رمز عبور شما با موفقیت تغییر کرد
لینک فعالسازی حساب شما به ارسال شد
رمز عبور شما با موفقیت ثبت شد
خیابان ویا دل کورسو یکی از خیابان‌های اصلی و تاریخی رم، پایتخت ایتالیا است، سرتاسر این خیابان با ساختمان‌های قدیمی، مراکز خرید و رستوران پوشیده شده است که در سفر با تور رم می‌توانید از آن دیدن کنید. قدمت این خیابان به 220 سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد؛ بهتر است بدانید که این خیابان در ابتدا ویا لاتا نامیده می‌شد اما به علت برگذاری مسابقات اسب سواری در این خیابان آن را ویا دل کورسو نامیدند. البته برگزاری مسابقات اسب‌سواری در قرن پانزدهم ممنوع شد، اما نام ویل دل کورسو همچنان روی این خیابان ماند! این خیابان نه تنها یکی از خیابان‌های مهم رم محسوب می‌شود، بلکه در دنیای گردشگری نیز یکی از خیابان‌های مهم جهان به شمار می‌رود.
شهر میلان ایتالیا به طور کلی دارای سه فرودگاه است که فرودگاه بین المللی میلانو مالپنسا، مهم‌ترین و اصلی‌ترین آن‌هاست. این فرودگاه به قدری ارزشمند است که از آن به عنوان قطب مهم اقتصادی ایتالیا نیز یاد می‌شود، دلیل این نام‌گذاری هم این است که این فرودگاه دارای ترمینال اختصاصی بوده و همین امر آن را به یکی از مهم‌ترین فرودگاه‌های ایتالیا در زمینه‌ی اقتصاد تبدیل کرده. جالب است بدانید فرودگاه بین المللی میلانو مالپنسا حدود 100 سال قدمت دارد و در تمامی این صد سال در صنعت هوانوردی فعالیت داشته و یکی از فرودگاه‌های پیشکسوت جهان محسوب می‌شود.
قصر وکیو یکی از مکان‌های تاریخی جذاب است که در صورت سفر به شهر فلورانس ایتالیا، باید حتما آن را ببینید. به طور کلی شهر فلورانس را می‌توان نوعی جدول زمانی و تاریخی زنده با حساب آورد که آثار تاریخی و فرهنگی منحصر به فردی را در خود جای داده است. کاخ وکیو نیز از جمله زیباترین این آثار است. ساختمانی که با سبک معماری مربوط به قرن 13، همچنان زیبایی و عظمت خود را حفظ کرده است. اگر به عنوان یک گردشگر قصد سفر به فلورانس و دیدن این بنای باشکوه را دارید، در این سفر مجازی شگفت‌انگیز با ما همراه شوید تا ضمن برخورداری از لذت آن، اطلاعات لازم درباره این مکان را برای سفر با تور فلورانس به دست آورید.
می‌دانید میدان سن مارکو کجاست؟ سن مارکو در قلب ونیز ایتالیا قرار دارد. این میدان 590 فوت (180 متر) طول و 230 فوت (70 متر) عرض دارد. در تاریخچه میدان سن مارکو ونیز آمده است که در ابتدا به عنوان یک میدان کوچک با درختان و فضای باز فراوان بود. بعدها، میدان سن مارکو ونیز به سرعت به محل تجمع ونیزی‌ها تبدیل و وسعت آن بیشتر و در نهایت در سال 1267 سنگ فرش شد که از بهترین جاهای دیدنی ونیز به‌شمار می‌رود.
روستای مانارولا، دومین روستای Cinque Terre است. اين روستا از نظر دیگران، شاید زیباترین روستا باشد که از خانه‌های رنگارنگ مشرف به کوچه‌ها و خیابان اصلی، تشکیل شده است. شهر مانارولا شکل عجیبی در نقشه دارد و در واقع از قرون وسطی، سنت تولید روغن زیتون فوق بکر تولید شده را دارد. خانه‌های اين روستا بلند و باریک و همه دارای تراس هستند که به آن کاسولا می‌گویند. مانارولا یک شهر مسحورکننده است که مستقیما مشرف به دریای لیگوریاست و توسط تپه‌های سبز احاطه شده است. پس با جاذبه‌های مانارولا آشنا شويد و بدانيد که در تور ایتالیا و سفر به این شهر چه چیزی ببینید، کجا غذا بخورید و چه کاری را در اين شهر انجام دهید!
باغ‌های بوبولی از مهم‌ترین نمونه‌های باغ‌های رنسانس ایتالیا به شمار می‌روند. میراث گیاه‌شناسی و معماری برجسته مجهز شده که به عنوان یک موزه واقعی در فضای باز نیز شناخته می‌شود. طراحی چشم‌نواز معماران در کنار تاریخ غنی، بازدیدکنندگان بسیاری را به سمت خود می‌کشاند. در ادامه با معرفی باغ‌های بوبولی در سفر به فلورانس همراه ما باشید.
گراند کانال بزرگ در ایتالیا، نه تنها یکی از برترین جاهای دیدنی ونیز است بلکه بیشتر جاذبه‌های گردشگری ونیز را نیز به هم متصل می‌کند. خیابان اصلی ونیز در قلب شهر، همیشه شلوغ است با ترافیکی که شامل همه‌چیز می‌شود از گوندولا سواری گرفته تا قایق‌هایی که محصولات را به بازار می‌برند. در ادامه مقاله به معرفی بیشتر گرند کانال در ایتالیا می‌پردازیم.
این مقاله اطلاعاتی در مورد جاده آپیان رم که به عنوان Via Appia شناخته می‌شود و مکان‌های تاریخی مختلفی که می‌توانید از جاده تاریخی مشاهده کنید، ارائه می‌دهد. علاوه بر مرور برخی از مکان‌های دیدنی قابل توجه‌تر در این منطقه، همچنین به شما کمک می‌کند بازدید خود را با جزئیات در مورد نحوه رسیدن و انتظارات خود در سفر به ایتالیا، برنامه‌ریزی کنید.
