رمز عبور شما با موفقیت تغییر کرد
لینک فعالسازی حساب شما به ارسال شد
رمز عبور شما با موفقیت ثبت شد
کاخ کرملین مسکوی روسیه یک دستاورد معماری باشکوه است. دیوارها و برج‌های تاریخی آن، کلیساهای گنبدی طلایی، و کاخ‌های باستانی در بلندای تپه بوروویتسکی و بر فراز رودخانه مسکو قرار دارند. این یک شهر کامل در مسکوست. شاهزادگان و تزارهای روسیه مدت‌ها پیش در کاخ کرملین در مسکو زندگی میکردند اما امروزه این مکان، اقامتگاه رسمی رئیس جمهور روسیه است. در مرکز جغرافیایی و تاریخی مسکو، کرملین مسکو قدیمی‌ترین بخش شهر است. کاخ کرملین در مسکوی روسیه، اولین بار در هیپاتیان کرونیکل در سال 1147 به عنوان استحکاماتی توسط یوری دولگوروکی، شاهزاده سوزدال در ساحل رودخانه مسکو ساخته شد. کاخ کرملین با شهرک‌ها و حومه‌هایی که بیشتر توسط استحکامات جدید احاطه شده است، رشد و نمو کردند. این یک طرح شعاعی و دایره‌ای از مرکز مسکو را مشخص کرد که نمونه‌ای از شهرهای قدیمی روسیه است. در قرن سیزدهم، کاخ کرملین مسکو محل اقامت رسمی قدرت عالی دولت بود و اوایل قرن شانزدهم، یکی از استحکامات مهم اروپا و مجموعه‌ای از بناهای تاریخی باکیفیت فوق‌العاده به شمار می‌آمد. بیشتر بخوانید: جاذبه‌های دیدنی مسکو کلمه کرملین به چه معناست؟ کرملین کلمه روسی برای "قلعه" یا "ارگ" است. در واقع، برخی دیگر از شهرهای قدیمی روسیه، کرملین خاص خود را دارند. اما کرملین مسکو در سراسر جهان شناخته شده و نماد دولت روسیه است. کلمه "کرملین" به معنای دیوار بیرونی شهر نیست بلکه معنای درست آن، قلعه‌ای در داخل شهر است. بنابراین، در 200 سال اول تاریخ مسکو، مردم از قلعه مسکو به عنوان "شهر" یاد میکردند. بعدها، شهر شروع به رشد کرد و افراد بیشتری در خارج از دیوار شهر ساکن شدند. اولین ذکر "کرملین" در سالنامه‌ها تنها در سال 1331 بود. در آن زمان، دیوار کرملین هم به عنوان استحکامات و هم مرز بین محل سکونت شاهزاده و ساکنان عادی شهر تلقی می‌شد. در گذشته، ساختن قلعه در وسط یک شهر معمول بود. اسمولنسک، نووگورود، پسکوف، آستاراخان، توبولسک، کازان، کلومنا، زارایسک و بسیاری دیگر از شهرهای روسیه کرملین‌های خود را داشتند. نکات بازدید از کاخ کرملین کلیساهای کرملین مسکو در میدان کلیسای جامع واقع شده‌اند. این کلیساها شامل کلیسای جامع رستاخیز، کلیسای فرشته، کلیسای بشارت و برج ناقوس ایوان ولیکی هستند. تقریبا همه آن‌ها توسط معماران مدعو ایتالیایی طراحی شده‌اند که در سبک معماری آن‌ها به وضوح دیده می‌شود. کلیسای جامع اسامپشن پنج گنبدی (1475-1479) توسط یک معمار ایتالیایی Aristotele Fiorvanti ساخته شد. فضای داخلی آن با نقاشی‌های دیواری و یک نماد پنج طبقه (قرن 15-17) تزئین شده است. کلیسای جامع بعدها تبدیل به کلیسای اصلی ارتدکس روسیه شد که در حال حاضر، محل عروسی و تاج‌گذاری شاهزادگان بزرگ، تزارها و امپراتوران و همچنین زیارتگاه کلان‌شهرها و ایلخانان است. در همان میدان، معمار ایتالیایی دیگری به نام آلویزیو نووی، کلیسای پنج گنبدی فرشته را در 1505-1508 برپا کرد. از قرن هفدهم تا نوزدهم، فضای داخلی آن با نقاشی‌های دیواری شگفت‌انگیز و یک نماد تزیین شده بود. در این کلیسا، شاهزادگان و تزارهای بزرگ مسکو به خاک سپرده شده‌اند. از جمله آن‌ها می‌توان به ایوان اول کالیتا، دیمیتری دونسکوی، ایوان سوم، ایوان چهارم وحشتناک، میخائیل فدوروویچ و الکسی میخائیلوویچ رومانوف اشاره کرد. کلیسای جامع Dormition توسط معماران Pskov در 1484-1489 ساخته شد. در داخل کلیسای جامع برخی از نقاشی‌های دیواری قرن 16-19 حفظ شده و نمادهای آندری روبلوف و تئوفان یونانی بخشی از آن است. در 1505-1508 برج ناقوس ایوان ولیکی ساخته شد که با ارتفاع 82 متر، بلندترین ساختمان روسیه بود که به کانون گروه کاخ کرملین تبدیل شده است. در میان قدیمی‌ترین ساختمان‌های مدنی کاخ کرملین مسکو، کاخ وجوه (1487-1491) قابل توجه‌ترین است. معماران ایتالیایی مارکو فریازین و پیترو آنتونیو سولاریو آن را به عنوان یک سالن بزرگ برای برگزاری مراسم دولتی، جشن‌ها و پذیرایی از سفرای خارجی ساخته‌اند. قابل‌توجه‌ترین بنای مدنی قرن هفدهم که توسط استادان روسی ساخته شد، کاخ ترمنویی است. از اوایل قرن 18، زمانی که پایتخت روسیه به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد، مجموعه معماری کاخ کرملین روسیه با آرسنال که نقشی تشریفاتی با عملکردهای مذهبی داشت و پس از آتش سوزی 1797 توسط ماتوئی کازاکوف بازسازی شد، گسترش یافت. سنا در 1776-1787 طبق نقشه‌های همان معمار به عنوان محل اقامت بالاترین نمایندگی قدرت دولتی امپراتوری روسیه، سنای حاکم ساخته شد. از سال 1839 تا 1849 یک معمار روسی KA Thon کاخ کرملین بزرگ را به عنوان اقامتگاه خانواده امپراتوری برپا کرد که ساختمان‌های کرملین باستانی مانند کاخ وجوه، اتاق طلایی تزارینا، اتاق‌های استاد، کاخ ترمنوی و کلیساهای ترمنوی را شامل می‌شود. در اتاق اسلحه‌خانه ساخته شده توسط KA Thon در مجموعه کاخ کرملین بزرگ، یک موزه قرن شانزدهمی وجود دارد که به طور رسمی به دستور الکساندر اول در سال 1806 ساخته شد. تاریخچه کاخ کرملین تاریخچه کاخ کرملین به اولین ساکنان مسکو برمی‌گردد. بنیانگذار مسکو، شاهزاده یوری دولگوروکی، دستور ساخت اولین قلعه چوبی را در سال 1156 در محلی به نام شهر مسکو صادر کرد، اما کلمه "کرملین" تنها اولین بار در قرن چهاردهم ثبت شد. کاخ کرملین که امروزه می‌بینیم، در اواخر قرن پانزدهم ساخته شده است. شاهزاده مسکو ایوان کبیر، رویای ساختن پایتختی را داشت که از نظر عظمت و اهمیت برابر با قسطنطنیه باشد. او رویای خود را «روم سوم» نامید و معمارانی را از ایتالیا استخدام کرد. بیشتر کارهای آن‌ها همچنان پابرجاست. کاخ که در قرن دوازدهم به عنوان یک قلعه مستحکم با ساختمان‌های چوبی ساخته شد، اکنون به یک مجموعه باشکوه و قلب سیاسی روسیه تبدیل شده است. کلمه کرملین به معنای شهر مستحکم و از ارگ‌های قرون وسطایی است که کلان شهرهای مدرن را در سراسر روسیه تشکیل می‌دهند. کرملین مسکو شناخته‌شده‌ترین کاخ در میراث جهانی یونسکوست. این مجموعه عظیم، مساحتی 66 زمین (27 زمین) دارد که بیش از 1.5 مایل (2.5 کیلومتر) دیوارهای دفاعی آن شامل 20 برج به ارتفاع بیش از 260 فوت (80 متر) است که بلندترین آن‌ها برج اسپاسکایا نام دارد. دیوارهای قرمز با ابهت و برج‌های ستاره‌دار آن، نمادی قابل تشخیص از پایتخت روسیه هستند. تا این که در قرن هجدهم، پایتخت به سنت پترزبورگ منتقل شد و کرملین دیگر اقامتگاه تزارها نبود. پس از انقلاب، بلشویک‌ها پایتخت را به مسکو منتقل کردند و در محوطه کاخ کرملین مستقر شدند. لنین، استالین و برخی از اعضای دولت شوروی در قلمرو کرملین زندگی میکردند. از زمان شوروی، کلمه "کرملین" مترادف با "دولت روسیه" شده است. آیا این روزها کسی در کرملین زندگی می‌کند؟ در واقع هم بله و هم خیر. رئیس‌جمهور نه در کاخ کرملین بلکه در اقامتگاه خود خارج از مسکو زندگی می‌کند. کرملین فقط به عنوان یک محل کار رسمی عمل می‌کند. ساختمان آرسنال، پادگان هنگ ریاست‌جمهوری را در خود جای داده است، جایی که سربازان هنگ ریاست‌جمهوری در آن زندگی می‌کنند. با این حال، این به سختی باعث می‌شود کرملین مسکونی تلقی شود. هیچ "مناطق مسکونی" کلاسیکی وجود ندارد که مثلا مقامات یا فقط شهروندان ثروتمند در قلمروی قلعه زندگی کنند. معرفی جاذبه‌های کاخ کرملین علاوه بر ساختمان‌های اداری دولتی مانند کاخ بزرگ کرملین و کاخ کرملین دولتی، این ارگ، تعداد زیادی موزه، ساختمان‌های تاریخی و کلیسا دارد. جاذبه‌های برجسته زیر را از دست ندهید: ناقوس ایوان بزرگ برج ناقوس ایوان بزرگ که بر فراز کاخ کرملین با ارتفاع بیش از 260 فوت (80 متر) برافراشته است، بلندترین ساختمان مسکو برای بیش از 400 سال بود. با بالا رفتن از قله (هزینه ورودی در قیمت بلیط کرملین گنجانده نشده است)، از مناظر پانورامای تماشایی بر مسکو لذت ببرید. کلیسای جامع اسامپشن این کلیسای ارتدوکس روسی که به نام کلیسای جامع نیز نامیده می‌شود، ساختاری از سنگ سفید و تاجی با گنبدهای طلایی دارد. داخل آن به همان اندازه زیباست. این کلیسا با نقاشی‌های دیواری رنگارنگ و مجسمه‌های چشمگیر مزین شده است. کلیسای جامع بشارت کلیسای جامع بشارت که بین قرن‌های 14 و 18 ساخته شد، کلیسای کوچک تزارهایدوک نشین بزرگ مسکو بود. گنبدهای پیازی طلاکاری شده نمادین آن، نمونه‌ای از معماری ارتدکس روسی است. کلیسای جامع فرشته این کلیسا در اوایل قرن شانزدهم که پیش از انتقال پایتخت توسط پیتر کبیر به سنت پترزبورگ به عنوان گورستانی برای تزارهای روسیه ساخته شده بود، از عناصر معماری رنسانس ایتالیایی برگرفته شده است. فضای داخلی کلیسای جامع فرشته مملو از نقاشی‌های دیواری تاریخی و لوازم مذهبی است. اتاق اسلحه یکی از قدیمی‌ترین موزه‌های مسکو، اسلحه‌خانه کاخ کرملین است که مجموعه‌ای از جواهرات، لباس‌ها، سلاح‌ها و زره‌های زیبا از تاریخ روسیه را به نمایش می‌گذارد. از جمله بهترین جواهرات آن، تخم مرغ فابرژ است. کیتا گورود کیتای گورود یک محله تاریخی از مسکو و یک مکان گردشگری مهم است. در انتهای جنوبی میدان سرخ، کلیسای شفاعت قرار دارد که بیشتر شهرت آن به خاطر کلیسای جامع سنت باسیل مقدس است. این ساختمان در سال‌های 1554-1560 برای بزرگداشت شکست تاتارها (مغول‌ها) کازان و آستاراخان توسط ایوان چهارم (هولناک) ساخته شد. محوطه کاخ کرملین آیا می‌دانستید کرملین، بزرگ‌ترین قلعه اروپاست؟ با قدم زدن در قلمرو وسیع آن به مساحت 28 هکتار، کلیساهای باستانی، باغ‌ها و بناهای تاریخی غیرعادی را خواهید دید. در طول پیادهروی خود در اطراف محوطه کاخ کرملین، خواهید دید: میدان کلیسای جامع با قدیمی‌ترین کلیساهای مسکو برج ناقوس ایوان کبیر (فقط در بیرون) موزه اتاق پاتریارک با فضای داخلی بازسازی شده قرن هفدهمی و مجموعه‌ای عجیب از گنجینه‌های پدرسالار سه کلیسای جامع اصلی اواخر قرن 15 - اوایل قرن 16 و کلیسای رسوب لباس بزرگ‌ترین توپ دنیا که به توپ تزار معروف است بزرگ‌ترین ناقوس جهان که به آن زنگ تزار می‌گویند باغ آرام تاینیتسکی که مناظری چشمگیر از میدان کلیسای جامع، رودخانه مسکو و سکوی هلیکوپتری ساخته شده برای استفاده ولادیمیر پوتین را ارائه می‌دهد. در اینجا می‌توانید درخت بلوط کاشته شده توسط یوری گاگارین را نیز مشاهده کنید. بیشتر بخوانید: معرفی جاذبه‌های شگفت انگیز شهر کازان سایر کاخ موزه‌های کرملین مسکو علاوه بر بازدید از محوطه کاخ کرملین در سفر به روسیه، می‌توانید از مناظر زیر نیز دیدن کنید: صندوق الماس که یک موزه جداگانه است و در همان ساختمان اسلحه‌خانه قرار دارد. این مکان دارای الماس‌های منحصر به فرد، سنگ‌های قیمتی کمیاب، شاهکارهای جواهرات قرن 18-20، و قطعات طلا و پلاتین است. این موزه همه روزه به جز پنجشنبه‌ها از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر با استراحت از ظهر تا 1 بعد از ظهر باز است. شانس شما به جریان بازدیدکنندگان در روز بازدید بستگی دارد. گشت و گذار در موزه آسان است، زیرا آن‌ها یک راهنمای صوتی رایگان به زبان انگلیسی به شما می‌دهند. کاخ بزرگ کرملین محل اقامت رسمی رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه است که برای عموم آزاد نیست. در تاریخ‌های مشخص، تورهای گروهی از کاخ کرملین در مسکو برگزار می‌شود. فضای داخلی کاخ چشمگیر است: می‌توانید سالن‌های تشریفاتی مجلل سنت جورج، سنت اندرو، سنت ولادیمیر، و همچنین قصر باستانی ترم و اتاق وجهی را کاوش کنید. همانطور که اشاره شد، برج ناقوس ایوان بزرگ مناظر شگفت‌انگیزی از کرملین را به نمایش می‌گذارد، اما بلیط از قبل در دسترس نیست. شما می‌توانید بلیط را فقط در روز مراجعه خود خریداری کنید. این موزه همه روزه، به جز پنجشنبه، با ساعت‌های 10:15، 11:15، 13:00، 14:00، 15:00، 16:00، 17:00 از 15 تا 30 سپتامبر باز است.
