معرفی چین

معرفی کامل کشور چین

معرفی چین را می‌توان با تنها مشخصه قابل شناسایی آن برای مردم سایر نقاط جهان یعنی اندازه جمعیت شروع کرد. حدود یک پنجم از انسان‌ها چینی هستند و این کشور اغلب به عنوان قومی همگن شناخته می‌شود. پایتخت این کشور پکن است و این کشور به عنوان یکی از قدیمی‌ترین فرهنگ‌های جهان در مقایسه با سایر کشورهای جهان، تنوع بومی بسیار گسترده‌ای دارد و تفاوت‌ها به روشنی در فرهنگ و زبان بین مناطق مشخص است. 

بیشتر بخوانید: خیابان‌های معروف پکن | بهترین خیابان‌های پکن برای خرید

برای مثال، دو نفر که اصالتی چینی دارند، تنها ممکن است زبان نوشتار مشترکی داشته باشند. به دلیل جمعیت بسیار زیاد در چنین تصور می‌شود که تراکم جمعیت آن به طور یکنواخت بالاست، اما مناطق وسیعی در چین وجود دارد که یا خالی یا کم جمعیت هستند. چین همچنین یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان به تکامل علمی در زمینه‌های مختلف کمک کرده است. در ادامه با معرفی کشور چین با ما همراه باشید.

در تور چین می‌توانید از جاذبه‌های گردشگری چین دیدن کنید و با آداب و رسوم، دین، سوغات چین و اطلاعات دیگر این کشور آشنا شوید.

موقعیت جغرافیایی کشور چین

به طور کلی به سبب بالا بودن ارتفاع در غرب نسبت به شرق، جهت جریان رودخانه‌های اصلی به طور کلی به سمت شرق است. چین را می‌توان به سه سطح تقسیم کرد: در سطح اول فلات تبت در منطقه خودمختار تبت و استان چینگهای واقع شده و از سطح دریا ​​بیش از 13000 فوت (4000 متر) ارتفاع دارد که مرتفع‌ترین منطقه در جهان است. سطح متوسط Qiangtang در بخش غربی این منطقه، ​​​​16500 فوت (5000 متر) ارتفاع دارد و به عنوان "بام جهان" شناخته می‌شود. این منطقه در شمال کوه‌های کونلون و کیلیان در شرق رشته‌های چیونگلای و دالیانگ قرار دارد که پس از آن، حوضه‌ها با فلات‌ها در هم می‌آمیزند. سطح سوم از شرق رشته کوه‌های دالو، تای هانگ ووو و از محیط شرقی فلات یوننان-گوئیژو تا دریای چین امتداد دارد که با تپه‌ها و دشت‌ها گسترش پیدا کرده است.

در آشنایی با کشور چین اشاره به نقشه جغرافیایی آن ضروری بوده، زیرا بارزترین ویژگی این کشور گستره وسیع آن است. در واقع کوه‌ها تأثیر شگرفی بر توسعه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور داشته‌اند. بر اساس تخمین تقریبی، حدود یک سوم از کل مساحت چین را کوه‌ها تشکیل می‌دهند. چین با بلندترین کوه و مرتفع‌ترین و بزرگ‌ترین فلات جهان و همچنین دشت‌های ساحلی وسیع دارای تنوع طبیعی غنی‌ای است. پنج شکل اصلی زمین شامل کوه، فلات، تپه، دشت و حوضه، باعث به وجود آمدن محیط طبیعی پیچیده‌ای شده است.

بلندترین قله جهان، قله اورست (Qomolangma Feng) در مرز بین چین و نپال قرار دارد. در مقابل، منطقه خود مختار اویغور سین کیانگ-دریاچه آیدینگ در پایین‌ترین بخش رکود تورفان زیر سطح دریا قرار گرفته است. سواحل چین بین جنوب و شمال بسیار متفاوت بوده و در جنوب خلیج هانگژو، ساحل صخره‌ای و دارای بندرها و جزایر فراساحلی زیادی به چشم می‌خورد. در شمال، به جز امتداد شبه جزیره‌های شاندونگ ولیادونگ، ساحل ماسه‌ای و هموار هم وجود دارد.