جزیره ساردینیا در دریای مدیترانه و غرب سرزمین اصلی ایتالیا و همچنین یکی از 20 منطقه ایتالیا قرار دارد. جزیره ساردینیا در ایتالیا یکی از گران‌ترین سواحل جهان است. ساردینیای ایتالیا یکی از مکان‌هایی است که مردم در آن بیشترین عمر را در جهان دارند. در واقع، اینجا یکی از تنها پنج "منطقه آبی" در جهان است، مناطقی که ساکنان آن اغلب به سن 100 سالگی می‌رسند. اگر قصد سفر به ایتالیا و جزیره ساردینیا را دارید در ادامه با کارهایی که در جزیره ساردینیای ایتالیا باید انجام دهید آشنا می‌شویم. معرفی جزیره ساردینیای ایتالیا جزیره ساردینیا در کشور ایتالیا با سواحل طلایی، مناظر آتشفشانی چشمگیر، غذاهای لذیذ و سرعت زندگی آرام، یکی از بهترین و محبوب‌ترین مقاصد تعطیلات جزیره اروپاست. این جزیره دارای برخی از قدیمی‌ترین شواهد تمدن‌های ماقبل تاریخ در اروپاست. ساردینیا دارای بیش از 7000 مکان باستان‌شناسی ماقبل تاریخ است که قدمت آن‌ها به قبل از 1000 سال قبل از میلاد می‌رسد. از آنجایی که سرزمینی بسیار باستانی است، فرسایش باد و باران باعث شده است که ساردینیا کوه‌های بلندی نداشته باشد. با این حال بیشتر هوای آن کوهستانی است که با فلات‌ها و گروهی از تپه‌ها مشخص می‌شود. بیشتر بخوانید: دریاچه گاردا، بزرگ‌ترین دریاچه ایتالیا که باید از جاذبه‌های آن دیدن کرد جزیره ساردینیا، یک قاره کوچک ساردینیا شرایط آب و هوایی خاص خود را دارد که باعث می‌شود گاهی این جزیره را به عنوان یک قاره کوچک طبقه‌بندی کنند. مناطقی وجود دارد که شرایط خاصی از نظر آب و هوا و دما ایجاد می‌کند، با جانوران و گیاهان محلی که در هیچ جای دیگر جهان نمی‌توانند مثل آن‌ها را پیدا کنند. یکی دیگر از عواملی که ساردینیا را خاص می‌کند، زمین‌شناسی آن است: در مقایسه با بقیه ایتالیا، سنگ‌ها و فعالیت‌های آتشفشانی این جزیره بسیار زودتر شکل گرفته‌اند و قدمت دارند. در حالی که شبه جزیره ایتالیا هنوز هم گاهی در معرض زلزله و سایر بلایای طبیعی قرار دارد، زیرزمین ساردینیا نسبتا پایدار است. این جزیره در واقع قدیمی‌تر از «سرزمین اصلی» است: اگر کوه‌های ساردینیا را ببینید و آن‌ها را با کوه‌های بلندتر و نوک تیزتر آلپ مقایسه کنید که هزاره‌ها بعد شکل گرفته است، متوجه واقعیتی می‌شوید که ساردینیا سرزمینی باستانی است که باعث شده برخی افراد تصور کنند که می‌تواند گمشده آتلانتیس باشد! تمدن در جزیره ساردینیا ساردینیا موقعیت جغرافیایی بسیار خوبی دارد، درست در وسط دریای مدیترانه قرار گرفته و همین موضوع، این جزیره را از زمان‌های بسیار قدیم به پایگاه مهمی برای فعالیت‌های تجاری و نظامی تبدیل کرده است. جمعیت محلی نوراگیک قبلا در قایقرانی مهارت داشتند و حتی دزدان دریایی بودند، اما اولین خارجی‌هایی که تا به حال در ساردنینیا مستعمره شدند، فنیقی‌ها بودند. برخی از بزرگ‌ترین شهرهای آن‌ها مانند نورا (در نزدیکی کالیاری) و تاروس (فقط چند کیلومتر با اوریستانو) هنوز پابرجا هستند و می‌توان از آن‌ها بازدید کرد که به این دلیل است که بعد از فنیقیه، پونیک‌ها و رومی‌ها از همان مناطق برای زندگی استفاده می‌کردند. درحالی‌که پونیک‌ها عمدتا از راه تجارت در نزدیکی سواحل زندگی می‌کردند، رومی‌ها جرأت کردند تا به عمق کوه‌ها نفوذ کنند تا بارباجیا، جایی که با مخالفت شدید مردم محلی روبرو شدند که چندین دهه طول کشید تا فتح شود. بخش بزرگی از سیستم جاده‌ای که ما هنوز از آن استفاده می‌کنیم، توسط رومی‌ها ساخته شد و تنها با گذشت زمان و نیاز به بهبود، تجدید گردید. پس از سقوط امپراتوری روم، چندین جمعیت بربر آمدند و به سرزمینی حمله کردند که برای قرن‌ها توسط دزدان دریایی گرفتار شده بود. در دوران جودیکاتی، ساردینیا به شدت تحت تأثیر پیزا و جنوا قرار گرفت که دائما سعی می‌کردند با معاهدات و شورش‌های کوچک، یکدیگر را سرنگون کنند. پس از آن، این جزیره توسط اسپانیایی‌ها، آراگونی‌ها و کاتالان‌ها اداره می‌شد، آن هم در مناطق مختلفی که نفوذ آن‌ها هنوز مشخص نیست؛ سپس تا زمان ایجاد ایتالیای مدرن، به بخشی از پادشاهی ساووی تبدیل شد. ساردینیای ایتالیا، سرزمین شبانان مردمان جزیره ساردینیا از زمان‌های ماقبل تاریخ از طریق گله‌داری گوسفند (و بز) زندگی می‌کردند و این فعالیت هنوز بخش بزرگی از اقتصاد و فرهنگ جزیره به خصوص در مناطق داخلی است. برخی از گونه‌های گوسفند فقط در ساردینیا یافت می‌شوند. همچنین غذاهای متعددی بر پایه بز و گوسفند وجود دارد که می‌توانند «سنتی»تر باشند و حتی جشنواره‌هایی وجود دارد که به این فعالیت، اختصاص داده شده‌اند. بیشتر بخوانید: جالب ترین جشن ها و فستیوال های ایتالیا بسیاری از لباس‌های سنتی کارناوال نیز با پشم گوسفند یا خز بز ساخته می‌شوند. اگر در مامویادا هستید، توصیه می‌کنیم از موزه ماسک‌های مدیترانه دیدن کنید تا بتوانید از فرهنگ فولکلور ساردین به‌طور کامل بازدید کنید و در مورد آن بیشتر بدانید. زبان جزیره ساردینیا اگرچه بسیاری از مردم از زبان جزیره ساردینیا به عنوان یک گویش ساده یاد می‌کنند. اما زبان ساردینی به طور رسمی به عنوان یک زبان شناخته شده است و به عنوان یک زبان اقلیت محافظت می‌شود. دلیل این امر، این است که در مقایسه با سایر لهجه‌های ایتالیایی، ساردنیایی قواعد دستور زبان و واژگان مناسب خود را دارد و قرن‌ها قبل از این که این کشور بخشی از ایتالیا شود، به‌طور مستقل توسعه یافته بود. حتی گویش‌هایی از ساردینیا وجود دارد که باعث می‌شود با تنوع‌های خود به یک زبان کامل تبدیل شود. از آنجایی که این، زبانی در حال فراموشی است، جوانان آن را به خوبی نسل‌های قدیمی نمی‌دانند. برنامه‌هایی برای آموزش آن در مدرسه وجود دارد. برخی از تورهای راهنما نیز در ساردینیا برگزار می‌شود و تلاش کلی برای حفظ این زبان منحصر به فرد وجود دارد که هنوز هم نمادی از هویت و اصالت جزیره محسوب می‌شود. یکی از معدود جنگل‌های اولیه باقی مانده در اروپا در این جزیره شاید از خود بپرسید که جنگل اولیه چیست؟ جنگلی است که تحت تأثیر یا لمس دست انسان قرار نگرفته است و بنابراین در وضعیت اولیه خود به سر می‌برد. به دلایل واضح، یک پدیده بسیار نادر در دنیای مدرن است، اما مناطقی هم در ساردینیا وجود دارد که به طور باورنکردنی، طبیعت آن هرگز توسط چیزی لمس نشده است. منطقه Supramonte در نزدیکی Orgosolo، خانه جنگل Sas Vaddes است، یکی از این مکان‌های باورنکردنی که هیچ‌کس، حداقل در زمان‌های اخیر هرگز پا در آن نگذاشته است. برای رسیدن به آنجا به یک جیپ و برای رفت و آمد به یک راهنما نیاز خواهید داشت و تنها اثر تمدنی که خواهید دید، خرابه‌های نوراگه است. تنها چیزی که می‌توانید در جزیره ساردینیا ببینید، درختان سکولار و حیوانات محلی و خجالتی هستند. بسیاری از بخش‌های جنگل را نمی‌توان برای حفظ وضعیت آن کاوش کرد. یکی دیگر از ویژگی‌هایی که در ساردینیا رایج اما در سایر نقاط اروپا بسیار نادر است، درختان زیتون سکولار است که آن‌ها را می‌توان در چندین جنگل پیدا کرد. تصور می‌شود برخی از آن‌ها هزاران سال زندگی کرده‌اند و از نمادهای جزیره به شمار می‌روند. یکی از معروف‌ترین آن‌ها زیتون لوراس در گالوراست که گفته می‌شود قدمت آن به 4000 سال می‌رسد! طبیعت وحشی جزیره ساردینیا در ساردینیا چیزی فراتر از سواحل وجود دارد. به داخل سرزمین سفر کنید و طبیعتی باشکوه را ببینید، به ویژه در منطقه کوه‌های بارباگیا. بدون شک بهترین و واقعی‌ترین نسخه جزیره را که احتمالا می‌توانید پیدا کنید، در این منطقه خواهید دید. جنگل‌ها، صخره‌ها و محیط بکر چیزی است که فقط در اینجا دیده می‌شود. صدها حیوان بومی در اینجا زندگی می‌کنند و اگر خوش‌شانس باشید و به فضایی که آن‌ها زندگی می‌کنند، نزدیک شوید، حتی می‌توانید آن‌ها را ببینید: چند دوربین دوچشمی با خود بیاورید تا شاید این امتیاز را داشته باشید که یک گوزن یا گراز را ببینید. غذاهایی که باید در جزیره ساردینیا امتحان کنید غذاهای ساردینیا بی‌نظیر و خوشمزه هستند. چیزی که مطمئنا می‌خواهید، غذا در ایتالیا بسیار خوشمزه است و به این معنی است که آنچه در ساردینیا می‌خورید را نمی‌توان در سایر نقاط کشور پیدا کرد، بنابراین مطمئن باشید که در طول سفر از آن لذت ببرید. غذای زیادی برای امتحان کردن وجود دارد: از پیش غذا گرفته تا دسر، ساردینیا واقعا همه چیز دارد. مثل یک نوع پاستا و یک پیراشکی سنتی که هر دو تنوع زیادی دارند. هر روستا دستور مخصوص به خود را دارد. گوشت خوک و بره معروف؛ سوپ‌های فراوانی که در سراسر جزیره سرو می‌شود و نان خوشمزه کاراسائویی که با پنیر پکورینوی محلی معمولی سرو می‌شود، از دیگر غذاهای معروف این جزیره هستند. دو غذای بسیار خاص که باید امتحان کنید، پاناداوسیادا هستند: اولی نوعی پای شور است که معمولا با سیب زمینی و گوشت پر می‌شود. دومی دسری است که با پنیر، درست و با عسل پوشیده می‌شود: وقتی یکی را امتحان کنید، دیگری را از دست می‌دهید. بهترین غذاهای ساردینیا، غذاهای سرد و پنیری است، بنابراین می‌توان انتظار داشت چیزهایی مانند سوسیس خشک، پانچتا، گوشت خوک، ژامبون و انواع مختلف پکورینوی همراه کهنه و نیمه کهنه را با نان بسیار خوشمزه در اینجا پیدا کنید. مردم جزیره ساردینیا ساردینیایی‌ها با وجود ظاهر بداخلاق و رفتار بی‌رحمانه‌شان، مردمی خونگرم هستند و هر کاری برای مهمانان خود انجام می‌دهند. اگر زمانی که در ساردینیا هستید با مشکلی مواجه شدید، مردم محلی احتمالا تمایل بیشتری برای کمک به شما انجام می‌دهند. بعد از این که از آن‌ها تشکر کردید، خجالتی و شرمنده می‌شوند، زیرا طبیعتا این‌گونه هستند. میهمانان در ساردینیا مقدس تلقی می‌شوند. هنگامی که آنجا هستید، آماده باشید که چیزهای زیادی به شما پیشنهاد شود، به خصوص غذا! بیشتر بخوانید: آداب و رسوم در ایتالیا به عنوان مثال، بسیار رایج است که بسیاری از صاحبان مهمانخانه، مقداری غذا یا تنقلات اضافی برای شما می‌گذارند. تنها چیزی که باید مراقبش باشید این است که ساردینی‌ها حس غرور قوی دارند و اغلب، زمانی که توهین می‌کنید، ممکن است هرگز عذرخواهی شما را نپذیرند. بنابراین اگر با برخی از افراد محلی دوست می‌شوید، احتمالا افراد فوق‌العاده‌ای پیدا کرده‌اید، شاید حتی مادام‌العمر اما زیاد به آن‌ها فشار نیاورید. آیا جزیره ساردینیا ارزش بازدید دارد؟ هزاران دلیل وجود دارد که چرا ساردینیا ارزش بازدید دارد. واضح است که سواحل بسیار زیبایی در اینجا وجود دارد. از هر تجربه‌ای که اینجا کسب می‌کنید، لذت ببرید و مطمئن باشید که هرچه باشد خاطرات عالی خواهید ساخت. این سرزمین افسانه‌ای، رازهای بسیاری را در خود پنهان می‌کند و شما قطعاً به فردی با دانش محلی نیاز دارید تا ببینید چه جذابیت‌هایی در جزیره ساردینیا ارزش امتحان کردن را دارند.