دیوار برلین در آگوست 1961 ساخته و در نوامبر 1989 برچیده شد که همچنان نماد قدرتمند جنگ سرد است که در اصل برای جلوگیری از فرار مردم از برلین شرقی به برلین غربی ساخته شد. اما زمانی که آلمان شرقی، اعلام کرد که شهروندانش می‌توانند برای اولین بار از آن عبور کنند، هزاران نفر با کلنگ و چکش جمع شدند تا آن را پایین بیاورند. همچنین، بنای یادبود دیوار برلین که 1.4 کیلومتر در ادامه نوار مرزی سابق در خیابان برناوئر امتداد دارد، یکی از پربازدیدترین مکان‌های برلین است که هر ساله بیش از یک میلیون نفر برای دیدن آخرین تکه‌های این دیوار به این شهر می‌آیند. از سال 1997، جامعه تلاش کرده است تا فضاها و ساختارهای پنهان برلین را به روی عموم باز کند. دیواری که زمانی یک شهر را تقسیم می‌کرد، به یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌ها تبدیل شده است و سالانه میلیون‌ها گردشگر را از سراسر جهان در سفر به اروپا و آلمان به خود جذب می‌کند. بدون شک، دیوار برلین سؤالات زیادی را ایجاد می‌کند: دیوار برلین کجاست؟ زندگی در هر طرف دیوار چگونه بوده است؟ جدا شدن برلینی‌ها از یکدیگر چگونه بود؟ پس با راهنمای بازدید از دیوار برلین همراه شوید تا شما را با این موضوعات آشنا کنیم. تاریخچه دیوار برلین آلمان پس از جنگ جهانی دوم، برلین به چهار بخش آمریکایی، بریتانیایی، فرانسوی و شوروی تقسیم شد. منطقه شوروی متعلق به DDR (آلمان شرقی یا جمهوری دموکراتیک آلمان) بود، در حالی که بقیه شهر به FRG (آلمان غربی یا جمهوری فدرال آلمان) تعلق داشت. در سال 1961 شوروی تصمیم گرفت که مهاجرت از شرق به آلمان غربی متوقف شود و در شب 12-13 اوت 1961 دیوار برلین را برافراشتند. بر این اساس، بسیاری از مردم برلین شرقی که در برلین غربی کار میکردند، شغل خود را از دست دادند. مردم برلین غربی می‌توانستند به دیدار خانواده‌های خود در بخش شرقی شهر ادامه دهند، در حالی که کسانی که در بخش شرقی زندگی میکردند، فقط می‌توانستند در موقعیت‌های خاص مانند مراسم تشییع جنازه یکی از اعضای خانواده به برلین غربی بروند. افراد زیادی سعی کردند از دیوار بالا و به طرف دیگر بروند که فقط تعداد کمی از آن‌ها موفق شدند. ساخت دیوار برلین در آلمان، نمادی از تقسیم جهان به دو بخش سرمایه‌داری و سوسیالیستی و سقوط آن، نشان‌دهنده پایان اتحاد جماهیر شوروی بود. دلخراش‌ترین قسمت دیوار، بخشی بود که شهر را جدا می‌کرد. این «نوار مرگ» بین دو طرف شرقی و غربی وجود داشت. نگهبانان مسلح، تخته‌های میخی و سایر موانع وجود داشت تا مردم نتوانند به آن طرف دیوار روند. اکنون، مکانیسم‌های مورد استفاده برای تقسیم‌بندی مذکور در بنای یادبود دیوار برلین و در موزه نزدیک Mauerpark به نمایش گذاشته شده است. بیشتر بخوانید: جاذبه فرایبورگ | با جاهای دیدنی شهر فرایبورگ آلمان آشنا شوید زندگی پشت دیوار برلین آلمان در برلین غربی، دیوار برلین اغلب به عنوان "دیوار شرم" نامیده می‌شد و به تحریک احساسات شورش و بیان خلاقانه در بسیاری از جوانان شهر کمک می‌کرد. به ویژه در منطقه کروزبرگ، جایی که جنبش‌های ضدفرهنگی شدید آنجا ظهور کردند. ناگفته نماند که بخش غربی دیوار، کاملا با گرافیتی پوشانده شده بود. دانشگاه آزاد برلین برای پر کردن خلاء دانشگاه هومبولت ایجاد شد که در برلین شرقی قرنطینه شده بود. جنگل Kürfurstendamm و Grunewald مانند قبل از جنگ جهانی دوم، جزو مراکز مهم تجارت و تفریح باقی ماندند. حتی رویدادهایی مانند ماراتن برلین به سادگی بخش شرقی شهر را از مسیر حذف کردند. به طور کلی، زندگی در سمت غرب مانند سایر نقاط جهان غرب تقریبا با گرایش سرمایه‌داری ادامه یافت. اما دیوار همیشه یادآور شکنندگی چنین آزادی‌هایی و وابستگی غرب به دیگر کشورهای متحد بوده است. در همین حال، مطابق با راهنمای بازدید از دیوار برلین در سمت شرق آن، قطعا همه‌چیز متفاوت بود. از سبک لباس پوشیدن گرفته تا اتومبیل‌هایی که سوار می‌شدند. محصولات مصرفی اغلب در عرضه متناقض بودند، به ویژه کالاهایی که از کشورهای خارجی وارد می‌شدند. ساختمان‌ها، یکنواخت و با تکنیک‌های معماری شوروی ساخته شده بودند. همه‌چیز خاکستری بود، زیرا خانه‌ها و مشاغل هرگز رنگ نمی‌شدند. تبلیغاتی وجود داشت که در این زمان، شروع به نفوذ در فرهنگ غرب کرده بود، در حالی که مردم برلین غربی بیشتر به فرهنگ هیپی علاقه‌مند بودند؛ برلینی‌های شرقی بورژوازی نسل‌های پیشین را به عنوان تضاد هویت پرولتری GDR خود می‌دانستند. از بسیاری جهات، برلین شرقی عقب‌مانده تلقی می‌شد. با این حال، مزایایی برای زندگی در شرق وجود داشت. به طور مثال نگرانی‌های گسترده در مورد پول که اکثر مردم در جوامع سرمایه‌داری احساس می‌کنند، اساسا در شرق وجود نداشت. مثلا مسکن و آموزش یارانه، بسیار ارزان و زندگی را بی‌دغدغه‌تر کرده بود. برابری جنسیتی در محل کار وجود داشت و افزایش حضور پلیس، احساس امنیت را برای بسیاری از مردم به ارمغان آورده بود. مکان‌هایی که در دیوار برلین باید بازدید کرد قبرستان قدیمی سنت هدویگ تقریبا بخش 15 متری نسخه نهایی دیوار برلین، پس از ساخت آن به عنوان "دیوار مرزی 75" شناخته شد. در امتداد لبه شمالی قبرستان سنت هدویگ، قدیمی‌ترین گورستان کاتولیک برلین دیده می‌شود. این بخش از دیوارف تحت حفاظت تاریخی است و در امتداد به اصطلاح "پل‌های لیزن" قرار دارد که زمانی از میان مرز برلین غربی و شرقی عبور می‌کرد. پل Böse گذرگاه مرزی Bornholmer Straße، در انتهای شرقی این پل، اولین گذرگاهی بود که هنگام باز شدن مرزها در شب 9 نوامبر 1989 باز شد. بیش از 100 درخت گیلاس ژاپنی در Mauerweg (مسیر دیوار) در اینجا قرار دارند. از آنجایی که روند اتحاد آلمان به طور گسترده در ژاپن دنبال شد، این درختان، هدیه و نشانه‌ای از همدردی در سال 1990 بودند. ایست بازرسی چارلی آمریکایی‌ها سه گذرگاه مرزی در برلین را کنترل کردند. مشهورترین آن‌ها Checkpoint Charlie است که نام آن برگرفته از سومین حرف الفبای املای بین‌المللی (آلفا، براوو، چارلی...) است. آخرین قسمت از دیوار داخلی نه چندان دور از موزه و در گوشه Schützenstraße و Friedrichstraße قرار دارد. گالری سمت شرق طولانی‌ترین بخش موجود از دیوار به طول 1.3 کیلومتر در امتداد رودخانه اسپری قرار گرفته است. در سال 1990، پس از پایان کار دیوار، ضلع شرقی آن توسط 118 هنرمند از 21 کشور نقاشی شد که منجر به طولانی‌ترین گالری در فضای باز جهان گردید. یادبود دیوار برلین در طول سال‌های تقسیم برلین، دیوار برلین در امتداد لبه جنوبی خیابان برنائر قرار داشت. در حال حاضر، بخشی از این نوار مرزی سابق به همراه برج دیده‌بانی دارای یک نمایشگاه در فضای باز است که مطالب صوتی و تصویری تاریخی و همچنین یک مرکز بازدیدکننده با فیلم‌ها و یک برج تماشا را به نمایش می‌گذارد. دریاچه Gutspark Groß Glienicke Groß-Glienicker See یک دریاچه شنای محبوب به دلیل آب شفاف است. در طول سال‌هایی که شهر تقسیم شد، این لذت منحصرا برای برلینی‌های غربی در دسترس بود: مرز بین شرق و غرب درست از وسط دریاچه می‌گذشت و با شناورها مشخص می‌شد. استحکامات دیوار برلین آلمان در ساحل دریاچه ساخته شده است که بقایای آن را می‌توان در پارک دید. 7 . Puschkinallee/Schlesischer Busch مطابق با راهنمای بازدید از دیوار برلین، تاسیسات مرزی آلمان شرقی زمانی به موازات کانال فلوتگرابن قرار گرفته بود. این نوار مرزی سابق بین ترپتو و کروزبرگ، اکنون به یک منطقه سبز در طول فلاتگرابن تبدیل شده است. برج دیده‌بان Schlesischer Busch نیز باقی مانده و اکنون میزبان مجموعه‌ای از نمایشگاه‌های متغیر است. بیشتر بخوانید: جاذبه نورنبرگ | شهر هنر و فرهنگ در کشور آلمان 8. Potsdamer Platz آخرین بخش‌های اصلی دیوار در Potsdamer Platz و Stresemannstraße در سال 2008 تخریب شد. شش بخش دیگر نیز بعدا مقابل ورودی ایستگاه Potsdamer Platz ساخته شد 9. توپوگرافی وحشت مرز بین برلین میته (برلین شرقی سابق) و کروزبرگ (برلین غربی سابق) حدود 200 متر در امتداد خیابان Niederkirchnersse است. اکنون در پشت آنچه از دیوار باقی مانده است، نمایشگاه دائمی توپوگرافی ترور در محل مهم‌ترین نهادهای دستگاه ترور و آزار نازی‌ها بین سال‌های 1933 و 1945 قرار دارد. نكات پاياني بازدید از دیوار برلین، که جزو بهترین جاذبه‌های گردشگری برلین محسوب می‌شود، براي همگان، امكان‌پذير و پذیرای میلیون‌ها گردشگر است. برای مثال، گالری ایست ساید در فردریششاین یکی از بهترین مکان‌ها برای دیدن دیوار است که اکنون با نقاشی‌های دیواری و گرافیتی پوشانده شده است.
کوه‌های آتشفشانی ژاپن در همه جای ژاپن پراکنده هستند، از کوه آتشفشانی فوجی گرفته تا یک آتشفشان زیر آب که در سال گذشته، جزیره جدیدی را تشکیل داد، 109 کوه آتشفشانی فعال در ژاپن حدود 10 درصد از کل آتشفشان‌های فعال جهان را تشکیل می‌دهند. دلیل اینکه ژاپن قله‌های آتشفشانی زیادی دارد این است که حدود 6800 جزیره آن در سراسر حلقه آتش اقیانوس آرام، منطقه‌ای با فعالیت لرزه‌ای قابل‌توجه قرار گرفته‌اند. به همین دلیل هم هست که ژاپن بسیار مستعد زلزله و فوران‌های آتشفشانی است. معرفی کوه‌های آتشفشانی ژاپن کوه‌های آتشفشانی در کشور ژاپن، تأثیر عمیقی بر فرهنگ مردم ژاپن و همچنین توسعه شهرهای ساحلی پرجمعیت آن داشته است. در حالی که این کوه‌ها که در حال دود شدن هستند، اغلب توسط مردم محلی مورداحترام و پرستش قرار گرفته‌اند و در آثار هنری و هایکوهای بی‌شماری نیز به نمایش درآمده‌اند، در کنار این نیز، این کوه‌ها همچنان پیادهروی و کوهنوردی شگفت‌انگیزی را برای گردشگران به ارمغان می‌آورند. از میان کوه‌ها و آتشفشان‌های فراوان می‌توان به کوه درخشان فوجی اشاره کرد که مهم‌ترین کوه است و به نوعی نیز نماد کشور به حساب می‌آید. کوه آویو یکی از کوه‌های آتشفشانی در ژاپن کوه Usu است که در میان مناظر خیره‌کننده پارک ملی شیکوتسو-تویا قرار دارد. اگرچه ارتفاع این کوه، تنها به 733 متر می‌رسد، اما حضور عظیم استراتوولکان بر روی جنگل‌ها و حومه اطراف آن، جلوه‌ای خاص دارد. با توجه به اینکه می‌توان از قله این کوه با طناب راهی شد و منظره شگفت‌انگیزی را تماشا کرد، بازدیدکنندگان با تماشای مناظر پانوراما بر فراز پارک و آب‌های درخشان دریاچه تویا که در دهانه دهانه‌ای در کنار آن قرار دارند، لذت خواهند برد. در کنار این موارد باید بگوییم که این پارک گنبد گدازه‌ای متمایز Showa-shinzan و همچنین چشمه‌های آب گرم تسکین‌دهنده و دهانه‌های متعددی نیز دارد که در زمان آخرین فوران کوه Usu در سال 2000 شکل گرفتند. بیشتر بخوانید: پارک هیتاچی، سرزمینی پر از گل‌های رنگارنگ کوه نوریکورا سومین آتشفشان بلند در کل ژاپن، کوه نوریکورا تا ارتفاع 3025 متری است. در دامنه‌های این کوه، دریاچه‌های دهانه‌ای متعدد و علفزارهای بسیاری وجود دارد که جریان‌های گدازه‌ای سخت شده بسیاری را می‌توان در نزدیکی قله آن مشاهده کرد. کوه نوریکورا که در زبان ژاپنی به معنای «زین سواری» است با برخورداری از شکوه و مناظر زیبای بسیار به مکانی بسیار محبوب برای پیادهروی و کوهنوردی تبدیل است. کوه یاکه کوه یاکه، یکی از کوه‌های آتشفشانی ژاپن است که در ناحیه کوهستانی ناگانو در مرکز ژاپن قرار دارد. این کوه یکی از فعال‌ترین کوه‌های آتشفشان ژاپن است. درنتیجه، بسیاری از میدان‌های گدازه سخت شده را می‌توان در دامنه‌های کوه یاکه مشاهده کرد، آن هم در حالی که بخار و گاز هنوز از یک فومارول در نزدیکی اوج خود منتشر می‌شود. کوه یاکه، مشرف بر آب‌های انعکاسی دریاچه تایشو، دو قله کوه یاک منظره‌ای خارق‌العاده را به وجود آورده است. در کنار این نیز می‌توان یک دریاچه دهانه کوچک دلپذیر را نیز بین دو قله یافت. کوه یاکه با ارتفاع 2455 متری در بالاترین نقطه خود، در واقع در میان 100 کوه مشهور ژاپنی قرار گرفته است. کوه اونتاکه دومین کوه آتشفشان بلند ژاپن پس از کوه نمادین فوجی، کوه اونتاکه با قله 3067 متری است. در اطراف این آتشفشان غول پیکر، پنج دریاچه دهانه درخشان وجود دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند به خوبی آن را ببینند. دریاچه نینو با ارتفاع 2905 متر، بلندترین دریاچه در کشور است. کوه اونتاکه که از دیرباز به عنوان کوهی مقدس تلقی می‌شد، زائران و عبادت‌کنندگان زیادی را به خود جذب می‌کند و در کنار آن به مسیر پیادهروی قدیمی زیارتی نیز شهرت دارد. این مسیر شما را به طبیعتی خیره‌کننده با مناظر زیبایی که می‌توانید از قله بلند آن لذت ببرید، می‌برد. این کوه عرفانی علاوه بر زیبایی فوق‌العاده از تعدادی چشمه‌های آب گرم باشکوه و استراحتگاه‌های اسکی فوق‌العاده نیز برخوردار است. در حالی که کوه اونتاکه به طور کلی بسیار ایمن به نظر می‌رسد در سال 2014 به طور غیرمنتظره‌ای فوران کرد. به همین دلیل هم 63 نفر به طور غم‌انگیزی در این فوران کشته شدند. کوه آسامه کوه آسامه، یکی از کوه‌های آتشفشانی ژاپن است که در مرکز جزیره اصلی هونشو ژاپن است و با ارتفاع 2568 متر و 8425 فوت، بالاتر از سطح دریا و بر فراز شهر تفریحی Karuizawa قرار دارد. به دلیل فورانی که در سال 1783 در این کوه رخ داد 1500 نفر کشته شدند. این کوه، فعال‌ترین آتشفشان هونشو است که در سال 2009 فوران کرد و خاکستر حاصل از انفجار را تا دوردست‌های توکیو فرستاد. علیرغم خطر احتمالی فوران دیگر، کوه آسامه همچنان یک مقصد محبوب برای تعطیلات نیز محسوب می‌شود. بازدیدکنندگان برای اسکی در دامنه‌های مجاور قله می‌آیند و در چشمه‌های آب گرم طبیعی منطقه غوطه‌ور می‌شوند. کوه ساکوراجیما بر فراز شهر تاریخی کاگوشیما در جزیره کیوشو، سه کوه آتشفشانی وجود دارند که آتشفشان استراتو ساکوراجیما را تشکیل می‌دهند. از این میان این کوه‌های آتشفشان ژاپن، کوه Minami-dake اخیراً فعال بوده است. این کوه آتشفشانی مرتباً خاکستر را روی شهر پایین می‌ریزد. این کوه برای مسافران ماجراجویی که می‌خواهند تجربه‌ای از نزدیک با یک آتشفشان زنده داشته باشند، گزینه مناسبی است. ناگفته نماند که برای از آن دسته از بازدیدکنندگانی که مجاز به بالا رفتن از لبه دهانه خطرناک نیستند، مناظر بسیار خوبی از مواظب یونوهیرا وجود دارد که می‌توان در عرض دو ساعت پیاده یا در عرض چند دقیقه با ماشین به آن رسید. کو اونزن یکی دیگر از کوه‌های آتشفشانی ژاپن به نام کوه اونزن در نزدیکی شهر شیمابارا در جزیره کیوشو قرار دارد. فوران‌های این کوه‌های آتشفشانی به شش میلیون سال قبل باز می‌گردد، اما تا همین اواخر تصور می‌شد که آن‌ها خاموش شده‌اند. یک پارک ملی در سال 1934 تأسیس و یک دهکده کوچکی نیز برای پذیرایی از بازدیدکنندگان در سفر به ژاپن ایجاد شد. در سال 1990 یکی از آتشفشان‌ها، کوه فوگن، مجموعه‌ای از فوران‌ها را آغاز کرد. حالا این کوه دوباره خوابیده است و بازدیدکنندگان می‌توانند برای لذت بردن از مناظر پانوراما از قله 1359 متری (4459 فوتی) بالا بروند. برای کوتاه کردن مسیر، بیشتر کوهنوردان از کوه میوکن به کوهنوردی نزدیک می‌شوند که با سه دقیقه سواری با گوندولا از گذرگاه نیتا می‌توان به آن رسید. کوه آسو کوه آسو یا آسو‌سان در واقع پنج قله آتشفشانی جداگانه است. منطقه آتشفشانی Aso-san در جزیره جنوبی کیوشو ژاپن در نزدیکی شهر کوماموتو واقع شده و آن‌قدر عظیم است که روستاهای کامل در محدوده آن قرار دارند. یکی از پنج آتشفشان، کوه ناکاداکه، هنوز فعالیت است و به عنوان جاذبه اصلی منطقه شناخته می‌شود، با این حال، زمانی که آتشفشان، گازها را به بیرون پرتاب می‌کند، کل منطقه خاموش می‌شود. قله‌های دیگر نیز مقاصد محبوبی هستند. مسیرهای پیادهروی در اطراف منطقه از پیادهروی کوتاه تا پیادهروی یک روزه را شامل می‌شود. در نزدیکی موزه Mount Aso یک فرودگاه هلی‌کوپتر قرار دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند در آن پروازهای نفس‌گیر، هرچند گران‌قیمت را ترتیب دهند. بیشتر بخوانید: همه‌چیز در مورد مراسم چای ژاپنی در توکیو | سنت باشکوه ژاپن کوه فوجی کوه فوجی، یکی دیگر از کوه‌های آتشفشانی ژاپن است که کمتر از دو ساعت با توکیو فاصله دارد. این کوه آتشفشانی شناخته‌شده‌ترین مکان دیدنی ژاپن به حساب می‌آورد که میلیون‌ها نفر بازدیدکننده دارد و سالانه نیز بیش از 300000 نفر از آن صعود می‌کنند. بر طبق افسانه‌های موجود، کوه فوجی در یک روز ایجاد شد. از نظر زمین‌شناسی نیز اعتقاد بر این است که آتشفشان فعلی در حدود 10000 سال پیش بر فراز یک آتشفشان قدیمی شکل گرفته است. صعود به فوجی به قدری محبوب است که یک اداره پست در بالای آن وجود دارد تا کسانی که به قله می‌رسند بتوانند کارت پستالی را از قله 3800 متری (12400 فوت) به خانه برگردانند. با این حال باید بدانید که این یک صعود تند و دشوار است. مسافرانی که به دنبال تجربه کم‌هزینه‌تری هستند می‌توانند از مناظر تماشایی فوجی از پارک تنجو-یاما در همان نزدیکی لذت ببرند، جایی که یک تله‌کابین بازدیدکنندگان را تا فاصله 1000 متری (3000 فوت) تا سکوی تماشای فوجی می‌برد. کوه Kusatsu-Shirane کوه Kusatsu-Shirane که بر فراز شهر کوساتسو در استان گونما قرار دارد یکی از کوه‌های آتشفشانی در کشور ژاپن است. به دلیل مناظر عالی، قله رفیع و ثروت از مسیرهای پیادهروی مشخص، مقصد بسیار محبوبی است. قله این کوه از مجموعه مخروط‌های آتشفشانی روی هم افتاده تشکیل شده است و به ارتفاع 2171 متری می‌رسد. در میان قلمروهای بالاتر آن این منطقه، سه دریاچه دهانه درخشان پنهان شده‌اند. از این میان، یوگاما بزرگ‌ترین دریاچه، ویژگی برجسته کوه است، زیرا آب‌های رنگارنگ آن به شدت با مناظر متروک اطراف آن تضاد دارند. در تابستان و بهار، مسیرهای پیادهروی متعدد کوه Kusatsu-Shirane بازدیدکنندگان زیادی را جذب می‌کند، همچنین می‌توان از اسکی‌های عالی در ماه‌های زمستان لذت برد. علاوه بر این، چشمه‌های جوشان در پایین آتشفشان، صرف نظر از فصل، همیشه قابل‌استفاده است.