فعالیت‌های لرزه‌ای شدید در چین

در معرفی چین می‌توان به میزان بالای فعالیت‌های لرزه‌ای شدید در سراسر این کشور اشاره کرد. حرکت مداوم صفحه زمین هند به سمت شمال در قسمت زیرین جنوب آسیا منبع اصلی این بی‌ثباتی زمین‌شناسی است که کوه‌های سر به فلک کشیده و فلات‌های مرتفع جنوب غربی چین را به سمت بالا می‌راند.

چین در طول تاریخ خود، زمین لرزه‌های عظیمی را تجربه کرده است که میلیون‌ها نفر جان خود را به خاطر آن از دست داده‌اند. در سال 1920 در استان گانسو شرقی و در سال 1976 در شهرتانگشان حدود 250000 نفر کشته شدند و به خاطر زلزله‌ دیگری که در استان سیچوان در شرق مرکزی و سال 2008 رخ داد، حدود هزار نفر کشته شدند و منطقه وسیعی از بین رفت.

 اطلاعات کلی درباره چین

امروزه کشور چین برای مقابله با مشکلات زلزله از بسیاری جهات توسعه یافته است. "هان" تمدن چینی در قسمت جنوبی فلات لس سرچشمه گرفت و از آنجا به بیرون توسعه یافت تا این که با موانعی دیگر نظیر امداد و آب و هوا روبرو شد. هکسی یا راهروی بلند چین معمولا به استگانسو معروف است که در جنوب آن فلات تبت قرار دارد و برای چینی‌ها منطقه‌ای بسیار مرتفع و سرد است.

همچنین صحرای گبی در شمال راهرو سدی را تشکیل می‌داد. در نتیجه، تمدن چین مجبور شد در امتداد راهرو گسترش یابد، جایی کشاورزی بتواند از ذوب برف و یخ در کوه‌های کیلیان استفاده کند. محل تلاقی شرق و غرب باستان نیز در منتهی‌الیه غرب راهرو قرار گرفت. بنابراین، مرکز سیاسی باستانی چین برای مدت طولانی در امتداد پایین دست رودخانه Huang He (رود زرد) واقع شد. اما به دلیل موانع توپوگرافی، دولت مرکزی نمی‌توانست کنترل کامل کشور را به دست گیرد؛ زیرا حوضه سیچوان با مساحتی بیش از دو برابر اسکاتلند در منطقه‌ای منزوی در جنوب غربی چین، به خوبی توسط کوه‌های مرتفع محافظت می‌شد و در محصولات کشاورزی به خودکفایی رسیده بود.

آب و هوا در چین

بر اساس ساختار زمین‌شناسی، شرایط آب و هوایی و تفاوت در توسعه ژئومورفولوژیکی، چین به سه منطقه توپوگرافی، مناطق شرقی، شمال غربی و جنوب غربی تقسیم می‌شود. زون شرقی با آب و هوای موسمی و بادهای فصلی باران‌زا توسط رودخانه‌هایی شکل گرفته و برخی از قسمت‌های زمین را فرسایش داده است. منطقه شمال غربی خشک بوده و در اثر باد، فرسایش یافته و یک حوضه زهکشی داخلی را تشکیل می‌دهد. منطقه جنوب غربی، آب و هوایی سرد و کوهستانی دارد که شامل فلات‌های بین کوهی و دریاچه‌های داخلی است.

در آشنایی با کشور چین باید به این نکته اشاره کرد که آب و هوای آن از شرایط بسیار خشک و بیابانی در شمال غربی تا باران‌های موسمی گرمسیری در جنوب شرقی متفاوت است. چین، بیشترین تضاد دما را بین مرزهای شمالی و جنوبی خود نسبت به هر کشور دیگری در جهان دارد.

معرفی کشور چین

چین با 33 واحد اداری مستقیما زیر نظر دولت مرکزی اداره می‌شود و دارای  22 استان، 5 منطقه خودمختار، 4 شهرداری (چونگ کینگ، پکن، شانگهای و تیانجین) و 2 منطقه اداری ویژه (هنگ کنگ و ماکائو) است. هرچند از سال 1949 استان جزیره ایتایوان تحت مدیریت جداگانه قرار گرفت. پکن (پکینگ)، پایتخت جمهوری چین، مرکز فرهنگی، اقتصادی و ارتباطات این کشور است. همچنین شانگهای، شهر صنعتی اصلی و هنگ کنگ به عنوان مرکز تجاری و بندری پیشرو شناخته می‌شود. 