پورتوفینو به عنوان یکی از جذاب‌ترین بندرهای کشور ایتالیا، هر ساله مورد بازدید گردشگران بسیاری قرار می‌گیرد. این بندر یکی از زیباترین بندرهای اروپا محسوب شده و از آنجایی که از سالیان گذشته محل زندگی تعداد زیادی دلفین بوده است، به آن "پورتوفینو" به معنای بندر دلفین‌ها می‌گویند. زیبایی‌ها و جاذبه‌های گردشگری کشور ایتالیا به حدی است که آن را در فهرست پر بازدیدترین کشورهای توریستی قرار داده است. بندر پورتوفینو که به "دهکده ساحلی" نیز شهرت دارد، یکی از ده‌ها جاذبه ایتالیا است که در ادامه به بررسی کامل آن می‌پردازیم. شما می‌توانید برای سفر به ایتالیا و دیدن جاذبه‌های پورتوفینو، تور کشور ایتالیا را با قیمتی بسیار مناسب از ما خریداری نماید. بندر پورتوفینو کجاست؟ پورتوفینو کدام قسمت از کره زمین را به خود اختصاص داده است؟ درست در مرکز ریویرای ایتالیا در دریای لیگوریا، یک شهر ساحلی با طبیعت منحصربه‌فردش خودنمایی می‌کند. بندر پورتوفینو که در واقع به عنوان عروس منطقه شمال غربی ایتالیا می‌درخشد، هلالی شکل است و مجموعه‌ای از باغ‌های زیتون و درختان انگور کوچک در آن قرار دارد. شهرت این منطقه بیشتر به‌خاطر طبیعت منحصربه‌فرد و ساختمان‌های رنگارنگش است. این موضوع به خوبی در کارت پستال‌هایی که شهر پورتوفینو روی آن نقش بسته هم به تصویر کشیده است. تصویر پورتوفینو روی این کارت‌ها به شکل یک بندرگاه زیبا در کنار میدانی است که با خانه‌های پاستلی کوچک زرد، سبز و آبی احاطه شده است. بیشتر بخوانید: دریاچه گاردا، بزرگ‌ترین دریاچه ایتالیا که باید از جاذبه‌های آن دیدن کرد تاریخچه بندر پورتوفینو پورتوفینو، این بندر هلالی شکل آرام، تاریخی بسیار کهن دارد. تولد این شهر ساحلی به دوران روم باستان باز می‌گردد و اولین بار پلینیوس، مورخ رومی، آن را به نام پورتوس دلفینی (بندر دلفین‌ها) خواند. در سال 1400 Benedictineها درست در محل هتل Splendido کنونی صومعه‌ای را تاسیس کردند و طی سال‌های 1500 به دلیل حملات مکرر دزدان دریایی به این ساحل، مجبور به ترک صومعه شدند. ویرانه‌های این صومعه سال‌ها باقی ماند تا این‌که در سال 1800 یک خانواده اروپایی آن را به عنوان یک ویلای تابستانه بازسازی کردند. زمانی جاذبه‌های طبیعی پورتوفینو مورد توجه بسیاری قرار گرفت که در سال 1850، اشراف بریتانیایی با حمایت و توجه ویژه خود به این شهر ساحلی، موجب رونق بازدید از آن شدند. دلیل اصلی حمایت یکباره اشراف بریتانیایی از پورتوفینو نیز این بود که بر این باور بودند پیکر سنت جورج، قدیس حامی انگلستان در کلیسای این محله آرام گرفته است. به شهر ساحلی پورتوفینو خوش آمدید! در پورتوفینو، این شهر ساحلی زیبا که همانند یک قاب نقاشی می‌ماند، فقط 500 نفر زندگی می‌کنند. این جمعیت اندک عموما شامل ماهیگیران و خانواده‌هایشان، صاحبان مغازه، افرادی که رستوران و هتل دارند و نیز آن‌هایی می‌شود که در جنوا کار می‌کنند. فضای این شهر بسیار آرام است و با ورود به پورتوفینو زنانی را مشاهده خواهید کرد که مشغول راهنمایی گردشگران از سراسر دنیا هستند. همچنین سالخوردگان این شهر را مشاهده خواهید کرد که در آستانه ورودی خانه‌شان نشسته و به دریا خیره شده‌اند. البته علاوه‌بر بافت سنتی و شهری پورتوفینو، هتل‌ها و استراحتگاه‌های لوکسی را مشاهده خواهید کرد که پذیرای گردشگران بسیاری هستند. جاذبه‌های پورتوفینو تنها محدود به طبیعت بکر و منحصربه‌فردش نمی‌شود، بلکه بناهای تاریخی به جا مانده از دوران فلورانس در این شهر نیز بسیار تماشایی است که در ادامه به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت: جاذبه‌های گردشگری پورتوفینو تعدادی ساختمان و آثار به جا مانده از گذشته‌های دور در پورتوفینو به جذابیت بازدید از این شهر می‌افزاید که به شما توصیه می‌کنیم حتما از آن‌ها دیدن فرمایید. این آثار عبارتند از: مجسمه مسیح در اعماق: مجسمه مسیح در اعماق که از جنس برنز است، در عمق دریای مدیترانه در ایتالیا، درست بین کامولی و پورتوفینو در 35 کیلومتری شرق جنوا در عمق بیش از ۱۵ متری خلیج سن فروتوزو قرار گرفته است. این مجسمه به