اگر قصد سفر به چین را دارید، بهتر است در خصوص بناهای تاریخی و جاذبه ووژن چین بیشتر بدانید تا بتوانید در مراجعه به این شهر از همه قسمت‌های دیدنی شهر بازدید کنید. می‌دانید که چین، کشور پهناوری است و تنوع آب و هوایی آن، همچنین جاذبه‌های توریستی و تاریخی‌اش، آن را برای توریستان و گردشگران بیش از هر موقع دیگری جذاب کرده است. وقتی به چین سفر می‌کنید، حتما باید به جنوب چین و کناره رود یانگ تسه سری بزنید که در این قسمت، شهر ووژن واقع شده که یکی از شهرهای شناور روی آب در چین است. شاید شما هم مانند خیلی از افراد به اشتباه فکر کنید که تنها شهر شناور دنیا که روی آب ساخته شده، ونیز است. اما اصلا اینطور نیست. اگر در اطراف جهان و در کشورهای دیگر دنیا سفر کنید، مشابه این شهر و شهرهایی که روی آب ساخته شده‌اند را می‌بینید. شهر آبی ووژن جزو شهرهای محبوب چین برای توریستان است. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید. شهر ووژن چین ووژن یکی از شهرهای شناور چین است که حدود 1300 سال از ساخت آن می‌گذرد. جاذبه ووژن تنها به خاطر شناور بودن آن نیست و به واسطه پل‌ها و دیوارهای باستانی که هنوز در این شهر وجود دارند هم موردتوجه توریستان قرار می‌گیرد. برای این که از شهر هانگزو به ووژن بروید، تنها باید 50 دقیقه با اتوبوس مسیر را طی کنید. این شهر به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌شود. بهترین زمان برای دیدن جاذبه‌های شهر ووژن یکی از بهترین و زیباترین فصل‌ها برای رفتن به ووژن، بهار است. بین ماه‌های فروردین تا خرداد به این شهر سر بزنید تا از آب و هوای بهاری و معتدل آن لذت ببرید. اوایل پاییز هم می‌تواند زمان مناسبی برای رفتن به شهر آبی ووژن در چین باشد. در این فصل، معمولا آسمان، صاف است یا این که با یک نم باران و هوای خنک پاییزی، آب و هوای لذت‌بخشی در شهر ایجاد می‌شود. زمستان در شهر باستانی ووژن، هوا سرد و شهر عموما سرد و یخی می‌شود. در این فصل، معمولا قیمت تورها از فصل‌های دیگر پایین‌تر است و تنها به خاطر سرد بودن و کم بودن تقاضا برای سفر به ووژن این افت قیمت رخ می‌دهد. بیشتر بخوانید: جاذبه‌های گردشگری جزیره هاینان در جنوب چین جاذبه ووژن کشور چین این شهر به دو قسمت غربی و شرقی تقسیم می‌شود که بخش غربی آن، شیژا و بخش شرقی، دونگژا نام دارد. از جاذبه‌های توریستی و تفریحی دونگژا می‌توان به نمایش‌های رزمی، نمایش سایه و نمایش آکروبات‌بازی روی شاخه‌های بامبو اشاره کرد. از جاذبه های ووژن در بخش غربی یا شیژا هم معماری اصلی و مناطق آرام و ساکت این شهر است. می‌توانید در رودهای بین این شهر، قایق‌سواری کنید و از تماشای مناظر دیدنی و آثار باستانی غرق در لذت شوید. بسیاری از خانه‌های این قسمت، بازسازی شده‌اند و معماری آن‌ها به ترکیبی از معماری سنتی و معماری مدرن تبدیل شده است. امکانات اقامت در شهر آبی ووژن در کشور چین یکی از بزرگ‌ترین هتل‌هایی که در شیژا واقع شده است و برای توریستان محبوبیت بیشتری دارد، هتل تونگ است. این هتل امکانات و خدمات زیادی در اختیار توریستان قرار می‌دهد. بیشتر اتاق‌های این هتل، یک تراس کوچک دارند که به سمت آبراهه و رو به دریاچه یوآنبائو باز می‌شوند. این هتل، مناظر زیبایی برای توریستان دارد. یکی دیگر از هتل‌های نوساز در این بخش که با درختان و گیاهان بومی طراحی شده، هتل ژانومینک است. این هتل به خاطر دکوراسیون زیبا و جذابش، بین توریستان به محبوبیت بالایی رسیده است. ووژن به عنوان یکی از شش شهر باستانی برتر در منطقه جنوبی رودخانه یانگ تسه، همیشه با شالیزارها و ماهی و ابریشم به اقتصاد چین کمک کرده است. این شهر کوچک، خانه‌هایی با آجر سیاه و کاشی‌های خاکستری دارد که با دیوارهای سفید، ترکیب جالبی ایجاد کرده است. پل‌های سنگی زیبایی در این منطقه وجود دارد که علاوه بر قدمت تاریخی از زیبایی خاصی هم برخوردار هستند. در این شهر، شاهد قایق‌های کوچک با سایه‌بان‌های سیاه هستید که در آبراه‌های بین خانه‌ها حرکت می‌کنند. در شهر آبی ووژن در چین می‌توانید سوار بر قایق شوید و از تماشای مناظر، لذت ببرید یا در کنار آبراهه‌ها قدم بزنید و از لذت سرشار شوید. یک رودخانه، تمام شهر آبی ووژن را به 4 بخش اصلی تقسیم کرده است که شامل شیژا، دونگژا، نانزا و بیزالا است. با توجه به این که نانزا و بیزالا توسعه کمتری پیدا کرده‌اند، معمولا گردشگران ترجیح می‌دهند که از شیژا و دونگژا دیدن کنند. این قسمت‌ها با این که بازسازی شده‌اند، اما هنوز بافت سنتی‌شان را حفظ کرده‌اند. شیژا، بافت باستانی‌تر و بکرتری دارد اما دونگژا با مغازه‌های شلوغ و سازه‌های مدرن‌تر پر شده است. بیشتر بخوانید: جاذبه چنگدو چین | مناطق جذابی که باید در سفر به شهر چنگدو ببینید جاذبه های ووژن در قسمت شیژا در این بخش، یک موزه وجود دارد که موزه فرهنگ چینی است و در آن، روی نمایش لوتوس‌های طلایی تمرکز شده است. می‌دانید که در چین باستان روی زیبایی پای زنان تاکید زیادی داشتند و سعی میکردند با پوشاندن کفش‌های کوچکی به نام لوتوس طلایی، پاها را کوچک نگه دارند. در این موزه می‌توانید تصاویری از این کفش‌ها و همچنین 500 کفش چینی قدیمی را ببینید. در شینژا همچنین می‌توانید از تماشای دو پل باستانی، شگفت‌زده شوید. یکی پل Tongji که روی رودخانه شرق به غرب ساخته شده و دیگری پل Renji که روی رودخانه شمال به جنوب ساخته شده است. موزه دیگری که می‌تواند برای‌تان جالب باشد، موزه آداب و رسوم عامیانه است که در منطقه رودخانه یانگ تسه قرار دارد و مراسم منحصر به فرد، آداب و رسوم و عروسی‌ها و جشن‌ها را نمایش می‌دهد. شما همچنین می‌توانید سبک زندگی مردم محلی را در این موزه تماشا کنید. در این موزه، بیش از 26 هزار سکه از چین باستان وجود دارد که از حدود 230 کشور و مناطق آن محدوده، جمع‌آوری شده است. می‌توانید از موزه مائو دان هم به عنوان یکی دیگر از جاذبه‌های ووژن چین دیدن کنید. این موزه در واقع خانه یکی از نویسنده‌های انقلابی چینی است. خانه مائو برای نسل‌ها حفظ شده و مورد احترام و تکریم بوده است تا این که در سال 1984 بازسازی شده و به موزه، تغییر کاربری داده است. این خانه، سه نمایشگاه دارد که مراحل مختلف زندگی مائو را روایت می‌کند. Xiuzhen Guan در ادامه بازدید از شهر آبی ووژن سری به معبد Xiuzhen Guan بزنید. این معبد به سلسله شمالی سانگ (960-1127) تعلق دارد و یکی از معابد مشهور در جنوب رودخانه یانگ تسه است. درخت Ginkgo این درخت بیش از 1000 سال قدمت دارد و از زمان سلسه سانگ در این شهر، شاهد گذر زمان بوده است. این درخت در امتداد رودخانه سانگ و در حیاط خانه ژنرال واقع شده است. جدا از تماشای جاذبه‌های ووژن چین و بازدید از مکان‌های تاریخی، می‌توانید در خیابان‌های این شهر قدم بزنید و از تماشای زندگی روزمره مردم لذت ببرید. همچنین لباس‌های محلی با چاپ آبی کرایه کنید یا بخرید و یا با آن‌ها عکس بگیرید. در خیابان‌ها و مسیرهای اطراف آبراه‌ها قدم بزنید و درحالی که از چترهای چینی استفاده می‌کنید، زندگی روزمره یک فرد ساکن این شهر را از نزدیک لمس کنید. یادتان باشد فقط به قدم زدن در خیابان‌های سنگی، قانع نشوید و سعی کنید در فعالیت‌های محلی هم شرکت کنید. مثلا در طول خیابان‌ها گاهی جشن‌هایی برگزار می‌شوند که بیشتر متعلق به زمستان هستند. در این جشن‌ها یک میز طویل با مقداری غذا روی آن می‌چینند. همه مردم از گوشه و کنار شهر باستانی ووژن به این جشن‌ها می‌آیند، پشت این میزها می‌نشینند، از غذاها می‌خورند و با هم صحبت می‌کنند. در طول تابستان هم جاذبه‌های دیدنی ووژن چین در انتظار شماست. در تابستان، سبزیجات فصلی و میوه‌ها روی قایق‌ها قرار گرفته و در آبراه‌ها به فروش می‌رسند. بازارهایی که روی قایق‌های متحرک ایجاد می‌شوند، یکی از دیدنی‌های این شهر است. در برخورد با فرهنگ باستانی شهر آبی ووژن باید بگوییم که این شهر از بسیاری جهات، پیشرفت کرده و به روز شده است. شما در تمام قسمت‌های این شهر می‌توانید به وای فای متصل شوید و از هتل‌ها و رستوران‌های بین‌المللی استفاده کنید. چطور خود را به شهر آبی ووژن برسانیم؟ سه شهر نزدیک به ووژن وجود دارند که از آن‌ها به وسیله اتوبوس می‌توانید به ووژن برسید. همچنین اگر دوست دارید سوار قطار شوید، می‌توانید از تانگشیانگ، قطار گرفته و از آنجا یک مسیر کوتاه را طی کنید و به ووژن بروید. از شانگهای: بیشتر گردشگران چین اول وارد شانگهای می‌شوند. به همین خاطر مسیر رفتن به ووژن را از شانگهای توضیح می‌دهیم: کافی است خودتان را به ایستگاه اتووبوس‌های بین شهری شانگهای برسانید. از این ایستگاه هر یک ساعت، یک اتوبوس با مبلغ 55 یوآن شما را به ووژن می‌رساند. بعد از رسیدن به این شهر، باید از اتوبوس‌های محلی K350 به مقصد شیژا استفاده کنید. این اتوبوس‌ها هم هر 5 تا 10 دقیقه از این ایستگاه عبور می‌کنند. پس اگر صبح راه بیفتید، می‌توانید تور یک روزهای برای بازدید از جاذبه‌های ووژن چین داشته باشید. از هانگزو: از ایستگاه مرکزی مسافربری هانگزو سوار اتوبوس‌های ووژن شوید. این اتوبوس‌ها هر 25 دقیقه یک بار با کرایه 31 یوآن، هانگزو را به مقصد ووژن ترک می‌کنند. این اتوبوس‌ها از ساعت 7 صبح تا 18:20 حرکت دارند. با توجه به این که برای رسیدن به شهر ووژن باید مدام ایستگاه عوض کنید، پیشنهاد می‌کنیم برای رسیدن به این شهر از قطار استفاده کنید. همچنین از هانگزو می‌توانید از اتوبوس‌های فرودگاه بین‌المللی هانگزو استفاده کنید. کافی است از فرودگاه سوار اتوبوس‌های ووژن شده و 110 دقیقه بعد در این شهر پیاده شوید. هزینه این اتوبوس‌ها 42 یوآن است. از سوژو: از ایستگاه جنوبی اتوبوس سوژو می‌توانید به ووژن بروید. هر روزه 6 اتوبوس به این شهر می‌روند. قیمت بلیط این اتوبوس‌ها 35 یوآن است. رفتن از منطقه شیژا به دونگژا چطور انجام می‌شود؟ می‌دانید که این مناطق با رودخانه از هم جدا شده‌اند. پس برای رفتن از یک منطقه به منطقه دیگر، باید از تورها و اتوبوس‌ها استفاده کنید.