بیشتر بخوانید: جذاب‌ترین جاذبه‌های دیدنی شهر هنگ‌کنگ

چین با بیش از 4000 سال تاریخ، علیرغم تحولات سیاسی و اجتماعی که مکررا کشور را ویران کرد، از نظر اقتصادی و فرهنگی در مراحل اولیه تمدن جهانی شکوفا شده است. چین در طول تاریخ به عنوان یک واحد گسسته سیاسی-فرهنگی در بین کشورها شناخته می‌شود. توسعه فرهنگی از بیرون کشور نسبتا محدود است. معرفی مکتب بودیسم از هند یک استثنای بزرگ را تشکیل می‌دهد. حتی زمانی که مردمان "بربر" مانند مانچوها به کشور نفوذ کردند، تا حد زیادی جذب فرهنگ چینی "هان" شدند.

این انزوای نسبی از دنیای خارج باعث شده که فرهنگ چینی تا حد زیادی شکوفا شود؛ هرچند از اواسط قرن نوزدهم برای رویارویی با کشورهای خارجی برتر این فرهنگ از نظر فنی آماده شد. 

استان‌ها در چین به ‌عنوان مراکز اقتدار سیاسی و اقتصادی بسیار اهمیت داشتند و به طور فزاینده‌ای، کانون شناسایی و وفاداری منطقه‌ای بودند. هرچند این قدرت در دو دهه اول قرن بیستم به اوج خود رسید، اما از زمان تأسیس جمهوری خلق توسط یک رهبری مرکزی قوی در پکن محدود شد. 

چین یکی از مهدهای مهم نسل بشر

چین با قلمروی وسیع خود یک کشور آسیای شرقی است که جمعیت بسیار زیادی دارد و تاریخ باستانی آن به 4000 سال پیش می‌رسد. این تمدن به همراه مصر، بابل و یونان به عنوان یکی از چهار تمدن بزرگ باستانی جهان شناخته شده و پیشرفت آن تا به امروز ادامه داشته است. چین همچنین یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان محسوب می‌شود.

کشاورزی و سیستم آبیاری پیشرفته، سنت مستقل پزشکی و دانش گیاه‌شناسی این کشور در سراسر دنیا شناخته شده است. چهار اختراع بزرگ چین، به تکامل تاریخ جهان کمک کرد که شامل اختراع قطب‌نما، باروت، چاپ متحرک و کاغذسازی است. چین همچنین دقیق‌ترین و قدیمی‌ترین رکوردهای نجومی جهان را حفظ کرده است؛ پدیده‌های نجومی مانند دنباله‌دارها، لکه‌های خورشیدی و ستاره‌های جدید همگی توسط چینی‌ها معرفی شدند.

این چینی‌ها بودند که پیشرفته‌ترین دستگاه رصدخانه نجومی آن زمان را تولید کردند. در آشنایی با کشور چین جالب است بدانید که حتی زمانی که اروپایی‌ها هنوز نتوانستند یک تکه چدن را در قرن چهاردهم تولید کنند، مردم چین در چهار قرن قبل آن را در مقیاس صنعتی تولید کرده بودند. اگر قصد سفر به این کشور را دارید پیشنهاد می‌کنیم حتما از رصدخانه باستانی پکن دیدن کنید.

آشنایی با کشور چین و آداب و رسوم مردم

فرهنگ چینی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین فرهنگ‌های جهان شناخته شده که به هزاران سال پیش برمی‌گردد. سرامیک، معماری، موسیقی، ادبیات، هنرهای رزمی، آشپزی، هنرهای تجسمی، فلسفه و دین از مولفه‌های مهم فرهنگ چینی هستند.

گروه‌های قومی در چین

به طور رسمی 56 گروه قومی در چین وجود دارد و "هان" بزرگ‌ترین گروه محسوب می‌شود. بسیاری از گروه‌های قومی، اگرچه در هویت ‌هان ادغام می‌شوند، اما سنت‌های فرهنگی زبانی و منطقه‌ای متمایزی دارند. حتی در یک گروه قومی، گروه‌های مختلفی از مردم با فرهنگ‌های متفاوتی زندگی می‌کنند. برای مثال، گروه‌های مختلف اقلیت میائو به لهجه‌های مختلف زبان‌های همونگ می، زبان‌های تای کادایی و چینی صحبت می‌کنند و آداب و رسوم مختلفی دارند. 