سفارش یکی از دوستان یک غواص ایتالیایی به نام "گونتزاتی" که برای اولین بار از وسایل غواصی استفاده کرد، ساخته شد و در محل مرگ این غواص، درست در اعماق دریا قرار گرفت. مجسمه مسیح 2.5 متر ارتفاع و 260 کیلوگرم وزن دارد و توسط مجسمه‌ساز ایتالیایی به نام "گیدو گالتی" ساخته شده است. اگر می‌خواهید در گشت‌و‌گذار خود در پورتوفینو تجربه‌ای هیجان‌انگیز کسب کنید، بازدید از این تندیس بسیار مهیج است؛ چرا که تنها راه دسترسی به آن دریاست و باید با تورهای موجود در پورتوفینو یا دهکده کوچک سن فروتوزو به اعماق دریا سفر کرده و این مجسمه را ببینید. بیشتر بخوانید: جزیره پاناریا بهشتی گمشده در ایتالیا کلیسای سن جورجیو: یکی از ساختمان‌های تماشایی در پورتوفینو کلیسای سنت جورج است. از میدان پورتوفینو به سمت شبه جزیره که بالا می‌روید، پس از چند دقیقه پیاده‌روی به این کلیسا می‌رسید که چشم‌انداز زیبایی هم دارد. همچنین می‌توانیداز آنجا فارو دی پورتوفینو را ببینید. فانوس دریایی در بندر پورتوفینو بسیار نزدیک به کلیسای سنت جورج واقع شده است. موزه پارک: این موزه، فضایی متفاوت با تمام موزه‌هایی دارد که تا الان دیده‌اید. این موزه دارای باغ پلکانی بی‌نظیری است که چشم‌انداز زیبایی نیز از کل شهر به شما می‌دهد. همچنین آثار تماشایی این موزه، مجسمه‌هایی است که در فضای باز قرار گرفته‌اند. در میان این مجسمه‌ها می‌توانید آثاری از هنرمندان و مجسمه‌سازان مشهور جهان همچون مان ری، آلبرتو بوری، پیترو کانساگرا و آرمان را نیز مشاهده کنید. قلعه براون: قلعه براون یکی از قلعه‌های تاریخی ایتالیا است.این قلعه در نزدیکی کلیسای سنت جورج و فانوس دریایی قرار گرفته و فاصله چندانی با آن‌ها ندارد. در قلعه براون یک موزه هم وجود دارد که هزینه ورودی آن برای هر نفر 5 یورو است. قایق تاکسی پورتوفینو: یکی از جاذبه‌های گردشگری پورتوفینو که در کمتر جایی در دسترس است، قایق تاکسی است. در این شهر ساحلی می‌توانید از تورهای با قایق استفاده و یک دید کلی از شهر، پیدا کنید. این تور در تمامی فصول سال به جز زمستان قابل اجراست و یکی از جذابیت‌های آن، حضور یک محلی به عنوان راهنمای تور است که تاریخ پورتوفینو را نیز برای‌تان روایت می‌کند. علاوه‌براین بسته به فصل، فعالیت‌هایی مانند غواصی و آفتاب گرفتن هم ممکن است جزو برنامه‌های تور باشد. پنج سرزمین: این منطقه جزو جاذبه‌های گردشگری پورتوفینوست که شهرت بسیاری دارد و دارای استراحتگاه‌ها و رستوران‌های بسیاری است. برای دسترسی به این منطقه، را‌ه‌های مختلفی وجود دارد. از قطار که کمترین هزینه را برای شما دارد گرفته تا تاکسی که هزینه‌ای بالغ بر 100 یورو دارد. همچنین چندین تور قایق خصوصی هم وجود دارد که معمولا 1 الی 5 روز طول می‌کشند اما بهترین گزینه برای سفر به پنج سرزمین محسوب می‌شوند؛ چرا که در اکثر روستاهایی که پنج سرزمین را تشکیل می‌دهند، توقف می‌کند. بیشتر بخوانید: جاذبه ورونای ایتالیا | شهر عاشقان معروف جهان دهکده کوچک سن فروتوزو: این دهکده اسرار آمیز فقط با قایق یا پیاده قابل دسترسی است. صومعه قرون‌وسطایی که در سن فروتوزو وجود دارد، قرن‌هاست که در چین‌های صخره این دهکده خودنمایی می‌کند و زیبایی خاصی به آن بخشیده است. میدان مارتینی دلوویتا: در قلب پورتوفینو، درست در میدان اصلی شهر مارتینی دلوویتاست که در امتداد بندر قایقرانی قرار دارد. فضای اینجا یادآور دهکده ماهیگیران کوچک پورتوفینو در گذشته است. رستوران‌های غذاهای دریایی و ماهی، قایق‌های ماهیگیری و ساختمان‌های رنگارنگ رو به دریا در این میدان، قابل‌مشاهده است. کاموگلی: این منطقه که سابقا دهکده ماهیگیری محسوب می‌شد و امروزه یکی از جاذبه‌های گردشگری پورتوفینو است، در ساحل لیگوریا در کنار پورتوفینو قرار دارد. عموما توریست‌ها از کاموگلی به واسطه نزدیکی‌اش به پورتوفینو و استراحتگاه‌های مناسبی که دارد، استقبال زیادی می‌کنند. برای آن‌که از کاموگلی به پورتوفینو برسید، می‌توانید از اتوبوس شماره 882 استفاده کنید. این اتوبوس در مسیر خود یک توقف به کاموگلی دارد و قیمت بلیط آن بسیار ناچیز است.