نانت یکی از زیباترین شهرهای کشور فرانسه است. این شهر به دلیل زیبایی شگفت‌انگیزش توانسته سالانه میلیون‌ها گردشگر را به خود جذب کند. در این شهر، جاذبه‌های متنوع بسیار عالی وجود دارد که دیدن از آن‌ها می‌تواند هر ببینده‌ای را مسحور کند و خاطره‌ای دل‌انگیز را برای آن‌ها رقم بزند. شهر نانت حدود ۳۰۰۰۰۰ هزار نفر جمعیت دارد که از جمله شهرهای پرجمعیت و شلوغ فرانسه به حساب می‌آید. چنانچه با تور فرانسه به شهر نانت سفر کنید، می‌توانید از جاذبه‌های رنگارنگ و متنوع این شهر دیدن فرمایید و نهایت لذت را ببرید. شهر نانت کنار رودخانه لوار واقع گردیده که از جمله دلایلی که به زیبایی این شهر می‌افزاید، موقعیت جغرافیایی آن در کنار همین رودخانه است. در شهر نانت، موزه‌ها و گالری‌های مشهور و همچنین قلعه و موزه‌های مختلفی وجود دارد. در گذشته، در شهر نانت خانه سلطنتی سابق دوک بریتنی قرار داشته که از ثروت هنگفتی برخوردار است و جلوه بسیار زیبا و اعیانی را به نمایش می‌گذارد که چشم هر ببینده‌ای را به خود خیره می‌کند. جاذبه‌های نانت فرانسه بسیار پرابهت و دیدنی هستند که می‌توان از میان آن‌ها به کلیساها و جاذبه‌های گردشگری جذاب اشاره کرد. در ادامه درباره جاذبه‌های شهر نانت مانند موزه‌ها و باغ‌ها بیشتر صحبت خواهیم کرد. معرفی جاذبه‌های شهر نانت لِماشین دو لیل(Les Machines d l’Ile) نتییک توسط یک پروژه هنری به وجود آمده است که از مهم‌ترین جاذبه‌های نانت به‌شمار می‌رود. در لماشین دو لیل سازه‌های بسیار جدید و زیبایی وجود دارند که در تمام این منطقه پراکنده شده‌اند. این سازه‌ها تصاویر شهر را به طور یک متروپل خیال‌انگیز و عالی به نمایش می‌گذراند. اولین ماشین نانت، فیل بزرگ بود و الان تعداد دیگری از ماشین‌های متفاوت به این مجموعه ماشین‌های نانت افزوده شده است مانند مانتاری (Manta Ray) و ماردریایی. بیشتر بخوانید: ۱۰ تفریح در فرانسه که حتما باید تجربه کنید سازه‌های فرانسوا دولاروزیِ (François Delarozière) و پیراورِفیس (Pierre Orefice) در کنار کارخانه‌های کشتی‌سازی سابق نانت توسط دو هنرمند سرشناس طراحی و ساخته شده‌اند. طراحی‌هایی که برای این مجسمه‌ها صورت گرفته، مکانیزمی آشکار دارند. دنیاهای اختراع شده اثر ژول ورن و دنیای مکانیکی داوینچی از جمله آثاری هستند که به آن‌ها جان بخشیده شده است. باغ گیاه‌شناسی باغ گیاه‌شناسی از زیباترین و شگفت‌انگیزترین باغ‌های نانت به شمار می‌رود. ساعات بازگشایی این باغ به صورت روزانه از ساعت ۱۲:۳۰ بعدازظهر تا ساعت ۶ عصر است. بازدیدکنندگان می‌توانند برای دیدن از این باغ طبق ساعت‌های ذکرشده به باغ گیاه‌شناسی مراجعه کنند. باغ گیاه‌شناسی یکی از جاذبه‌های گردشگری نانت به شمار می‌رود که در قرن ۱۸ تأسیس شده است و سال‌ها به لطف بذرهایی که کشتی‌رانان از سفرهای خارجی خود به این باغ آورده‌اند، هر روز غنی‌تر و کامل‌تر گردید. این باغ مساحتی بیش از ۷۰۰۰ هکتار و ۵۰۰ گونه گل متفاوت دارد که از آن‌ها می‌توان به ماگنولیاهای شگفت‌انگیز و کاملیاهایی با رنگ‌های متفاوت و زیبا اشاره کرد. قدم زدن در این پارک می‌تواند حس بسیار خوب و آرام‌بخشی به شما القا کند. قدمت یکی از درختان این باغ به ۳۰۰ سال نیز می‌رسد که ماگنولیای نام دارد. کاخ دوک‌های بریتنی این کاخ یکی از مشهورترین کاخ‌های فرانسه است که در سال ۱۲۰۷ ساخته و در مرکز شهر نانت واقع گردیده است. دولتمردان بریتنی در گذشته از این کاخ، به عنوان محل استقرار خود استفاده میکردند و این روند تا سال ۱۹۴۱ به همین صورت ادامه داشت. بدوک‌های بریتنی از این کاخ به عنوان اقامتگاه خود تا ۳۰۰ سال استفاده میکردند. درسال ۱۸۶۲، قلعه جزو یادمان‌های تاریخی ملی ثبت شد و امروزه، موزه تاریخ نانت در آن قرار دارد که شامل بیش از۸۵۰ دست سازه است که میراث غنی و متنوع منطقه را منعکس می‌کنند. اینجا در واقع یک نمونه زیبا و عالی از معماری فرانسوی در قلب شهری شلوغ به حساب آمده که تماشای آن در شب خالی از لطف نیست؛ زیرا نور پردازی‌های هیجان‌انگیزی روی آن صورت می‌گیرد که پیچیدگی معماری و طراحی‌اش را دو چندان می‌کند. کلیسای جامع سن‌پیر و سن‌پل این دو کلیسا از کلیساهای مهم شهر نانت هستند که به کلیسای جامع نانت نیز شناخته شده‌اند. این کلیساها در قرن ۱۵ در مرکز شهر واقع گردیده‌اند. ساخت کلیسای رومن کاتولیک حدود ۳۵۷ سال به طول انجامید و در سال ۱۹۸۱ به پایان رسید. این کلیسا بر روی یک کلیسای رومانسک ساخته و طراحی گردیده است و سبک آن گوتیکی است. جنگ جهانی دوم که رخ داد، این کلیسا آسیب‌های بسیار جدی و شدیدی دید و در نهایت در دهه ۱۹۷۰ آتش گرفت. علاقه‌مندان می‌توانند با دیدن از این منطقه و کلیسا نهایت لذت را ببرند. باغ ژاپنی این پارک افسونگر، زیبایی بسیاری داراست که در کنار کانال واقع گردیده است. باغ ژاپنی، چشم‌انداز بسیار زیبایی به محله آنری باربوس (Henri Barbusse) داده است. قدم زدن در این باغ، حس بسیار دلپذیری به شما القا خواهد داد. درست است که مساحت آن کم است اما حال و هوای خاصی دارد. در این باغ حوضچه‌های زیادی وجود دارد که مانند منظره شرقی شبیه‌سازی شده است. چنانچه قصد دارید از این پارک دیدن کنید، بهتر است در فصل بهار باشد، زیرا در این فصل شکوفه‌های گیلاس باز شده‌اند و منظره خیره‌کننده‌ای را به وجود آورده‌اند. در باغ ژاپنی، آبشار و گیاهانی مانند بامبو، سرو، کاملیا و گل صد تومنی وجود دارد که قدم زدن درمیان آن‌ها حس بسیار خوبی ایجاد می‌کند. تئاتر گرالن تئاترگرالن در سال‌های پایانی قرن ۱۸ساخته و طراحی شده است. ظرفیت تئاترگرالن حدود۸۲۲ نفر است. طراحی آن توسط یک معمار بسیار معروف و مشهور به نام متورن کروسی انجام شده است. ساخت این سالن در نهایت در سال ۱۷۸۸ به پایان رسید اما پس از مدت کوتاهی، این سالن گرفتار آتش‌سوزی شد. این سالن در سال ۱۸۱۱ بازسازی و تعمیر گردید؛ همینطور درسال ۲۰۰۳ دوباره بازسازی شد. سبک طراحی که برای ساخت این سالن به کار رفته، سبک ایتالیایی است. در ورودی این سالن ۸ ستون امپراطوری طراحی شده است که می‌توان در آن معماری یونانی و رومی را نیز مشاهده کرد. در قسمت بالایی این ستون‌ها تندیس‌های یونانی قرارگرفته که به زیبایی و با ظرافت تراشکاری شده‌اند. چنانچه علاقه مند به تماشای تئاتر اپرا بودید، می‌توانید از این مکان نیز دیدن فرمایید. موزه چاپ هدف اصلی تشکیل این موزه، کشیدن تصاویر به روش‌های متفاوت دستی، مکانیکی و تایپوگرافیک است. در این موزه، آثار بسیار ارزشمند و مهمی را نگهداری می‌کنند. گردشگران و علاقه مندان می‌توانند از این آثار زیبا دیدن کنند. اگر به این موزه رفتید، با راهنمایان بسیار باتجربه روبه رو خواهید شد که شما را راهنمایی خواهند کرد و ماشین‌هایی را نشان‌تان می‌دهند که در حال حاضر نیز کار می‌کنند. بیشتر بخوانید: بهترین شهرهای فرانسه برای سفر و گردشگری کدامند؟ در این موزه، نمایش‌هایی با موضوع‌های متفاوت برگزار می‌شود که نحوه ساخت کاغذ و چاپ انمیشن را به زیبایی به نمایش می‌کشند. چنانچه به دیدن آن‌ها علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌شود حتما از این موزه متفاوت و خاص، بازدید و تجربه‌ای به یادماندنی برای خود ثبت کنید. لو لیو اونیک لولیواونیک مرکز انجام تئاترهای متفاوت رقص و ادبیات تا معماری و اجراهای سیرک است. لولیو اونیک در یک کارخانه بیسکوئیت‌سازی افتتاح و تاسیس شده است. این مکان در ۲۰۰۰ سال پیش مرکز هنرهای نانت و یک مکان هنری و تجربی بوده که در این کار بسیار موفق نیز بوده‌اند. لو لیو اونیک از نظر طراحی و معماری خود مانند دیگر بناهای نانت نیست و همانطور که از نظر اسم خود مشخص و خاص است، بی‌همتا و بی‌مانند خواهد بود. موزه ژول ورن این موزه وقف یک نویسنده مشهور و معروف فرانسوی به نام ژول ورن بوده که در شهرنانت متولد شده است. درسال ۱۹۷۸ که پنجاهمین سالگرد این نویسنده فرانسوی بود، نام این موزه به او اختصاص یافت. این موزه در سال ۲۰۰۵ مورد بازسازی قرار گرفت و در آن می‌توانید آثار ارزشمندی همانند کتاب‌های جذاب، نسخ خطی، اسناد و تصویرسازی‌ها و اشیایی که به نویسندگان متعلق است را مشاهده کنید. شما می‌توانید از ساعات ۱۰صبح تا ۷ عصر برای تماشا و بازدید به این موزه مراجعه کنید. این موزه نیز مانند موزه چاپ، بسیار شگفت‌انگیز و خاص است که می‌تواند برای همه بازدیدکنندگان جذاب و عالی به نظر برسد.
جاذبه‌های واتیکان، به عنوان کوچکترین کشور دنیا بسیار زیاد است. از سال 1929، زمانی که پاپ با موسولینی به توافق رسید، واتیکان به عنوان کوچکترین کشور جهان با 0.44 کیلومتر مربع مساحت یک کشور مستقل به شمار می‌رود. اما در داخل دیوارهای واتیکان جاذبه‌های گردشگری واتیکان رم و سرگرمی‌های کافی وجود دارد که گردشگران را برای چندین روز مشغول نگه دارد، بنابراین اولویت‌بندی مکان‌های دیدنی واتیکان مهم است. در این مقاله، شما اطلاعات کاملی از تاریخچه و جاذبه‌های گردشگری این شهر به دست می‌آورید. تاریخچه کشور واتیکان همانطور که اشاره شد، واتیکان با وسعت تنها 0.44 کیلومتر مربع، کوچکترین کشور جهان است که به دلیل زیبایی خود در سراسر جهان مشهور است. این کشور با رم، مرز مشترک دارد و به عنوان مقدس‌ترین مکان در تمام جاهای دیدنی اروپا شناخته می‌شود. واتیکان رم، مکان‌های مذهبی و فرهنگی بسیاری دارد، به ویژه مکان‌هایی مربوط به جامعه کاتولیک و خانه پاپ که رهبر کلیسای کاتولیک در سراسر جهان است. کاوش در بسیاری از شگفتی‌های معماری و مکان‌های دیدنی واتیکان، حس آرامش و رضایت را در روح شما القا می‌کند. به همین دلیل است که ما برخی از بهترین جاذبه‌های دیدنی واتیکان را در این فهرست قرار داده‌ایم تا بتوانید با آن برنامه‌ریزی کنید. معرفی جاذبه‌های واتیکان دو جاذبه دیدنی واتیکان که در سفر به ایتالیا و رم باید حتما از آن‌ها بازدید کنید، کلیسای سنت پیتر و کلیسای سیستین هستند؛ کاخ واتیکان نیز شامل اتاق‌های باشکوهی است که توسط بزرگ‌ترین هنرمندان زمان خود تزئین شده‌اند و مجموعه‌های گران‌قیمتی در بیش از دوازده موزه دارد. در واتیکان، علاوه بر موزه‌های بزرگ، مجموعه‌های کوچک‌تر نیز مورد توجه علاقه‌های تخصصی قرار خواهند گرفت: مجسمه‌های باستانی موزه هنرهای سکولار، یافته‌های موزه هنر مقدس از دخمه‌ها و کلیساهای اولیه مسیحی، گالری نقشه، گالری شمعدان‌ها و ملیله‌ها، تنها بخش کوچکی از جاذبه‌های گردشگری کشور واتیکان هستند. همچنین اشیایی مثل کالسکه‌های پاپ، ماشین‌های قدیمی و مجموعه‌ای بیش از 800 اثر هنری مدرن مذهبی را در این کشور خواهید دید که توسط مبلغان، ماتیس، دالی، مونک، روو و دیگران، گرد آورده شده‌اند. بیشتر بخوانید: لوکس‌ترین هتل های رم برای اقامت رویایی کلیسای سنت پیتر کلیسای باشکوه سنت پیتر که مرکز واتیکان رم است، بین قرن‌های 16 و 18 ساخته و جایگزین سازه‌های قبلی شد که در سال 326 در جایی که تصور می‌شود سنت پیتر در آن دفن شده، بنا شد. با تأسیس این ساختمان در قرن شانزدهم بود که مارتین لوتر، تحریک شد تا اصلاحات پروتستانی را آغاز کند. آثار هنرمندان مشهور را قبل از ورود به کلیسا می‌توانید ببینید؛ مثلا در رواق، مجسمه سوارکاری کنستانتین اثر برنینی و تکه‌هایی از موزاییک جوتو، بالای در اصلی دیده می‌شود. این درهای دوبل برنزی از کلیسای قدیمی است. شبستان عظیم - 185 متر طول و 46 متر ارتفاع- به گنبدی 119 متری بالا می‌رود و می‌تواند جماعتی بیش از 60000 نفر را در خود جای دهد. آن را با ابعاد کلیساهای بزرگ دیگر که در کف مشخص شده‌اند، مقایسه کنید. در سمت راست و پشت شیشه‌های محکم، مجسمه‌ای معروف از میکل آنژ قرار دارد. همچنین در سمتی دیگر، کلیسای مقدس با تزئینات فراوان، خیمه برنینی و مشبک برنزی رقیبش بورومینی قرار دارد. گنبد میکل‌آنژ بر روی چهارپایه پنج ضلعی عظیمی قرار دارد و زیر آن، زیر بالداکینو (سایبان) برنزی باشکوه باروک برنینی، محراب پاپ زیر مقبره سنت پیتر قرار دارد. تخت برنزی در اپسید که توسط مقبره‌های پاپ احاطه شده نیز اثر برنینی است. مقبره‌های پاپ‌های واتیکان در راهروی سمت راست قرار دارند. در نزدیکی محل تعمید، پله‌هایی (یک آسانسور در بیرون نزدیک کلیسای گریگوریان است) به پشت بام قرار دارد که از آن می‌توانید از 330 پله شیب‌دار داخل گنبد شوید و تا فانوس بالا بروید تا بتوانید ساختار گنبد و مناظر باشکوه میدان سنت پیتر را ببینید. در زیر کلیسا، نکروپلیس واتیکان، آخرین محل استراحت چند پاپ سابق قرار دارد که گفته می‌شود بقایای جسد خود سنت پیتر در آن قرار دارد. گالری عکس (پیناکوتکا) دیگر جاذبه واتیکان، گالری تصاویر واتیکان رم است. با وجود این که ناپلئون بسیاری از گنجینه‌های گالری را ربوده است، پیناکوتکا شامل 16 اتاق از هنرهای ارزشمند از قرون وسطی تا آثار معاصر است. این تصاویر که به ترتیب زمانی مرتب شده‌اند، مجموعه‌ای کامل از پیشرفت نقاشی غربی است. هنر قرون وسطایی شامل نقاشی‌های بیزانس، سینی، اومبریا و توسکانی و همچنین سه‌گانه جوتو و مدونا و سنت نیکلاس باری اثر فرا آنجلیکو است. سه‌گانه‌ای از فیلیپو لیپی، تاج‌گذاری باکره توسط پینتوریکیو و مدونا از پروجینو در این گالری وجود دارد. اتاقی به ملیله‌های کارتون‌های رافائل اختصاص داده شده است. مدونای فولینو و آخرین نقاشی او، تغییر شکل معروف 1517 و پرتره‌ها شامل سنت جروم ناتمام داوینچی، مدونای تیتانی و مقبره کاراواجو از دیگر نقاشی‌های این گالری هستند. میدان سنت پیترو واتیکان رم میدان بزرگ سن پیترو یکی از جاذبه‌های گردشگری واتیکان، مقابل کلیسای سنت پیتر و توسط برنینی بین سال‌های 1656 و 1667 ساخته شد. هدف او از تاسیس این میدان، فراهم کردن محیطی برای تجمع مومنان از سراسر جهان بود که هنوز هم به شیوه تحسین‌برانگیزی به این هدف عمل می‌کند و هر یکشنبه، عید پاک و در مناسبت‌های مهم دیگر، تمام ظرفیت میدان سنت پیترو پر می‌شود. در هر انتها، منطقه بیضی شکل بزرگ به طول 372 متر توسط ستون‌های نیم‌دایره‌ای محصور شده که به وسیله نرده‌ای با 140 مجسمه از قدیسین پوشانده شده است. در دو طرف بیضی، فواره‌ها وجود دارد و در مرکز آن، یک ابلیسک 25.5 متری مصری توسط کالیگولا در سال 39 پس از میلاد از هلیوپولیس آورده شده و در سیرک او نصب شده است. این بنا در سال 1586 به اینجا منتقل شد که کار بسیار مشکلی در آن دوره بود چون وزن آن 35 تن بود. با این حال نقطه کانونی، نمای کلیسایی است که پاپ از بالکن مرکزی آن، برکات خود را ارائه می‌دهد و جشن‌های مبارک و مقدس را اعلام می‌کند. همچنین عضو ارشد کالج کاردینال‌ها از همین نقطه، نام پاپ جدیدی را که توسط مجمع انتخاب می‌شود را اعلام می‌کند. گورستان واتیکان رم در زیر گنبد بزرگ و نقاشی‌های دیواری گرانبهای سنت پیتر، گنجینه‌ای از یافته‌های باستان‌شناسی در انتظار گردشگران است. بسیاری از غارهای پاپ در زیر کلیسای جامع وجود دارد که پاپ‌های سابق در بخش‌های خصوصی آن دفن شده‌اند. چیزی که بسیاری از مردم نمی‌دانند این است که خرابه‌های گسترده بسیار عمیقی در زیر زمین، حفاری شده‌اند که محل دفن‌های مربوط به قرن اول قبل از میلاد را نشان می‌دهند. عمیق‌ترین سطح، محل دفن بت‌پرستان است و سطح بعدی شامل گورهای بت‌پرستان و مسیحیان و همچنین خرابه‌هایی از جمله دخمه‌های سنگی و طاق‌هایی است که قدمت آن به قرن پنجم می‌رسد. با این حال، مهم‌ترین کشف، گورستانی است که گمان می‌رود بقایای خود سنت پیتر را در خود جای داده است. یادگاری که واتیکان با دقت فراوان به حفاری آن ادامه