هر اقلیت به طور معمول، لباس‌ها، جشنواره‌ها و آداب و رسوم خاص خود را دارد. تفاوت آداب و رسوم ازدواج گروه‌های قومی در موزه آداب و رسوم ازدواج گوئیژو به نمایش گذاشته شده که بسیار قابل توجه است.

بیشتر بخوانید: جالب ترین جشن ها و فستیوال های چین

دین مردم چین

آیین کنفوسیوس و تائوئیسم بعد از بودیسم سه آموزه را تشکیل می‌دهند که فرهنگ چینی را شکل داد. این نظام‌های مذهبی در هم تنیده، مرز مشخصی ندارد و عناصر هر یک از مذاهب عامیانه، شامل گسترده‌ترین نظام عقاید و اعمال می‌شود. از زمان سلسله‌های شانگ و ژو، عناصر اساسی الهیات و تبیین معنوی برای ماهیت جهان پدیدار شد که اساسا شامل وفاداری به "شن" است.

ایمان به انواع خدایان و جاودانه‌ها و خدایان محیط طبیعی از اصول اجدادی گروه‌های انسانی چین هستند. حدود 80 درصد از چینی‌های هان به نوعی به مذهب عامیانه چینی و تائوئیسم ایمان دارند و عقاید بودایی و مسیحی و مسلمان نیز در این کشور به چشم می‌خورد.

طب سنتی چینی

بیش از 2500 سال شیوه‌های پزشکی چینی شامل اشکال مختلف طب گیاهی، طب سوزنی، ماساژ، ورزش و رژیم درمانی در سراسر دنیا شهرت داشته است. نظریه یین یانگیسم بعدها توسط دائوئیسم ابداع شد و ناهماهنگی یا عدم تعادل در عملکردها یا تعاملات یین، یانگ، مریدین‌ها و غیره بین بدن انسان و محیط، نوعی بیماری تلقی گردید که درمان آن با شناسایی «الگوی ناهماهنگی» تعیین می‌شود. امروزه، طب سنتی چینی به طور گسترده استفاده می‌شود و به طور فزاینده‌ای در اروپا و آمریکای شمالی نیز رایج است‌.

جایگاه خانواده در چین

برای هزاران سال در چین، خانواده جزء کلیدی جامعه محسوب می‌شود و برای آشنایی بیشتر با این کشور باید به آن پرداخت. امروزه، بسیاری از جنبه‌های زندگی چینی با احترام به والدین یا اجداد گره خورده است. بسیاری از نسل‌های خانواده همگی زیر یک سقف زندگی می‌کردند و ساختار خانواده چینی به طور سنتی بسیار سلسله مراتبی بوده است.

امروزه بسیاری از خانواده‌های چینی با چالش‌ها و تناقضات بسیاری روبرو هستند که ثبات آن را تهدید می‌کند. بسیاری از کارگران جوان برای شغل بهتر با حقوق بالاتر به شهرهای بزرگ‌تر در مناطق مرفه‌تر مهاجرت می‌کنند؛ برخی از جوانان تمایل دارند بخشی از حقوق خود را برای والدین خود بفرستند که ممکن است هنوز در شهرهای کوچک با حقوق بسیار کمتر زندگی کنند. با این حال، آن‌ها با رسیدن به 30 سالگی با فشار والدین‌شان برای ازدواج و نقل مکان به شهر خود مواجه می‌شوند.

غذاهای چینی 

تاریخچه غذاهای چینی متعلق به هزاران سال قبل است و در هر منطقه با توجه به آب و هوا، نوع امپراتوری و ترجیحات محلی تفاوت بسیاری دارد. از غذاهای معروف چینی می‌توان به آنهویی، کانتونی، فوجیان، هونان، جیانگ سو، شاندونگ، سیچوان و ژجیانگ اشاره کرد. همچنین سبک‌ طبخ آن‌ها با توجه به عوامل در دسترس بودن منابع، آب و هوا، جغرافیا، تاریخ، تکنیک‌های آشپزی و سبک زندگی از یکدیگر متمایز هستند. در شانگهای، خرچنگ مودار یک غذای لذیذ محلی است که طرفداران بسیاری دارد. اردک پکن و دیم سام دیگر غذاهای محبوبی هستند که خارج از چین معروف هستند.