پل پونته وکیو در فلورانس، پل قوسی قدیمی که بسیار نزدیک به گذرگاه رومی است، تا سال 1218 تنها پل روی آرنو در فلورانس بود. پل فعلی پس از سیل در سال 1345 بازسازی شد. در طول جنگ جهانی دوم، این تنها پل بر روی رودخانه آرنو بود که آلمانی‌های نازی آن را تخریب نکردند. در عوض آن‌ها با تخریب ساختمان‌های قرون‌وسطایی در هر طرف دسترسی را مسدود کردند. در 4 نوامبر 1966، پل به‌طور معجزه‌آسایی در برابر وزن عظیم آب و گل‌ولای مقاومت کرد. پل یک بخش اسپندل بسته است که در کنار آن، مغازه‌هایی ساخته شده است. این مغازه‌ها توسط جواهرفروشان، فروشندگان آثار هنری و فروشندگان سوغات اشغال شده است. Ponte Santa Trinita Ponte alle Grazie دو پل دیگر نزدیک به Ponte Vecchio هستند که پونته وکیو قدیمی‌ترین آن‌هاست. چه کسی پل پونته وکیو فلورانس را ساخت؟ پل بر روی رودخانه آرنو احتمالا توسط رومی‌ها از سنگ و چوب ساخته شده و در سندی به سال 996 ذکر شده است. این پل در سال 1117 در اثر سیل از بین رفت و دوباره با سنگ ساخته شد؛ در نتیجه، پل دوباره و دوازده سال بعد، توسط استعدادترین شاگرد نقاش و معمار ایتالیایی جوتو، تادئو گادی که در واقع یک نقاش و معمار بود، بازسازی شد. با‌این‌حال، ما می‌دانیم که پل به عنوان یک سیستم دفاعی ساخته شده است و پنجره‌ها و عناصر هنری که اکنون می‌توانیم آن را تحسین کنیم، پس از فروش مغازه‌ها به بازرگانان اضافه شدند. بیشتر بخوانید: بازدید از کلیسای سنت مارک در ونیز و حقایق جالب آن گذرگاه پل پونته وکیو دالان وازاری باید با استفاده از تیرهای نگهدارنده در اطراف پل پونته وکیو ساخته می‌شد. در سال 1565، کوزیمو اول دی مدیچی معمار جورجیو وازاری را مسئول ساخت راهروی وازاری کرد که هنوز بالای بازار پونته وکیو قرار دارد. ساخت این پل به طول یک کیلومتر تنها پنج ماه طول کشید؛ زیرا خانواده مدیچی دستور ساخت سریع ساخت آن را داد تا به موقع برای ازدواج فرانچسکو مدیچی و جوانا تریشی آماده شود. این راهرو عبور خانواده مدیچی از رودخانه را ایمن‌تر می‌کرد زیرا کاخ پیتی آن‌ها را به پالازو وکیو متصل می‌کرد. ساخت سریع شکل عجیب آن را هم توضیح می‌دهد. خانواده مانلی از تخریب سازه برای باز کردن راهرو امتناع کردند و مدیچی نیز آن را پذیرفت. این راهرو بخشی از یک موزه و خانه نقاشی است. تاریخچه پل پونته وکیو برخی از حقایق جالب در مورد پونته پل وکیو را که ممکن است هنوز ندانید، با هم مرور می‌کنیم. وقتی به فلورانس فکر می‌کنید، پل پونته وکیو مطمئنا یکی از اولین جاذبه‌هایی است که به ذهن می رسد، این‌طور نیست؟ "پل قدیمی" زیبا دست در دست مردم فلورانس و توسعه شهر در طول قرن‌ها پیش رفته است. این بدان معنی است که داستان‌های بی‌شماری برای گفتن وجود دارد که گاهی اوقات پیگیری همه آن‌ها دشوار است. گفته می‌شود Ponte Vecchio از زمان رومیان وجود داشته است. پل در آن زمان فقط از چوب ساخته شده و پس از سیلاب شدن در سال 1333، در سال 1345 با سنگ بازسازی شده است. این پل از سه طاق تشکیل شده که طاق میانی و بزرگ‌ترین آن‌ها به طول 30 متر است. در مرکز پل مجسمه نیم‌تنه Benvenuto Cellini، یکی از هنرمندان و افراد مشهور ایتالیایی قرار دارد که کار خود را به عنوان زرگر در پونته وکیو آغاز کرد. این پل در جنگ جهانی دوم توسط آلمانی‌ها ویران نشد، اما وقوع سیلاب در سال 1966 برای پل بیش از توانش بود و باعث شد که سرمایه طلای زیادی در آرنو ناپدید شود. بیشتر بخوانید: معرفی جاذبه‌های واتیکان | کوچکترین کشور دنیا فروشگاههای روی پل پونته وکیو تا قبل از سال 1422، مغازه‌ها برای اجاره به مغازه‌داران در تمام مشاغل در دسترس بود. در سال 1442، با تلاش دولت برای کنترل نظافت شهر، مالکیت بازار در انحصار خواربار فروشان، قصابان و ماهی‌فروشان قرار گرفت. اما در سال 1495، پس از این که مالکیت همه مغازه‌ها را خریدند، دولت کنترل کردن بازار را از دست داد. پل پونته وکیو از قرن سیزدهم محل مغازه‌هایی در سراسر گستره خود بوده است. بازرگانان پس از دریافت مجوز از مقامات مربوطه، کالاهای خود را بر روی میزها می فروختند. هنگامی که یک تاجر نمی‌توانست بدهی‌های خود را بپردازد، میزی که روی آن کالاهای خود را می‌فروخت ("بانکو") به‌طور فیزیکی توسط سربازان شکسته می‌شد ("روتو") و عملا تجارت آن‌ها را تعطیل می‌کرد. این عمل «بانکوروتو» نام داشت و اعتقاد بر این است که مفهوم اقتصادی ورشکستگی از اینجا سرچشمه گرفته است. مغازه‌های پل پونته وکیو فلورانس متعلق به کمون بودند و در اصل به قصابان، ماهی‌فروشان و دباغان اجاره می‌دادند. اما این بازرگانان آنقدر بوی بد تولید کردند که دوک فردیناندو مدیچی آن‌ها را بیرون انداختند و زرگرها را جایگزین آن کردند. بنابراین دوک تصمیم گرفت که ساکنان جدید پل باید زرگر باشند. جواهرات اکثر فروشگاههای پونته وکیو را تشکیل می‌دهند؛ در واقع، برخی از بهترین جواهرات فلورانس، آثار خود را بر روی این پل قرون‌وسطایی می‌فروشند. چند استودیوی هنری و فروشگاههای سوغاتی نیز در اینجا وجود دارد. در قرن پانزدهم، مغازه‌هایی که در ابتدا اجاره‌ای بودند به مالکان خصوصی فروخته شدند و شروع به تغییر ساختار روبنایی کردند. بیشتر بخوانید: همه چیز درباره گوندولا سواری در ونیز ایتالیا سال 1593، ساخت بازار در این سال بود که پونته وکیو بالاخره به بازاری تبدیل شد که امروزه می‌شناسیم. مجموعه قصابان و ماهی‌فروشان در زیر دالان وازاری زندگی اصیل خانواده سلطنتی توسکانی را مختل کرد. گفته می‌شود که وقتی فردیناندو اول، دوک بزرگ دیگر نمی‌توانست این امر را تحمل کند، تجارت کالاهای خام را در آنجا غیرقانونی اعلام کرد و تجارت اصیل‌تری را تبلیغ کرد؛ بدین ترتیب بود که فروشندگان جواهرات و آثار هنری کار خود را آغاز کردند. از آنجایی که فلورانس در حال تبدیل شدن به مرکزی برای هنر رنسانس بود، دوک امیدوار بود که این تغییر، بازدیدکنندگان جدید را سرگرم کند. جنگ جهانی دوم در طول جنگ جهانی دوم، سربازان آلمانی پل‌های کنار رودخانه آرنو را برای کنترل شهر و تحرک آن هدف قرار دادند. آن‌ها تمام گذرگاه‌ها را به جز پل پونته وکیو در سال 1944 ویران کردند. خود بازار شناور دست نخورده باقی مانده است. تنها راه عبور از رودخانه آرنو در این مدت از طریق راهرو وازاری بود. این حفظ ممکن است به دلیل نظرات مساعد هیتلر در مورد منظره رودخانه از این پل خاص باشد اما، حفظ پل پونته وکیو را به گرهارد ولف که کنسول آلمان فلورانس در آن زمان بود، نسبت می‌دهند. او در سال 1955 شهروند افتخاری فلورانس شد که در سال 2007 فلورانس به افتخار وی، پلاک مرمری بر روی پل نصب کرد. سخن نهایی اگر تاریخ شگفت‌انگیز و ساخت‌وساز چشمگیر پل پونته وکیو نبود، این پل تنها یک مرکز تجاری معمولی ایتالیایی بود. در عوض، اکنون پل پونته وکیو یک مقصد گردشگری بین‌المللی و محل کسب و کار برخی از بهترین صنعتگران کشور ایتالیا شناخته شده است. بهترین منظره پل و ساختمان‌های رنگارنگ آن با قایق در کنار رودخانه آرنو قابل مشاهده است.