می‌دهد. تعداد محدودی از گردشگران هر روز مجاز به بازدید هستند و معمولا بلیط‌ها را باید مستقیماً از دفتر حفاری واتیکان خریداری کرد، بنابراین به شدت توصیه می‌شود که گردشگران، یک تور خصوصی از پیش تعیین شده از قبرستان واتیکان را رزرو کنند که پذیرش آن‌ها را در این جاذبه واتیکان تضمین می‌کند. باغ واتیکان رم اولین قسمت‌های باغ واتیکان برای پاپ نیکلاس دوم در قرن سیزدهم ساخته شد که قرار بود فضایی برای تأمل مسالمت‌آمیز باشد. در طول قرن‌ها، باغ‌های محوطه‌سازی‌شده، فضاهای چمن‌زار و باغ‌های میوه رشد کرده‌اند و تقریباً نیمی از مساحت این شهر کوچک را پوشش می‌دهند و با زیباترین باغ‌های کشور ایتالیا رقابت می‌کنند. بازدیدکنندگان علاوه بر باغ رسمی فرانسوی، بسیاری از گیاهان گلدانی را در امتداد مسیرها پیدا خواهند کرد که حاوی آزالیاهای خیره‌کننده و سایر گل‌های سرسبز هستند. در میان این درختان، چندین درخت کمیاب از جمله بلوط ابریشم استرالیایی کاشته شده است. شاید مهم‌ترین آنان، درخت زیتون باشد که توسط دولت اسرائیل برای نماد روابط صلح آمیز با رئیس کلیسای کاتولیک ارائه شد. گشت و گذار در باغ باید از قبل از طریق موزه واتیکان ترتیب داده شود. موزه اتروسک واتیکان رم هیچ سفری به شهر واتیکان بدون سفر به موزه‌ها و بازدید از آنان کامل نمی‌شود. این موزه‌های شگفت‌انگیز از 54 گالری تشکیل شده‌اند که کنار هم قرار گرفته‌اند تا مجموعه بزرگ پاپ‌ها با بیش از 20000 اثر را در خود جای دهند. معماری باشکوه و تزیینات مجلل در داخل سالن، فضایی فوق‌العاده ایجاد می‌کند که جزو زیباترین جاذبه‌های رم محسوب می‌شود. این موزه‌ها که عمدتاً تحت تسلط دوره رنسانس هستند، مصنوعاتی از مصر باستان، یونان و امپراتوری روم را نیز به نمایش می‌گذارند و تضمین می‌کنند که برای همه سلیقه‌ها جذابیت کافی دارند. موزه اتروسک که توسط پاپ گریگوری شانزدهم در اواسط قرن نوزدهم تأسیس شد، دارای 18 اتاق از آثار باستانی است که زندگی اتروسک‌ها و ایده آن‌ها از زندگی پس از مرگ را روشن می‌کند. در میان یافته‌های گورهای اتروسکی که در سرتاسر توسکانی حفاری شده‌اند، فقط وسایل تدفین به چشم نمی‌خورد بلکه آثار هنری و اشیایی از زندگی روزمره این مردم مرموز نیز یافت می‌شود. اثاثیه قبرهای یافت شده در مقبره Regolini-Galassi در Cerveteri، مریخ Todi، سر آتنا و تعدادی گلدان بسیار زیبای اتروسکی بسیار برجسته هستند. مجموعه هنرهای دینی نوین میان تمام آثار باستانی و هنر رنسانس، نوبت به یک جاذبه خاص واتیکان می‌رسد که در سال 1973، در نتیجه ابتکار پاپ پل ششم در بخش جدیدتری از گنجینه واتیکان افتتاح شد. پاپ به شکاف بین کلیسای کاتولیک و هنر معاصر اشاره کرد و امیدوار بود که این گنجینه را به ارمغان بیاورد. بیشتر بخوانید: دیدنی‌ترین جاذبه‌های جنوا را از دست ندهید مانند سایر موزه‌های واتیکان، تمام این مجموعه که تعداد آن‌ها بیش از 8000 است به نمایش گذاشته نمی‌شود، اما آثاری که در گالری‌های بین آپارتمان Borgia و کلیسای سیستین نمایش داده می‌شوند، نمای کلی از نقاشی‌های مذهبی قرن بیستم را نشان می‌دهند. آثار مربوط به مضامین مذهبی در این مجموعه، شامل آثاری از سالوادور دالی، ونسان ون گوگ، مارک شاگال، فرانسیس بیکن، اتو دیکس، جورجیو دی کیریکو و هانری ماتیس هستند. یک اتاق کامل به کلیسای تسبیح ماتیس در ونس فرانسه اختصاص داده شده است. کتابخانه واتیکان رم محتویات این کتابخانه، 7000 انکونابول (چاپ قبل از 1501)، 25000 کتاب دست‌نویس قرون وسطی و 80000 نسخه خطی است که از زمان تأسیس آن در سال 1450 جمع‌آوری شده و این جاذبه واتیکان را به غنی‌ترین کتابخانه جهان تبدیل کرده است. کتاب‌های این کتابخانه، تمام کتاب‌هایی که از اواخر قرن پانزدهم چاپ شده‌اند را در بر نمی‌گیرد. در سالن 70 متری کتابخانه که توسط دومنیکو فونتانا ساخته شده است، می‌توانید برخی از گرانبهاترین گنجینه‌های آن را ببینید: انجیل‌های زیبا با دست نور، کدهای کتاب مقدس، کتاب‌های چاپ اولیه، نسخه‌های خطی پوستی و طومارها و پاپیروس‌های باستانی. این کتابخانه همچنین دارای مجموعه‌ای از سکه‌ها و مدال‌های پاپی است که اخیراً در آن به نمایش گذاشته شده است. موزه مصر واتیکان رم موزه مصر در کورتیل دلا پیگنا در سال 1839 توسط پاپ گریگوری شانزدهم مجدداً تأسیس شد، اولین مجموعه که قبلا توسط پیوس هشتم جمع‌آوری شده بود. بیشتر این مجموعه از ویلا آدریانا در تیوولی آورده شد، جایی که امپراتور هادریان آن‌ها را جمع آوری کرده بود. مکمل مجموعه هادریان، مصنوعاتی است که توسط مجموعه‌داران قرن نوزدهم جمع‌آوری شده است. نه اتاق این مجموعه، نمونه‌های خوبی از هنر مصر را از هزاره سوم تا قرن ششم قبل از میلاد به نمایش می‌گذارد. آثار برجسته آن شامل بازالت و تابوت‌های چوبی، مجسمه‌های خدایان و فراعنه، برنز، سرهای مومیایی شده، نقش برجسته‌های تدفین، استلاهایی با کتیبه‌های هیروگلیف، مجسمه‌های خدایان و حیوانات و پاپیروس‌هاست. در دو اتاق آخر این جاذبه واتیکان، هنرهایی از بین النهرین باستان، گلدان‌ها و برنزهایی از سوریه و نقش برجسته‌هایی از کاخ‌های آشوری را خواهید دید. موزه کیارمونتی یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری شهر واتیکان، موزه کیارمونتی است که توسط پاپ پیوس هفتم در اوایل قرن نوزدهم تأسیس شد و در یک گالری طولانی منتهی به کاخ پاپ و در Braccio Nuovo قرار دارد. این موزه با تمرکز بر آثار هنری یونانی و رومی، تعدادی کپی رومی از آثار قبلی برخی از مشهورترین مجسمه‌سازان یونانی را در خود جای داده است که تنها اثری از آن‌ها باقی مانده است. موزه کیارمونتی در سال 1807 توسط مجسمه‌سازی به نام کانوا افتتاح شد. این نام به نام پاپ پیوس هفتم کیارمونتی به این موزه داده شده و جزو کاخ‌های واتیکان است که حدود 1000 مجسمه عتیقه از پرتره رومی در آن وجود دارد. این موزه مملو از هنر و فرهنگ باستانی است و آثاری از جمله برجسته‌ترین مجسمه‌ها، دیوارها و نقش‌های برجسته، آگوستوس پریما پورتا، مجسمه امپراتور که در ویلای همسرش لیویا یافت شده است، مجسمه‌ای از خدای نیل، نیزه حامل و نسخه ای از اثر پولیکلتوس در آن یافت می‌شود. در سالا دلا بیگا، دو پرتابگر دیسک، کپی‌هایی از آثار قرن پنجم قبل از میلاد و بنای یادبود خاکسپاری آسیابان متعلق به قرن اول در اوستیا قرار دارندکه گمان می‌رود دو طاووس برنزی طلاکاری شده باشکوه از مقبره هادریان آمده باشند. کولوسئوم کولوسئوم یا "آمفی تئاتر فلاویان" به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جهان به شمار می‌رود که نمونه بارز زیبایی معماری و سنگ‌تراشی روم باستان است. این بنا شاید بزرگ‌ترین آمفی تئاتری باشد که تا کنون ساخته شده و شاهد ظهور و نابودی امپراتوری روم بوده است. این جاذبه تا شهر واتیکان فقط 15 دقیقه با تاکسی فاصله دارد. دیدنی‌هایی کاخ واتیکان رم این اتاق‌ها که برای آپارتمان‌های پاپ کاخ واتیکان توسط پاپ ژولیوس دوم و بعداً توسط پاپ لئو دهم سفارش داده شد، با مجموعه‌ای از نقاشی‌های دیواری باشکوه رافائل پوشانده شده‌اند. رافائل در کشف دوباره سنت‌های نقاشی تاریخی، یک سنت هنری را آغاز کرد که قرار بود قرن‌ها دنبال شود. در هر یک از صحنه‌ها، او از تقارن کلاسیک در ترکیب‌بندی استفاده می‌کند و شخصیت‌ها را در پرسپکتیو حول یک نقطه کانونی مرکزی قرار می‌دهد. در حالی که برخی از صحنه‌ها توسط دانش‌آموزان یا دیگر هنرمندان بزرگ پس از مرگ او نقاشی شد، Stanza della Segnatura و Stanza di Eliodoro هر دو توسط خود رافائل نقاشی شدند. این آثار و دیگر آثار موجود در کلیسای سیستین که بین سال‌های 1508 تا 1511 تکمیل شده‌اند، دستاورد عالی نقاشی رنسانس هستند. این نقاشی‌ها، فرهنگ آن دوره را با تمام شکوه و عظمت آن منتقل می‌کنند و مضامین اومانیستی را نشان می‌دهند. علوم طبیعی که بدون وحی الهی، فلسفه، تاریخ، ریاضیات، قانون مدنی و عدالت قابل دستیابی هستند. پاپ الکساندر ششم، یک بورگیا و یک اقامتگاه خصوصی برای خود و خانواده‌اش در داخل کاخ واتیکان ساخته بود که امروزه به نام آپارتامنتو بورجیا شناخته می‌شود. بین سال‌های 1492 و 1495، پینتوریکیو و دستیارانش مجموعه‌ای از صحنه‌ها را ترسیم کردند که موضوعات مسیحی را با مضامین اومانیستی باستانی و رنسانس ترکیب می‌کرد. اتاق اول این جاذبه واتیکان، پیامبران و سیبیل‌ها را نشان می‌دهد. اتاق دوم، عقیده با پیامبران و رسولان. اتاق سوم با تمثیل‌های هفت هنر آزاد تزئین شده و اتاق چهارم با افسانه‌های مقدسین تزئین شده است و صحنه‌هایی از عهد جدید قسمت پنجم را پوشش می‌دهد. وقتی اتاق‌های رافائل را ترک و از Sala dei Chiaroscuro عبور می‌کنید، ممکن است به راحتی این جواهر کوچک را از دست بدهید، جایی که توجه شما روی سقف چوبی خواهد بود. اما در گوشه‌ای از درگاه کوچکی به نمازخانه نیکلاس پنجم که به نام Cappella Niccolina نیز شناخته می‌شود، نقاشی دیگری از عهد عتیق وجود دارد که به طور کامل در نقاشی‌های دیواری توسط راهب فلورانسی اوایل رنسانس، Fra Beato Angelico کشیده شده است. موضوعات نقاشی‌های دیواری، زندگی و شهادت سنت استفان و سنت لارنس است و مانند تمام آثار فرا آنجلیکو، از سادگی، ملایمت و فداکاری فریبنده‌ای صحبت می‌کنند که تقریباً باعث می‌شود نبوغ این هنرمند با استعداد را تحسین کنید. کلیسای سیستین کلیسای سیستین که توسط پاپ سیکستوس چهارم در سال‌های 1473-1484 ساخته شد، یک سالن مستطیل شکل و کلیسای کوچک پاپ است که برای خدمات و مناسبت‌های خاص نیز استفاده می‌شود. پس از مرگ یک پاپ، کنفرانس برای انتخاب جانشین او در اینجا برگزار می‌شود. نقاشی‌های دیواری توسط میکل آنژ و دیگران که دیوارها و سقف را می‌پوشانند، به عنوان اوج نقاشی رنسانس شناخته می‌شوند. این جاذبه واتیکان از سال 1980 تا 1994 به طور گسترده بازسازی شد و لایه‌هایی از دوده شمع، گرد و غبار، لاک، گریس و رنگ‌های بیش از حد را از بین بردند تا رنگ‌های اصلی آن آشکار شود. دیوارهای جانبی کلیسا با نقاشی‌های دیواری بزرگ از صحنه‌های کتاب مقدس در پس زمینه و مناظر اومبریا و توسکانی پوشانده شده که برای سیکستوس چهارم، توسط مشهورترین نقاشان آن روز یعنی پروجینو، بوتیچلی، روسلی، پینتوریکیو، سیگنورلی و گیرلاندایو نقاشی شده است. این نقاشی‌های اواخر قرن پانزدهم در حال حاضر، ایده‌های اومانیسم را منعکس می‌کنند و انسان‌ها را بهعنوان افراد مهم در حادثه‌های تاریخی می‌شناسند. دیوار سمت چپ، صحنه‌های عهد عتیق و دیوار سمت راست، صحنه‌های عهد جدید را نشان می‌دهد. بیشتر بخوانید: جاذبه‌های بونولیا ایتالیا را از دست ندهید نقاشی‌های دیواری روی سقف توسط میکل آنژ، تقریباً به طور کامل بدون کمک دستیاران و در زمان سلطنت پاپ ژولیوس دوم، بین سال‌های 1508 و 1512، کشیده شده است. آفرينش خورشيد و ماه، جدا كردن خشكی و دريا، خلقت آدم و سپس حوا و ادامه داستان نوح به تصویر کشیده شده است. در زیر طاق، نماهای عظیمی از پیامبران و سیبیل‌ها دیده می‌شود. میکل آنژ کار بر روی نقاشی دیواری بزرگ دیوار محراب را در سال 1534 آغاز کرد که آخرین صحنه در داستان جهان، یعنی آخرین داوری را به تصویر می‌کشد. نمایش دراماتیک و ظرافت هنری آن را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای نقاشی اروپایی رتبه‌بندی می‌کنند. پونته سنت آنجلو یکی از بهترین جاذبه‌های گردشگری شهر واتیکان توسط امپراتور هادریان ساخته شده است. او پل پونته سنت آنجلو را ساخت که قرار بود به عنوان ورودی بزرگ به مقبره او، Castel Sant'Angelo باشد و به معنای پل فرشته مقدس است و بر روی رودخانه تیبر قرار دارد. این برنینی بود که این پل را در قرن هفدهم به یک شاهکار تبدیل کرد. او ده مجسمه فرشته را طراحی کرد که در هر یک، نماد مربوط به مصلوب شدن عیسی مسیح از جمله یک شلاق و خار وجود دارد. مقبره سنت پیتر کلیسای مدرن امروزی از بقایای کلیسای اصلی قرن چهارم وجود دارد. باستان‌شناسان معتقدند این مکان، مقبره سنت پیتر است که در حدود سال‌های ۶۴ تا ۶۷ پس از میلاد درگذشت. در سال 1942 استخوان‌های یک مرد مسن و قوی در جعبه‌ای پشت دیوار پیدا شد. واتیکان هرگز ادعای قطعی در مورد این که استخوان‌ها متعلق به چه کسی است را مطرح نکرده است، اما پاپ پل ششم اظهار داشت که فرآیند شناسایی «قانع‌کننده» بوده است. مجموعه یادبود سانتو اسپیریتو این بنای قرن هشتمی، زمانی محل اقامت زائران ساکسون بود و سپس توسط پاپ اینوسنت سوم به یک مجتمع بیمارستانی تبدیل شد.Sixtus IV یک حیاط زیبا و دو سالن پر از نقاشی‌های دیواری رابه این مکان اضافه کرد. این ساختمان عظیم که اکنون به صورت خصوصی برای کنفرانس‌ها اداره می‌شود، بسیار پر ابهت است. غارهای مقدس واتیکان رم غار مقدس آخرین محل استراحت پاپ‌هاست. اگر وقتی زیر باسیلیکا هستید، به سقف نگاه کنید، کفپوش آهنی را خواهید دید. برخی از پاپ‌های قبلی که در اینجا به خاک سپرده شده‌اند، عبارتند از: پاپ هادریان چهارم، پاپ بونیفاس هشتم، پاپ پل ششم. پاپ ژان پل دوم قبل از انتقال به کلیسای سنت سباستین در سال 2011 پس از تعزیه در اینجا به خاک سپرده شد. سنت استفان حبشی کلیسای کاتولیک رومی به استفان اولین شهید تقدیم شده است و کلیسای ملی اتیوپی است. مراسم عشای ربانی در اینجا بر اساس آیین‌های اسکندریه کلیسای اتیوپی برگزار می‌شود. این یکی از تنها سازه‌هایی است که از تخریب کلیسای اصلی سنت پیتر جان سالم به در برده است و همچنین قدیمی‌ترین کلیسای بازمانده در شهر واتیکان رم به شمار می‌رود. بیشتر بخوانید: گردش در ساحل آمالفی، خیره‌کننده‌ترین ساحل ایتالیا قصر حواری کاخ حواری یکی دیگر از جاذبه‌های واتیکان، محل اقامت رسمی پاپ حاکم و در بخش شمال شرقی کلیسای سنت پیتر در نزدیکی کاخ گریگوری سیزدهم و سنگر نیکلاس پنجم واقع است. قدمت ساختار فعلی به قرن شانزدهم باز می‌گردد. این کاخ که به نام کاخ واتیکان نیز شناخته می‌شود، از چندین آپارتمان پاپی، برخی از دفاتر دولتی کلیسای کاتولیک، موزه‌های واتیکان، کتابخانه واتیکان، رصدخانه واتیکان و چندین کلیسای کوچک خصوصی و عمومی تشکیل شده است. تقریباً 1000 اتاق در داخل کاخ وجود دارد که اتاق‌های رافائل و کلیسای سیستین جزئی از آن‌ها هستند. پیشنهاد می‌کنیم که با خرید تور رم، از این جاذبه بازدید کنید. قلعه سنت آنجلو سنت آنجلو که به عنوان مقبره هادریان نیز شناخته می‌شود، قلعه‌ای است که در ساحل راست رودخانه تیبر قرار دارد. این مقبره استوانه‌ای شکل که توسط امپراتور هادریان روم در قرن دوم به عنوان محل استراحت او و خانواده‌اش در زمان مرگ آن‌ها ساخته شد، در قرن چهاردهم به یک قلعه نظامی تبدیل شده و اکنون به عنوان موزه مشغول به فعالیت است. در حالی که Castel Sant'Angelo از نظر فنی در رم واقع شده است، هنوز هم در این لیست این جاذبه واتیکان از جمله بناهای برتر است. دیدار با پاپ دیگر جاذبه واتیکان، بازدید از یک مکان تاریخی یا جذاب نیست، بلکه بازدید از یک شخص مهم است. حتی اگر مذهبی نیستید، دیدن پاپ در زندگی واقعی یک تجربه عالی است. شهر واتیکان خانه رسمی پاپ، رئیس کلیسای کاتولیک رومی است. اگر در زمان مناسب سفر می‌کنید، چرا به تماشای مخاطبان عمومی ملحق نمی‌شوید؟ هزاران نفر در این دیدار شرکت می‌کنند، زیرا پاپ چندین دعا و برکت برای جمعیت انجام می‌دهد. این راهی عالی برای دیدن فرهنگ ایتالیایی از نزدیک است. نگران نباشید؛ اگر غیر مسیحی هستید یا اصلا مذهبی نیستید، در واتیکان رم به روی همه باز است.
جاذبه‌های نرماندی فرانسه شامل مناظر زیبا، متنوع و تاریخ غنی آن، حومه شهر، خط ساحلی و جنگل‌های زیبا و همچنین قلعه‌های چشمگیر، کلیساهای باشکوه و شهرهای باستانی زیبا مانند روئن است. از مشهورترین و برترین مناظر توریستی فرانسه و جاذبه‌های نرماندی، مونت سن میشل و استراحتگاه‌های ساحلی تابستانی Honfleur و Deauville هستند. در امتداد ساحل مانش، صخره‌های آهکی چشمگیر در اقیانوس نیز به چشم می‌خورد که در سفر با تور فرانسه می‌توان از این جاذبه‌ها لذت برد. در نورماندی پایین که با دره‌های سرسبز و آرام شناخته می‌شود، منطقه‌ای عشیری به نام «Suisse Normande» (سوئیس نورمن) قرار دارد که توجه دوستداران طبیعت و علاقه‌مندان به ورزش در فضای باز را به خود جلب می‌کند. در طول جنگ جهانی دوم، نرماندی به شدت تحت تأثیر اشغال آلمان قرار گرفت و در سال 1944 محل فرود متفقین بود؛ از این رو، بازدید از گورستان‌های نظامی نرماندی برای علاقه‌مندان به تاریخ جنگ جهانی دوم خالی از لطف نیست. استراحتگاه‌های ساحلی و دهکده‌های ماهیگیری، شهرهای قرون وسطایی و قلعه‌های گوتیک از سایر برترین جاذبه‌های نرماندی به شمار می‌روند. با این فهرست، همراه باشید: جاذبه‌های گردشگری نرماندی نرماندی، اغلب به عنوان یکی از جذاب‌ترین مناطق فرانسه و با وجود ویرانی‌های سنگین در جنگ جهانی دوم، پر از مراکز قدیمی تاریخی و دهکده‌های قدیمی جذاب است. در زیر برخی از بهترین این مکان‌ها مانند هانفلور، ورنون و دهکده‌هایی با خانه‌های نیمه‌چوبی معرفی شده‌اند. خوردن بهترین غذاهای کلاسیک فرانسه نظیر نان فرانسوی، کیک، غذاهای خوشمزه، کروسان و ...خود یکی از بهترین جاذبه‌های نرماندی فرانسه محسوب می‌شود. صومعه مونت سن میشل از مقصدهای مهم زیارتی قرون وسطایی، مونت سن میشل، یک سایت میراث جهانی یونسکو است که هر دو صومعه آن متعلق به قرن یازدهم تا سیزدهم هستند و تحت این نامگذاری محافظت می‌شوند. مناره‌های گوتیک صومعه افسانه‌ای سن میشل که بیش از 100 متر از سطح دریا اوج می‌گیرد، الهام‌بخش بهشت هستند. در طول جزر و مد، مونت سن میشل به جزیره‌ای تبدیل می‌شود که تنها از طریق یک جاده و «گذرگاه سنتی» قابل دسترسی است. یکی از نکات برجسته بازدید از مونت سن میشل، کلیسای آبی است که با بالا رفتن از یک مسیر عابر پیاده 200 متری و سپس 350 پله به بالاترین نقطه آن می‌رسید. کلیسای آبی که در قرن دوازدهم ساخته شده، دارای یک پناهگاه آرام رومی و یک گروه کر باشکوه گوتیک است. بیشتر بخوانید: معرفی کاخ‌های باشکوه فرانسه پل نرماندی و پیاده روی به سمت رود سن پل نرماندی که در سال 1995 افتتاح شد، یک شگفتی معماری باشکوه و یک جاده کابلی است که 2143 متر طول دارد (7032 فوت). زمانی این پل، طولانی‌ترین پل کابلی جهان بود. پل نرماندی یک بزرگراه با عرض بسیار است که به لطف یک مسیر پیادهروی می‌توانید از مناظر آن به سمت دهانه رودخانه سن نیز لذت ببرید. قلعه سن ژرمن دولیوه این قلعه کوچک اما منحصر به فرد روی گردشگران تأثیر زیادی گذاشته است. هنوز هم قسمت نیمه‌چوبی عمارت دارای نقاشی‌های قدیمی روی دیوار است، زیرا تمام این سال‌ها توسط گچ محافظت شده بودند؛ قسمت سنگ و آجر آن عناصر سبز رنگی در دکور بیرونی خود دارد که بسیار نادر است. شهر قدیمی روئن با معماری قرون وسطایی با گردش در شهر قدیمی روئن، از فضای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری این شهر، در مسیرهای سنگفرش پرپیچ و خم که مملو از خانه‌های نیمه چوبی هستند، لذت خواهید برد. کلیساهای گوتیک در هر نقطه از نرماندی مانند جواهری از دستاوردهای معماری قرون وسطایی به شمار می‌روند. بیشتر بخوانید: باغ لوکزامبورگ پاریس هدیه ناپلئون + نحوه بازدید آن کلیسای جامع نوتردام شهر توسط کلود مونه در مجموعه‌ای از نقاشی‌ها به تصویر کشیده شده است که جزئیات پیچیده و نمای کلیسای جامع را در زمان‌های مختلف روز نشان می‌دهد. یکی دیگر از بناهای یادبود قابل توجه در روئن، برج ساعت گروس هورلوژ در مرکز شهر است. موزه هنرهای زیبا از برجسته‌ترین موزه‌های هنرهای زیبای فرانسه که شامل شاهکارهای نقاشی اروپایی، از جمله مجموعه‌ای از آثار امپرسیونیستی است، یکی از برترین جاذبه‌های نرماندی و به عنوان مکانی که ژان آرک در آنجا به دادگاه کشیده شد، شناخته می‌شود. گردشگران می‌توانند برجی را که این زن قدیس جوان و شجاع در مقابل قضاتش ایستاده و محل شهادتش را ببینند. اکنون این کلیسای معاصر به روح شکست‌ناپذیر او اختصاص یافته است. شهر هانفلور، بندری تاریخی در نرماندی هانفلور با بندر زیبای قدیمی خود در خور سن، یکی از جذاب‌ترین شهرهای اروپاست که حدود 25 کیلومتر دورتر از لو هاور و دارای خیابان‌های سنگفرش و بسیاری از خانه‌های نیمه چوبی قدیمی است. در قرن شانزدهم، مسافران از این بندر قدیمی دریانوردی به مقصد کانادا سفر میکردند. در ضلع شمالی آن، ساختمان ستوان قرن شانزدهمی و خانه فرماندار قدیمی بر روی بقایای دیوارهای باستانی شهر ساخته شده‌اند. یکی از قابل‌توجه‌ترین جاذبه‌های نرماندی، Honfleur، Musée de la Marine (موزه دریایی)، در Eglise Saint-Etienne سابق قرار دارد که قدمت آن به قرن 14 باز می‌گردد. این موزه دریایی تاریخچه دریانوردی، ماهیگیری و کشتی‌سازی در هانفلور را بازگو می‌کند. موزه Eugène Boudin (در میدان Erik Satie) برای دوستداران هنر امپرسیونیستی و شامل نقاشی‌ها و طراحی‌های Boudin و قطعاتی از دیگر هنرمندان امپرسیونیست مانند گوستاو کوربه، یوژن ایزابی، و پل هوئت است که صحنه‌هایی از خط ساحلی نرماندی را نقاشی کرده‌اند. این کلیسای گوتیک پسین همچنین دارای ضمیمه‌ای از هنر مذهبی است که در ناقوس مستقل Eglise Sainte-Catherine واقع شده است. موزه یادبود کان، کانون تاریخ و صلح نرماندی موزه یادبود کان (Mémorial de Caen ) که به عنوان ادای احترام به رنج‌های کان در طول جنگ ایجاد شد، داستان جنگ جهانی دوم، فرود در روز D و نبرد نرماندی را روایت می‌کند. در زیر این موزه، محل ستاد ژنرال ریشتر قرار دارد که در زمان اشغال آلمان یک پست فرماندهی بود. هدف موزه یادبود کان که مرکز تاریخ و صلح در نرماندی نیز محسوب می‌شود، آموزش مردم و ترویج مفهوم آشتی است. این مرکز، میزبان رویدادهایی مانند نمایشگاه‌های موقت هنری و مسابقه حقوق بشر است. تفرجگاه دوویل، از بهترین سواحل فرانسه در قرن نوزدهم، دوویل یک تفرجگاه ساحلی برتر در نرماندی بود که هنوز هم یکی از بهترین مقاصد ساحلی در فرانسه محسوب می‌شود. ساحل دارای دو کیلومتر خط ساحلی شنی و یک تفرجگاه (پیاده‌رو) برای قدم زدن در کنار دریاست. ناجیان غریق هر روز در فصل شلوغی (تیر و مرداد) در حال انجام وظیفه هستند. این ساحل دارای امکانات رفاهی فراوان از جمله اجاره چتر آفتابی، صندلی‌های استراحت و کابانای راه قدیمی است. مسافران می‌توانند از خدماتی نظیر آفتاب گرفتن در ساحل، گشت و گذار در بوتیک‌های مد روز، استفاده از درمان آبگرم، غذا خوردن در رستوران‌های متعدد لذیذ، قایقرانی، گلف و شرکت در مسابقات سوارکاری در دوویل بهره ببرند. این تفرجگاه با مجموعه‌ای از رویدادهای معتبر از جمله مسابقات قهرمانی بین‌المللی چوگان که در مجموعه مدرن سوارکاری دوویل برگزار می‌شود و جشنواره فیلم آمریکایی آن، به یک استراحتگاه معروف بین‌المللی تبدیل شده است. باغ مونه، الهام بخش هنرمندان خانه و باغ کلود مونه در ژیورنی که فقط با یک ساعت رانندگی از روئن به آن می‌رسید، برای دوستداران هنر امپرسیونیستی، مکانی هیجان‌انگیز برای بازدید است، زیرا گل‌های سرسبز الهام‌بخش بسیاری از نقاشی‌های این هنرمند را در آنجا خواهید یافت. جلوی خانه، باغ Le Clos Normand قرار دارد که توسط کلود مونه ایجاد شده است و از بهار تا پاییز، با انبوهی از شکوفه‌های رنگارنگ از جمله نرگس، پانسی، گل لاله، زنبق، گل صد تومانی، گل بابونه، گل رز، خشخاش، هالی هاک و گل محمدی که به روشی طبیعی کاشته شده‌اند، محصور می‌شود. در طرف دیگر ملک Le J ardin d'Eau (باغ آبی) با پل ژاپنی و حوضچه نیلوفرهای آبی قرار دارد که با درختان بید گریان احاطه شده است. باغ آبی در مجموعه نقاشی‌های نیلوفر آبی مونه به تصویر کشیده شده است. این نقاش، سال‌های زیادی را وقف نقاشی جنبه‌های مختلف باغ خود کرد و زیبایی آن را با ضربه‌های قلم موی ظریف خود به تصویر کشید. اعترتات، ساحلی پر از ویلاهای جذاب در پای صخره‌های آهکی سفید در خط ساحلی Côte d'Albâtre قرار دارد. ارتفاع این صخره‌ها به 90 متر می‌رسد و از بالای آن، مناظر پانورامایی شگفت‌انگیزی دیده می‌شود. مناظر Étretat برای کلود مونه جذاب بود که در سال 1868 زمستانی را در اینجا گذراند و مناظر دراماتیک و اسکله درخشان را در نقاشی‌های خود ثبت کرد. سواحل Étretat در طول تابستان، میزان آفتاب‌گیران بسیار و منبع امرار معاش ماهیگیرانی است که غذاهای دریایی تازه می‌گیرند. از جاذبه‌های نرماندی، ویلاهای جذاب Belle Epoque است که شناخته شده‌ترین آن‌ها ویلای Orphée است. سوئیس نورماند، طبیعتی با جاذبه‌های شگفت انگیز نام سوئیس نورماند (سوئیس نورمن) به بخش حومه شهر در دره اورن در نرماندی سفلی داده شده است که بین توری-هارکور (جنوب کان) در شمال و فلرز دول اورن در جنوب امتداد دارد، و دقیقا جایی در فالایس در شرق واقع شده است. سوئیس نورماند که قطعه‌ای زیبا از منظره روستایی است، با تپه‌های آرام، جنگل‌های پر درخت، فضای باز وسیع، دره‌های شیب‌دار و دریاچه‌های بکر از بهترین جاذبه‌های شهر نرماندی به شمار می‌رود. رودخانه پرپیچ وخم، بلوف‌های صخره‌ای در امتداد سواحل آن و تکه‌های پیچیده پرچین‌ها به مناظر، جذابیت خاصی بخشیده است. برجسته‌ترین ویژگی‌های آن عبارتند از Rocher d'Oëtre ، در تپه‌‌ای‌ترین قسمت منطقه و منظره فوق‌العاده از بالای دره‌های رودخانه روور. سایر مناطق دیدنی آن عبارتند از: دره‌های Vère و Noireau و امتداد دره Orne بین Thury-Harcourt و Pont-d'Ouilly. این منطقه، شامل دو پارک منطقه‌ای است: پارک طبیعی منطقه‌ای نرماندی-مین و پارک طبیعی منطقه‌ای دو پرش که هر دو دارای مسیرهای حفاظت شده‌ای برای طبیعت‌گردی و پیادهروی هستند. Naturel