در میان جزایر اطراف ونیز، بورانو احتمالا شناخته‌شده‌ترین است. خانه‌های رنگارنگش روی کانال‌های باریک، حتی با خود ونیز هم متفاوت است. برای کسانی که زمان کمی در دسترس دارند، توصیه می‌شود قبل از سفر به ایتالیا و جزیره بورانوما، بهتر است راهنمای بازدید از جزیره بورانواما را مطالعه کنند. در حین پیاده‌روی دل‌پذیر در خیابان‌ها، مزارع و کانال‌های آن، با چندین مغازه کوچک که صنایع‌دستی با تخصص محلی مانند توری می‌فروشند، مواجه می‌شوید. حتی کسانی که علاقه‌ای به این هنر ندارند نمی‌توانند با دیدن مهارت ایجاد توری‌ها و جزئیات موضوعات نشان داده شده، شگفت‌زده نشوند. بورانو در کجا قرار دارد؟ مطابق با راهنمای بازدید از جزیره بورانواما، بورانو بخشی از شهرداری ونیز است، اما در شمال شرقی شهر و داخل تالاب ونیزی واقع شده است. رنگ‌های روشن خانه‌ها و رنگ‌های ملایم پیچیده، پالت رنگارنگی به نام جزیره بورانو را تشکیل می‌دهند. رنگارنگ‌ترین جزیره ونیز، دنیای کوچکی است که حدود 3000 نفر در آن زندگی می‌کنند و از پنج دهکده تشکیل شده که توسط سه کانال از هم جدا و توسط پل‌ها به هم متصل شده‌اند. بیشتر گردشگران به اینجا می‌آیند تا جاذبه‌های جزیره بورانو ایتالیا از جمله پیرزن‌های افسانه‌ای را ببینند که در خانه‌شان نشسته‌اند و مشغول خیاطی هستند. این از جاذبه‌های دیدنی جزیره بورانو است كه هواداران زيادی دارد. شما نمی‌توانید چشمان خود را از دستان ماهر آن‌ها که قادر به ایجاد تزئینات دقیق با پیچیدگی استادانه هستند، بردارید. برای آشنایی با تاریخچه و اسرار این سنت چند صد ساله، موزه‌ای زیبا در میدان مرکزی جزیره واقع شده است. از آنجا می‌توانید برای کاوش در خیابان‌های باریک بورانو، ترجیحا با سرعتی آهسته از گوشه‌ای از ونیز که بسیار متفاوت از خیابان‌های سنتی مرکز تاریخی آن است، لذت ببرید. بیشتر بخوانید: دریاچه گاردا، بزرگ‌ترین دریاچه ایتالیا که باید از جاذبه‌های آن دیدن کرد معرفی جاذبه‌های جزیره بورانو ایتالیا طبق راهنمای بازدید از جزیره بورانواما، چیزهایی که در بورانو در یک روز یا نیم روز باید ببینید، بسیار متنوع هستند. به لطف خانه‌های رنگارنگ و شهرنشینی خاص شهر، بین خیابان‌ها و مزارع، این جزیره در واقع مملو از مناظر تحسین‌برانگیز و غیرمعمول است. این خانه‌ها که در اصل یک دهکده ماهیگیری بودند، از زمان‌های بسیار قدیم بسیار رنگارنگ ساخته شده‌اند و هدف از این کار یعنی رنگارنگ شاخته شدن آنان، این است که ملوانانی که از سفرهای ماهیگیری بازمی‌گشتند، به سرعت خانه‌های خود را تشخیص دهند، حتی در روزهایی که شدیدترین مه وجود دارد. برای بازديد از جاذبه‌های دیدنی و راهنمای بازدید از جزیره بورانواما خواندن اين مقاله می‌تواند بسیار مفید باشد. موزه توری موزه توري از جاذبه‌های گردشگری جزیره بورانوست که نباید آن را از دست داد زيرا کاملا به سنت بین صنایع‌دستی و هنری اختصاص دارد که این جزیره را در سراسر جهان مشهور کرده است. این موزه که در سال 1981 افتتاح شد، در فضاهایی قرار دارد که زمانی مدرسه توری بورانو را در خود جای داده بود که تقریبا یک قرن قبل توسط کنتس آندریانا مارچلو به منظور بازیابی و تقویت این سنت چند صد ساله افتتاح شد. در این نمایشگاه می‌توانید بیش از دویست توری ونیزی با ارزش ساخته شده از قرن شانزدهم تا بیستم را مشاهده کنید که همراه با اسناد و نقشه‌های مقدماتی داستان توری در بورانو را روایت می‌کند. شما همچنین این فرصت را خواهید داشت که توری‌سازان چیره دست را در محل کار خود ببینید و از رازهای تکنیک ماهرانه آن‌ها مطلع شوید. برج ناقوس طبق راهنمای بازدید از جزیره بورانواما، برج ناقوس نزدیک به کلیسای سن مارتینو است که به دلیل شیب تند بلافاصله توجه را به خود جلب می‌کند. فرونشست زمین، کمی شبیه آن چیزی است که برای مشهورترین برج کج پیزا ایتالیا اتفاق افتاد. برج ناقوس بورانو با ارتفاع 53 متری خود در آسمان به خوبی بالای پشت‌بام خانه‌ها خودنمایی می‌کند و یکی از اولین چیزهایی است که هنگام ورود با قایق به جزیره، متوجه آن می‌شوید و با پلان مربع، چندین بار در طول قرن‌ها اصلاح و بازسازی شده و دارای عناصر رنسانس و نئوکلاسیک است. ميدان Piazza Galuppi Piazza Galuppi تنها میدان در بورانوست، اما حتی اگر رقیبی نداشته باشد، عملکرد میدان اصلی را انجام می‌دهد، در راهنمای بازدید از جزیره بورانواما عنوان شده كه اين ميدان، قلب زندگی شهری است. برخی از زیباترین ساختمان‌های شهر از جمله کاخ دل پودستا، محل تالار شهر، کلیسای سن مارتینو و موزه توری مشرف به آن است. در مرکز میدان چاهی متعلق به قرن شانزدهم و سنگ‌دانه‌ای به سنگ ایستری وجود دارد که با نقش برجسته