Régional Normandie-Maine همچنین فرصتی برای قایق‌سواری فراهم می‌کند. موزه یادبود نبرد نرماندی بایو یک گورستان بریتانیایی در جنگ جهانی دوم و همچنین موزه یادبود نبرد نرماندی دارد که درگیری نرماندی در طول جنگ جهانی دوم را با ارائه یک نمای کلی از وقایع زمان جنگ توضیح می‌دهد. این موزه با 2300 متر مربع فضای نمایشگاهی، اتفاق برجسته‌ای را در بازگویی کمپین نرماندی از پیشروی نیروهای متفقین تا D-Day در 6 ژوئن 1944 و آزادی پاریس در 25 اوت 1944 رقم می‌زند. این موزه دارای سالنی است که فیلم «نرماندی 44، پیروزی قاطع در غرب» را بر اساس اسناد آرشیوی نشان می‌دهد که توسط یک مورخ جنگ جهانی دوم ساخته شده و عملیات اصلی درگیر در نبرد نرماندی را توضیح می‌دهد. این موزه همچنین تجهیزات نظامی مورد استفاده در جنگ در سواحل لندینگ مانند بولدوزر، جیپ و اسلحه را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی موزه به اشتراک گذاشتن تاریخ جنگ جهانی دوم با مردم و خدمت به عنوان مکانی برای یادآوری و در عین حال گرامیداشت یاد غیرنظامیان و سربازان کشته شده است. بندر دیپه، شیک‌ترین استراحتگاه ساحلی فرانسه از لحاظ تاریخی، بندر دریانوردی دیپ در سال 1924 زمانی که دوشس دو بری برای لذت بردن از هوای تازه اقیانوس به اینجا آمد، به شهرت رسید و بعدها به شیک‌ترین استراحتگاه ساحلی فرانسه تبدیل شد. دوشس، شهر را متحول (با ساخت سالن رقص و تئاتر) و آن را به یک مقصد ساحلی پر زرق و برق تبدیل کرد. امروزه، بازدیدکنندگان برای لذت بردن از ساحل وسیع زیبای دیپ که شامل ساحل سنگریزه‌ای، تفرجگاه، زمین بازی کودکان، زمین گلف مینیاتوری و امکانات ماهیگیری و قایقرانی است، به این مکان می‌آیند. ساحل دریا که منحصر به Dieppe است، شامل چمن‌هایی است که به خوبی تمیز شده‌اند، جایی که جشنواره بین‌المللی بادبادک هر دو سال یک بار در ماه سپتامبر برگزار می‌شود. قلعه دایپه، جاذبه دیگر نرماندی در بالای ساحل و در یک شهر صخره‌ای قرار دارد. این قلعه قرن چهاردهمی شامل موزه دی دیپ، یک موزه چند رشته‌ای با مجموعه‌ای عالی از نقاشی‌های اروپایی از قرن پانزدهم تا امروز است که آثار برجسته‌ای از نقاشی‌های امپرسیونیست فرانسوی، مانند آثار پیر آگوست رنوار، کامیل پیسارو، و اوژن بودن در آن قرار دارد. در شمال غربی قلعه، بلوار د لا مر، نشان‌دهنده مناظر خیره‌کننده دریاست. در مرکز شهر، میدان دلپذیر Place du Puits-Salé و در نزدیکی آن، کافه‌ها و شیرینی‌فروشی‌های زیادی وجود دارد. دیپ دو کلیسای مهم دارد: کلیسای باروک Eglise S aint-Rémy ساخته شده در قرن 16 و 17 و Eglise Saint-Jacques، یک کلیسای گوتیک خیره‌کننده با درگاه‌های تزئین شده و تزئینات داخلی بسیار زیاد. با فضای تفریحی امروزی، تصور این که Dieppe محل یک رویداد غم‌انگیز در جنگ جهانی دوم بوده، سخت است. در 19 آگوست 1942، نیروهای متفقین (عمدتا کانادایی) به دیپ حمله کردند اما ارتش آلمان با نیروهای تقویتی غیرمنتظره‌ای مواجه شد. بیش از 900 سرباز کانادایی در این حمله کشته شدند که یادبودهایی در دیپ به احترام آنان به چشم می‌خورد. شهر اوروکس و بازدید از کلیسای نوتردام با حدود یک ساعت رانندگی در جنوب روئن، به شهر Evreux می‌رسیم که جاذبه اصلی توریستی آن، کلیسای نوتردام است که در قرن یازدهم تأسیس شد. شبستان تاریخی کلیسای جامع هنوز دارای طاق‌هایی از دوران رومی است، اگرچه در قرن سیزدهم به سبک گوتیک بازسازی شد. نورپردازی محراب، پنجره‌های رنگی باشکوهی است که بین قرن‌های 13 و 16 ساخته شده و شاهکار نرماندی محسوب می‌شود. Evreux همچنین دارای یک کاخ اسقفی قابل‌توجه قرن پانزدهمی است که اکنون موزه هنر، تاریخ و باستان‌شناسی را در خود جای داده است و مجموعه متنوعی از آثار باستانی، اشیاء تاریخی و نقاشی‌های اروپایی مربوط به قرن های 17، 18 و 19 در آن به چشم می‌خورد. سایر مکان‌های قابل توجه در Evreux عبارتند از: Tour de l'Horloge (برج ساعت) که مربوط به سال 1490هستند. تفرجگاه تروویل نرماندی تروویل نسبت به تفریحگاه همسایه "ریویرا پاریس" (فقط دو کیلومتر دورتر) مجلل‌تر است اما فضای مشابهی دارد. مانند دوویل، تروویل نیز یک استراحتگاه ساحلی مجلل در قرن نوزدهم بود که زمانی به عنوان "ملکه سواحل" شناخته می‌شده و هنوز هم بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می‌کند. استفاده از بندر قایقرانی برای قایقرانی تفریحی و رانندگی در امتداد مسیر خوش منظره کرنیش نورماند که مناظر وسیعی را در تمام مسیر تا Honfleur دربرمی‌گیرد، از تفریحات توصیه شده در تروویل به شمار می‌رود. بندر لوهاور، جاذبه‌ای با معماری قرن بیستم لوهاور که در اطراف مصب رودخانه سن ساخته شده، بزرگ‌ترین بندر فرانسه پس از مارسی است. از سال 1840 تا 1926، کلود مونه در لوهاور، زندگی و شاهکارهای بسیاری را در اینجا نقاشی کرد. لوهاور در طول جنگ جهانی دوم، آسیب زیادی دید و تقریبا به طور کامل با بسیاری از ساختمان‌های طراحی شده توسط معمار آگوست پرت بازسازی شد. مرکز این شهر مدرن، نمونه‌های جالبی از معماری قرن بیستم دارد مانند Place de l'Hôtel-de-Ville با بلوک‌های برجی کاربردی. دهکده بارفلور، بندری با غذاهای دریایی خوشمزه بارفلور یک دهکده ماهیگیری ویژه نورمن است که خانه‌های زیبای سنگی گرانیتی دارد که در امتداد بندر ردیف شده‌اند. کیفیت تصویر عالی این شهر باعث شده است تا در میان دهکده‌های پلاس بوکس فرانسه جایگاهی را کسب کند. در زمان ویلیام فاتح، بارفلور بندر اصلی دریانوردی پادشاهی آنگلو-نورمن بود زیرا موقعیت خوبی در کانال مانش داشت. امروزه، بارفلور یک بندر ماهیگیری شلوغ با قایق‌های کوچک است که روزانه، صیدهای تازه را در اسکله‌ها تخلیه می‌کنند. سواحل نزدیک و مسیرهای ساحلی برای پیادهروی در طبیعت، رستوران‌های سنتی برای امتحان غذاهای محلی وسوسه‌انگیز به ویژه غذاهای دریایی از دیگر جاذبه‌های این بندر محبوب هستند. جزیره تاتیهو و موزه دریایی آن یکی دیگر از جاذبه‌های نرماندی، جزیره تاتیهو است. هنگام جزر و مد می‌توانید از روی تختهای صدف عبور کنید تا به آنجا برسید و وقتی دریا بالا می‌رود، می‌توانید از یک کشتی آبی-خاکی برای رسیدن به آنجا استفاده کنید. این جزیره، داستان‌های زیادی برای گفتن دارد، چرا که شاهد رویدادهایی نظیر نبرد دریایی بین ناوگان انگلیس و هلند و فرانسه در سال 1692 (12 کشتی فرانسوی غرق شدند)، و جنگ ناپلئون بوده است. جزیره تاتیهو اکنون مکانی آرام با یک موزه دریایی است که یافته‌های کشف شده از نبردهای دریایی، یک باغ گیاه‌شناسی و سنگر قلعه قدیمی را به نمایش می‌گذارد. موزه هوابرد نرماندی در نرماندی Sainte-Mère-Église موزه‌ای برای چتربازانی احداث شده که در 5 و 6 ژوئن 1944 در حومه شهر نرماندی و فراتر از ساحل، فرود آمدند. این مکان به این دلیل انتخاب شد که اولین روستایی بود که توسط سربازان آمریکایی آزاد شد و همچنین به خاطر جان استیل یکی از چتربازان که چتر نجاتش در ناقوس کلیسا برای دو ساعت گیر کرد. بیشتر بخوانید: حیرت‌انگیزترین و برترین جاذبه‌های طبیعی فرانسه که نباید از دست داد ساحل اوماها، موزه‌ای از جنگ جهانی دوم این ساحل، مکان یکی از رویدادهای تعیین‌کننده جنگ جهانی دوم است که شاهد خونین‌ترین جنگ بین مناطق ساحلی روز D در 6 ژوئن 1944 بوده است. یک بنای تاریخی به عنوان موزه یادبود در کنار جاده آن وجود دارد که می‌توانید به آنجا بروید و داستان‌های دست اولی از زندگی در دوران اشغال و سپس شهادت جانبازان در حمله در سال 1944را در قالب نقاشی و نمایشگاه‌هایی از وسایل شخصی متعلق به سربازان هر دو طرف ببینید. قلعه شاتو گیلارد این قلعه ممنوعه کنار رودخانه سن قرار دارد و بر کمون Les Andelys مسلط است. این بنا توسط ریچارد شیردل در پایان قرن دوازدهم ساخته شد و در سال 1204 به دست فیلیپ دوم افتاد اما از سال 1449 به طور دائم در دست فرانسوی‌ها بوده است؛ سپس در قرن شانزدهم تخریب شد. اما باز هم چیزهای زیادی برای دیدن دارد، از جمله بیشتر قسمت‌های نگهدارنده و بیلی داخلی و بخش‌های بزرگی از دیوارهای بیرونی هنوز وجود دارد. چشم‌اندازهای رودخانه و حومه سرسبز اطراف Les Andelys نیز بسیار زیبا هستند. ساختمان رومانسکی ساختمان رومانسکی یکی از بهترین جاذبه‌های نرماندی است که از سنگ آهک زرد کره‌ای ساخته شده و مقبره ویلیام فاتح را در خود جای داده است. وقتی آخرین محل اقامت او را می‌بینید، ممکن است از مقبره مدرن شگفت‌زده شوید: دلیلش این است که در هزاره گذشته، این اثر باز، جابجا و تخریب شده است. سنگ مرمر سفید این ساختمان تنها المان به کار رفته قرن نوزدهمی آن است. این صومعه آرام در اواسط قرن هجدهم به سبک توسکانی بازسازی شد که در بیرون از آن، می‌توان بقایای کوچکی از استحکام بخشیدن به جنگ صد ساله را یافت. گیورنی، مکانی برای عاشقان نقاشی این روستای زیبا در کرانه رود سن، که خانه کلود مونه نقاش امپرسیونیست فرانسوی از افراد مشهور فرانسه، قرار دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند در خانه بزرگ و شاد مونه و باغ‌های سرسبز آن که الهام‌بخش مجموعه معروف نیلوفرهای آبی او بودند، گردش کنند. موزه هنر آمریکایی گیورنی به شما درکی جهانی از آثار هنرمندان آمریکایی می‌دهد که در پایان قرن نوزدهم برای مطالعه و کار روی نقاشی به فرانسه آمدند. بایو، شهری با پیشینه جنگ جهانی دوم بایو اولین شهری بود که در طول نبرد نرماندی در جنگ جهانی دوم، آزاد شد. همچنین خانه ملیله تاریخی بایو، اثری 900 ساله که فتح نورمن‌ها بر انگلستان را به تصویر می‌کشد، در موزه‌ای به نمایش گذاشته شده است. بایو همچنین محل احداث یک بنای یادبود جنگ جهانی دوم است؛ یک کلیسای جامع نورمن گوتیک که قدمت آن به قرن یازدهم بازمی‌گردد. فالایس در آخرین لیست جاذبه‌های نرماندی فرانسه به فالایس، زادگاه ویلیام فاتح Falaise می‌رسیم. در سال 1944 یک نبرد سرنوشت‌ساز در این منطقه در گرفت که طی آن، نیروهای ارتش آلمان توسط متفقین پیشی گرفتند و شهر آزاد شد. با این حال، خوشبختانه این واقعه، آسیب قابل توجهی به شهر وارد نکرد و پس از جنگ به طور کامل بازسازی شد.