تزئین شده است. این میدان از نام بالداسار گالوپی، آهنگساز ونیزی که در قرن هجدهم زندگی می‌کرد، نام‌گذاری شده است که به دلیل همکاری با کارلو گولدونی و تئاتر کمدی مشهور است. اين جاذبه جزیره بورانو در ایتالیا با مجسمه‌‌ای ساخته شده توسط یک مجسمه‌ساز هنرمند مشهور محلی دیگر یعنی Remigio Barbaro، به یادگار مانده است. خانه Bepi Suà در میان خانه‌های رنگارنگ بورانو، یک خانه وجود دارد که توجه زیادی را به خود جلب می‌کند، دیوارهای آن یک رنگ زنده نیستند بلکه تركيبي از اشکال هندسی رنگی هستند. یک اثر واقعا شگفت‌انگیز دیگر و از جاذبه‌های جزیره بورانو ایتالیا، خانه Bepi Suà یا Bepi delle Caramelle است که بورانلو جوزپه تونلی در آن زندگی می‌کرد، شخصیتی که در قلب ساکنان جزیره ماندگار شد. او که علاقه زیادی به سینما داشت، در یک سینمای محلی به عنوان نظافتچی و تعمیرکار مشغول به کار شد. وقتی سینما تعطیل شد، با فروش شیرینی در میدان شهر امرار معاش می‌کرد و با برپایی یک باشگاه فیلم تابستانی برای بچه‌های محله‌اش، اشتیاق خود را به فیلم زنده نگه داشت. علاقه دیگر جوزپه نقاشی بود، به‌طوری که از دیوارهای خانه به عنوان یک بوم بزرگ استفاده می‌کرد که هر سال، طرح جدیدی بر روی آن اضافه مي‌شد. پس از مرگ او، خانه با حفظ نمای بیرونی که توسط جوزپه نقاشی شده بود، بازسازی شد. بیشتر بخوانید: بازدید از کلیسای سنت مارک در ونیز و حقایق جالب آن کلیسای سن مارتینو وسکووو از مهم‌ترین جاذبه‌های جزیره بورانو در کشور ایتالیا، کلیسای بورانو سان مارتینو وسکووو است که می‌توان آن را در پیازا گالوپی تماشا کرد. اين كليسا در قرن شانزدهم ساخته و چندین بار بازسازی شده است. در داخل آن، بوم گرانبهایی از Tiepolo قرار دارد که مصلوب شدن مسیح را به تصویر می‌کشد که به نیمه اول قرن هجدهم باز می‌گردد. جزیره خواهر بورانو Mazzorbo جزیره خواهر بورانو Mazzorbo از جاذبه‌های گردشگری جزیره بورانو است که به لطف یک پل چوبی (Ponte Longo) با پای پیاده در عرض چند دقیقه، قابل دسترسی است. این مکان کم جمعیت (با کمی بیش از 300 نفر)، معمولا توسط گردشگران مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد. جزیره سان فرانچسکو دل دزرتو مطابق با راهنمای بازدید از جزیره بورانواما در ونیز ایتالیا جزیره‌ای که تنها با قایق از بورانو می‌توان از آن بازدید کرد، سان فرانچسکو دل دزرتو است، این جزیره به عنوان "جزیره رهیبان" شناخته می‌شود؛ زیرا صومعه‌ای از رهیبان فرانسیسکن را در خود جای داده است که ریشه آن به قرن سیزدهم باز می‌گردد. سه پل بورانو یکی از شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های ديدنی در تمام بورانو بدون‌شک پل معروف به Tre Ponti است. این نام به ویژگی ساختار اين پل مربوط می‌شود، یعنی یک پل چوبی با سه راه پله که سه جزیره مختلف شهر را به هم متصل می‌کندGiudecca،San Martino Sinistra و San Mauro با بالا رفتن از Tre Ponti و چرخيدن در اطراف می‌توانید از برخی خیابان‌ها با رنگارنگ‌ترین خانه‌ها در تمام بورانو دیدن کنید، جایی که بارها، رستوران‌ها و مغازه‌هایی که صنایع‌دستی می‌فروشند، از جمله توری‌های معروف به چشم می‌خورند. بیشتر بخوانید: جزیره پاناریا بهشتی گمشده در ایتالیا خانه‌های رنگارنگ روی کانال‌ها زیباترین جاذبه‌های جزیره بورانو در ایتالیا، بدون‌شک خانه‌های زیبای مشرف به کانال‌ها هستند که همگی در رنگ‌های مختلف رنگ‌بندی شده‌اند و یک نمایش منحصربه‌فرد و غیر معمول را ارائه می‌دهند که در آن، رنگ‌های پاستلی با رنگ‌های کاملا زنده‌تر جایگزین می‌شوند و با قدم زدن در امتداد آن در کنار کانال‌ها، جعبه‌ای از رنگ‌ها را مشاهده خواهید کرد که با رنگ‌های قرمز، نارنجی، آبی، سبز، صورتی و زرد به طور متناوب پخش شده‌اند. در زمان‌های قدیم خانه‌های بورانو، خانه‌های چوبی بودند و دیوارها از نی‌های در هم تنیده و گچ‌بری شده با گل ساخته می‌شدند. خانه‌ها باید سبک می‌بودند، زیرا زیر زمین محکم نبود و خطر فروریختن آن‌ها وجود داشت. اگر این خانه‌ها اکنون به جاذبه‌ای زیبا برای گردشگران تبدیل شده‌اند، در حقیقت دلیل آن را باید در اقتصاد جستجو کرد که همراه با توری، بورانو را ثروتمند کرده است. چگونه به بورانو برسیم؟ برای رسیدن به بورانو حرکت از طریق دریا ضروری است، در واقع این جزیره با هیچ پلی به سرزمین اصلی متصل نیست و به دلیل اندازه نسبتا کوچک آن، هیچ تردد خودرویی بین خیابان‌های آن صورت نمی‌گیرد. در راهنمای بازدید از جزیره بورانواما آمده است كه بورانو حدود یازده کیلومتر با ونیز فاصله دارد و می‌توان از طریق ناوبری خصوصی یا اتوبوس‌های آبی عمومی به آن رسید.
بهترین تورها