لیختن‌اشتاین، یک ایالت مستقل بین سوئیس و اتریش و یکی از زیباترین کشورهای آلپ در اروپا است که 160 کیلومتر مربع وسعت و 38000 نفر جمعیت دارد و به لطف قوانین مالیاتی مطلوب خود، یک نیروگاه اقتصادی محسوب می‌شود. صنعتی‌ترین کشور جهان که هرگز آن را از دامنه‌های پوشیده از جنگل و مراتع آلپ نمی‌شناسید، از اوایل عصر حجر، مستقر شده و در سال 1719 به عنوان محل شاهزاده امپراتوری لیختن‌اشتاین و در سال 1806 کاملا خودمختار شد. جاذبه‌های لیختن‌اشتاین از پرطرفدارترین و پر بازدیدترین جاذبه‌های اروپایی است. فعالیت‌های پرطرفدار در لیختن‌اشتاین عبارتند از: خرید و غذاخوردن در لیختن اشتاین، کاوش در شهر تاریخی اشتادتل یا «شهر کوچک» که جاذبه‌های فراوانی دارد. از محبوب‌ترین جاذبه‌های این شهر، ساختمان پارلمان کشور یا "Landtag" است که در نزدیکی سواحل رودخانه راین در پیتر قیصر پلاتز واقع شده است. کلیسای محلی نئوگوتیک یکی دیگر از زیباترین جاذبه‌های دیدنی لیختن‌اشتاین است که در سال 1873 ساخته شده و به عنوان کلیسای جامع سنت فلورین شناخته می‌شود. ساختمان چشمگیر قلعه Vaduz Schloos متعلق به قرن دوازدهم به عنوان خانه شاهزاده لیختن‌اشتاین نیز خانه پادشاه این کشور است. امروزه این کشور به دلیل کوهستان‌های زیبا، جاذبه‌های گردشگری، مسیرهای پیادهروی بسیار عالی مثل مسیرهای اطراف فالکنیس و ناافکوپف و همچنین فعالیت‌های اسکی و زمستانی متعدد آن به مقصدی محبوب برای سفر به اروپا، تبدیل شده است. معرفی جاذبه‌های لیختن‌اشتاین قلعه گوتنبرگ یکی از جاذبه‌های گردشگری لیختن‌اشتاین که بر فراز روستای بالزر در جنوب این کشور قرار گرفته، قلعه باشکوه و فوق‌العاده حفظ شده گوتنبرگ متعلق به قرون وسطی است. تپه 70 متری که قلعه بر روی آن قرار دارد، از دوران نوسنگی به همراه بسیاری از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی از جمله مجسمه باستانی مریخ فون گوتنبرگ وجود داشته است که اکنون در موزه لیختن اشتاین نگهداری می‌شود. جاذبه‌های برجسته لیختن اشتاین عبارتند از: کلیسای کوچک و باغ گل رز همراه با بسیاری از رویدادهای فرهنگی سرگرم‌کننده و جشنواره‌هایی که در ماه‌های گرم برگزار می‌شوند؛ مانند کنسرت و اجرای تئاتر در فضای باز. این قلعه در تمام طول سال، باز است و این که آن‌ها هزینه‌ای برای ورود دریافت نمی‌کنند، بازدید از این قلعه شگفت‌انگیز را به یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌ها در لیختن‌اشتاین تبدیل کرده است. بیشتر بخوانید: جاذبه فرایبورگ | با جاهای دیدنی شهر فرایبورگ آلمان آشنا شوید موزه ملی لیختن اشتاین موزه ملی لیختن اشتاین که در مسافرخانه‌های قدیمی قرن پانزدهم قرار دارد، زمانی توسط یوهان ولفگانگ فون گوته در سال 1788 بازدید شده است. این جاذبه محبوب که شعبه‌ای از موزه ملی لیختن اشتاین است، دارای نمایشگاه‌های متعددی از تمبرهای پستی است که از سال 1912 منتشر شده و تاریخچه خدماتی پستی این کشور را نمایش می‌دهد. طبیعت راگلر ریت منطقه حفاظت شده طبیعی راگلر ریت میان 90 هکتار از بیابان دست نخورده در شمال شرقی لیختن اشتاین، مکانی عالی برای گیاهان و جانوران غنی این کشور است. در حالی که تماشاگران از فرصت دیدن گونه‌های در معرض خطر پرندگان مانند لک‌لک لذت خواهند برد، مسیرهای طبیعی این منطقه، شما را از میان انواع پوشش گیاهی و مناظر جذاب از تالاب‌ها گرفته تا مراتع با تپه‌های غلتشی به عنوان پس‌زمینه عبور می‌دهد. بیشتر بخوانید: جاذبه گراتس | شهری با تاریخچه‌ای غنی در اتریش زمان عالی برای بازدید از این منطقه، اواخر ماه می تا اوایل ژوئن است، زمانی که عنبیه سیبری فراوان این ذخیره‌گاه شکوفا شود. همچنین مکانی عالی برای پیک نیک و لذت بردن از باربیکیو، محل استراحت عمومی اختصاصی و مشرف به راین در Weinbau است. از این منطقه حتی می‌توانید به شبکه‌های مسیر دوچرخه سواری بپیوندید که تا سوئیس و اتریش ادامه دارد. شهر شان و جشنواره لیختن‌اشتاین شهر Schaan در سه کیلومتری شمال وادوز در پای توده Drei Schwestern قرار دارد. این شهر کوچک صنعتی شلوغ به دلیل پایه‌های قلعه رومی قدیمی‌اش و همچنین کلیسای زیارتی ماریا زوم تروست متعلق به قرن هجدهم که در نقطه‌ای زیبا بر فراز شهر واقع شده، مورد توجه قرار گرفته است. این شهر قدیمی لیختن‌اشتاین، مرکز DoMuS با نمایشگاه‌های تاریخ و هنر محلی، یک کارگاه مسگری جالب و همچنین موزه ماشین حساب و ماشین تحریر جذاب را در خود جای داده است. شهر Schaan مکان خوبی برای شروع پیادهروی است و شامل تعدادی مسیرهای پیادهروی مشخص با دشواری‌های مختلف است. آشپزی در تریزنبرگ تریزنبرگ، بزرگ‌ترین شهرداری لیختن اشتاین در مکانی زیبا و وسط دره آلپ واقع شده است که تنها شش کیلومتر با پایتخت وادوز فاصله دارد. این دهکده زیبا نه تنها به خاطر مناظر باشکوه و گویش منحصربه‌فردش که نوعی از زبان آلمانی با منشا منطقه والسر است، بلکه به خاطر جشنواره غذای آن، Triesenberger Wochen که هر سال از اواسط اکتبر تا پایان نوامبر برگزار می‌شود، شناخته شده است. در طول این جشنواره، رستوران‌ها و هتل‌های محلی، غذاهای سنتی مردم والسر را سرو می‌کنند که بسیاری از آن‌ها قدمت چند صد ساله دارند و منحصر به این روستا هستند. مناظر زیبا، کلبه‌های چوبی، هتل‌ها و مسافرخانه‌های کوچک روستا نیز تریزنبرگ را به مکانی عالی برای کاوش در لیختن‌اشتاین تبدیل می‌کند. تفریح زمستانی در مالبون شهر کوچک مالبون که زمانی تنها در تابستان قابل سکونت بود، اکنون به عنوان تنها استراحتگاه زمستانی لیختن‌اشتاین و مکانی جذاب برای علاقه‌مندان به ورزش‌های زمستانی مشهور است. مالبون که بر روی یک خط‌الراس آلپ در نزدیکی دره سامیناتال قرار دارد، دارای شرایط برفی عالی است که منجر به ایجاد اولین تله‌سرا و پیست اسکی در دهه 1960 شد. امروزه، بسیاری از مسیرهای آراسته و فعالیت‌های اسکی پیش از آن، یکی از طولانی‌ترین فصل‌های آلپ را تجربه می‌کنند. در مجموع، بیش از 23 کیلومتر پیست در زمین مناسبی برای اسکی‌بازان با تمام توانایی‌ها فراهم آورده شده که توسط سه بالابر که قادر به حمل اسکی‌بازان به ارتفاع 2000 متر هستند، خدمت‌رسانی می‌کند. Malbi Park Kinderland برای کودکان و مبتدیان، درس‌ها و برنامه‌هایی ارائه می‌دهد و دارای شبکه بزرگی از مسیرهای اسکی نوردیک است. این اقامتگاه در ماه‌های فصل بهار و تابستان نیز بسیار محبوب است. در این ماه‌های گرم‌تر، دامنه‌ها به آهنربایی برای کوهنوردان و دوچرخه‌سواران کوهستانی از سراسر اروپا تبدیل می‌شوند قلعه‌های شلنبرگ لیختن‌اشتاین، پنج قلعه دارد که دو قلعه آن، دست‌نخورده باقی مانده‌اند: Schloss Vaduz ، مقر پادشاهان کشور و Burg Gutenberg در روستای Balzers. از بقیه قلعه‌ها، تنها ویرانه‌ای باقی مانده است اما هرکدام، جذابیت‌های منحصر به فرد خود را دارند. مجموعه سوم ویرانه‌ها، قلعه شالون به عنوان Wildschloss شناخته می‌شود که در چند قدمی وادوز قرار دارد. Nendeln , Eschen شهرهای Nendeln و Eschen به دلیل پایه‌های قدیمی خود از یک ویلا رومی تاسیس شدند و قدیمی‌ترین کارگاه سفال صنایع دستی در کشور در این شهرها قرار دارد. ساختمان متعلق به قرن چهاردهمی که برای نمایش هنرهای محلی مورد استفاده قرار می‌گرفت. گالری هنری دولتی لیختن اشتاین در یک مرکز مدرن در وادوز واقع شده است که نمونه‌های بسیار خوبی از آثار هنری مدرن و معاصر را به نمایش می‌گذارد. علاوه بر نمایشگاه‌های موقت مکرر، مجموعه دائمی آن شامل قطعات متعددی از قرن 19 است.
معابد خاجوراهو هند در شهری باستانی در منطقه چاتارپور مادیا پرادش واقع شده است. معابد خاجوراهوی هند در قرون وسطی توسط سلسله چاندلا ساخته شده و به دلیل معماری به سبک ناگارا و مجسمه‌های زیبای نایکاها و خدایان، شهرت بسیاری دارد. شکوه مجسمه‌های پیچیده یکی از دلایلی است که آن را به مکانی محبوب برای بازدید در بین گردشگران در سفر به هند تبدیل می‌کند. معبد خاجوراهو کشور هند که بین سال‌های 950 تا 1050 بعد از میلاد توسط سلسله چاندلا ساخته شده‌اند، اشکال مختلفی مانند مدیتیشن، آموزه‌های معنوی، رابطه، از طریق هنر را نشان می‌دهند. این معابد به خاطر صنایع‌دستی‌اش که شامل نمایش‌های باشکوهی از مجسمه‌های زیبا و مهارت‌های معماری استثنایی است، معروف هستند و آن‌ها را به یکی از خیره‌کننده‌ترین مکان‌های میراث جهانی یونسکو در هند تبدیل می‌کنند. معابد خاجوراهوی هند به سه گروه شرقی، غربی و جنوبی تقسیم می‌شوند. مجسمه‌های زیبا، دقیق و گویا، مجسمه‌های معابد خواجوراهوی هند شما را شگفت‌زده خواهند کرد. اگر دوست دارید با معبد خاجوراهو هند بیشتر آشنا شوید، این مقاله را تا انتها مطالعه کنید. بیشتر بخوانید: سوغات هند چیست؟ | صنایع دستی سنتی هند بهترین زمان سفر به معابد خواجوراهوی هند برای سفر به معبد خواجوراهو در هند حدود ماه فوریه برنامه‌ریزی کنید، زمانی که می‌توانید در جشنواره رقص معابد خواجوراهو نیز شرکت کنید و شاهد جشنواره رقص خواجوراهو، که یکی از جشن‌های معروف هند است، باشید. این معبد شگفت‌انگیز، ترکیبی خیره‌کننده از هنر و معماری است. شما می‌توانید سمفونی فوق‌العاده‌ای از اجراهای رقص کلاسیک مسحورکننده را که توسط هنرمندان مشهوری که از شهرهای مختلف هند اجرا می‌شوند تجربه کنید. تاریخ معابد خاجوراهو کتیبه‌های موجود در معابد خواجوراهو نشان می‌دهند که این زیارتگاه‌ها از سال‌های 950 تا 1050 میلادی ساخته شده‌اند. ساخت معبد را به حاکمان سلسله Chandela نسبت می‌دهند. اعتقاد بر این است که منطقه معبد با مساحت 20 کیلومترمربع در طول دوازدهم حدود 85 معبد داشته است. با این حال، تنها 25 معبد باقی مانده است. این معابد در فضایی به مساحت 6 کیلومترمربع مشخص شده‌اند. جالب است بدانید که گروه معابد خواجوراهو به دو دین جنیسم و هندوئیسم، مرتبط هستند. معبد کاندریا مهادوا به عنوان بزرگ‌ترین و مشهورترین معبد در میان معابد باقی مانده شناخته می‌شود. این مکان با مجسمه‌های شماره‌گذاری شده است که جزئیات آن را نشان می‌دهد و در واقع غنای معماری باستانی کشور هند را منعکس می‌کند. بیشتر بخوانید: آشنایی با قلعه سرخ دهلی (لال قلعه دهلی) کشور هند معماری معابد خاجوراهو هند معابد خاجوراهو هند دارای نمادهای معماری به سبک ناگارا هستند. آن‌ها بیشتر به خاطر مجسمه‌های وابسته به عشق شهوانی که دیوارهای معبد را می‌سازند، شناخته شده‌اند. این معابد که بر پایه‌های گرانیتی ساخته شده‌اند، با استفاده از ماسه سنگ بنا گشته‌اند. بیشتر معابد هندو، زیارتگاه‌های خاجوراهو از طرح طراحی Vastu-Purusha-Mandala پیروی می‌کنند. یکی دیگر از ویژگی‌های معابد خواجوراهوی هند این است که مجسمه‌ها در ردیف‌های متقارن تکرار می‌شوند، کنده‌کاری‌های بسیار پرآذین دیوارها، ستون‌ها، سقف این معابد را تزیین می‌کند. تابلو و مجسمه در این معابد دارای کتیبه هستند. به جز یک مورد، هر معبد در خواجوراهو رو به شرق و ورودی‌های آن هم در همان جهت است. موزه معابد خاجوراهو موزه باستان‌شناسی در خواجوراهو گنجینه‌ای از مجسمه‌ها و آثار هنری ساخته شده است. این موزه دارای پنج گالری است و بیش از 300 مجسمه در آن وجود دارد و از این تعداد 110 مجسمه در معرض دید عموم قرار گرفته است. معابد معروف در خاجوراهو معابد خاجوراهو که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند، به دلیل ساختارهای وابسته به عشق شهوانی خود موردتوجه قرار گرفته است. سرزمین معابد زیبا، در مورد تاریخ و فرهنگ دوران گذشته صحبت می‌کند، اما این معابد بسیار بیشتر از ساختمان‌های وابسته به عشق شهوانی خود هستند. بهتر است نگاهی به حقایق جالبی درباره معابد خواجوراهو بیندازیم که قطعاً شما را مجذوب خود خواهند کرد. معبد کاندیری ماهادف معبد کاندیری ماهادف، در غرب معبد لاکشمانا، بزرگ‌ترین و تکامل‌یافته‌ترین معبد خاجوراهو از نظر ترکیب معماری و مجسمه‌سازی و یکی از بهترین‌های هند و احتمالاً در حدود سال 1020 ساخته شده است. حتی پیکره‌های این معبد بلندتر و باریک‌تر از جاهای دیگر هستند. حکاکی داخلی غنی شامل دو تورانا زیبا (درهای قوسی) است. سه باند مجسمه در اطراف مکان مقدس و گذرگاه، کهکشان کاملی از خدایان و الهه‌های هندو، میتونا، کنیزان آسمانی و شیرها را زنده می‌کنند. معبد ماهادوا معبد کوچک و عمدتاً ویران‌شده ماهادوا سکویی مشترک با کاندریا و دوی جاگدامبا است. ممکن است این معبد که اکنون به شیوا تقدیم شده، در اصل یکی از زیرمجموعه‌های معبد کاندریا مهادف بوده باشد که احتمالاً به همسر شیوا تقدیم شده است. در رواق مجسمه‌ای قابل‌توجه از مردی قرار دارد که شیری افسانه‌ای شاخ‌دار را نوازش می‌کند. معبد چیتراگوپتا چیتراگوپتا کمی در شمال دیوی جاگدامبا قرار دارد و از نظر ساخت‌وساز شبیه به آن است. این معبد خاجوراهو، انبوهی از صحنه‌های مجسمه‌سازی مبارزه با حیوانات، دسته‌های سلطنتی، سنگ‌تراش‌ها در محل کار و رقص‌های شادی‌آور زندگی روستایی باشکوه چاندلاها را به تصویر می‌کشد. معبد پارسوانات معبد پارسوانات در جنوب که در اواسط قرن دهم ساخته شد، بزرگ‌ترین و بهترین در مجموعه گروه شرقی است. این معبد همچنین، برخی از بهترین مجسمه‌های خاجوراهو، از جمله تصاویر ویشنو را در خود جای داده است. برخلاف محاسبات پیچیده طرح گروه غربی، پلان این معبد یک مستطیل ساده است که یک گلدسته مجزا نیز در عقب دارد. مجسمه‌های فرشته‌های در حال پرواز و زیبایی‌هایی با چشم‌های آهسته با کودکان، لوازم‌آرایشی و گل‌ها، دیوارهای بیرونی را تزئین می‌کنند. مجسمه‌های این معبد حتی بافت لباس‌های نازک زنانه را نیز به خوبی به نمایش می‌گذارد. معبد آدینات معبد آدینات متعلق به اواخر قرن یازدهم، یک عبادتگاه کوچک در محوطه کوچکی با دیوار است که در جنوب شرقی غانتای واقع شده است. ایوان و مجسمه تیرتانکارا (به معنای واقعی کلمه «فوردساز، شخصیتی که دیگران را به سوی رهایی هدایت می‌کند) آدیناتا در آن واقع شده است. این معبد که در ابتدای دوران افول Chandelas ساخته شده، نسبتاً کوچک است، اما shikhara و پایه آن به طرز ارزشمندی تراشیده شده است. معبد غانتای در جنوب این سه معبد، به سمت مجموعه جین، گوهر کوچکی به نام معبد غانتای است. تنها چیزی که از این معبد باقی مانده ستون‌های آن است که با کنده‌کاری‌های مروارید و زنگ‌ها مزین شده است. تزئینات ورودی الهه جین هشت بازو سوار بر پرنده افسانه‌ای گارودا و نقش برجسته‌ای است که 16 رویای مادر ماهاویرا، بزرگ‌ترین شخصیت مذهبی در آیین جین و همتای بودا را نشان می‌دهد. معبد برهما معبد گرانیتی و ماسه‌سنگ برهما، یکی از قدیمی‌ترین معابد اینجا (حدود 900 سال)احتمالاً نامگذاری شده است. برهما، یکی از اعضای لقب سه‌گانه خدایان بزرگ هندو، همراه با شیوا و ویشنو، به ندرت معبدی برای خود می‌گیرد و این معبد دارای یک لینگا، نماد انتزاعی و فالوس‌شکل شیوا است. این بنا از نظر طراحی با بسیاری از معابد دیگر متفاوت است، به ویژه در ترکیب مواد و شکل معماری آن، تفاوت زیادی با دیگر معابد خواجوراهوی هند وجود دارد. بیشتر بخوانید: جاذبه کوچی | مناطق جذابی که در سفر به کوچی هند باید ببینید معبد جاوری معبد جاوری کوچک و متناسب که درست در جنوب معبد وامانا قرار دارد و تقریباً هم معاصر است، از طراحی سه زیارتگاه ساده‌شده‌ای برخوردار است. دو باند بیرونی اصلی میزبان دوشیزگان بهشتی هستند. معبد وامانا شمالی‌ترین معبد خاجوراهو، وامانا متعلق به اواخر قرن یازدهم است که به تجسم کوتوله ویشنو اختصاص یافته است (اگرچه تصویر موجود در پناهگاه بیشتر شبیه یک کودک قدبلند و حیله‌گر است). دیوارهای پناهگاه، باز بودن غیرمعمول الهیاتی را نشان می‌دهند که بیشتر نمایانگر خدایان و الهه‌های اصلی هستند. ویشنو در بسیاری از شکل‌های خود ظاهر می‌شود. چه کسانی و چه زمانی معبد خاجوراهو هند را ساختند؟ گروه معابد خاجوراهو هند در دوران حکومت سلسله راجپوت چندلا ساخته شد. آن‌ها به محض اینکه در سراسر پادشاهی خود را به قدرت رسیدند، شروع به ساختن این مجموعه کردند که بعدها به Bundelkhand معروف شد. بیشتر معابد خاجوراهو بین سال‌های 950 تا 1050 پس از میلاد در زمان پادشاهان هندو یاسووارمان و دانگا ساخته شدند. نام معبد خواجوراهو هند از کجا آمده است؟ طبق افسانه‌ها، معابد به عنوان دروازه خود، دو درخت خرما طلایی قرار دارند. این‌گونه بیان شده که خواجوراهو از کلمه «خاجور» به معنای نخل خرما گرفته شده است. کشف معابد خاحوراهو هند این معابد بیش از هزار سال قدمت دارند، اما به لطف کاپیتان تی اس برت در سال 1838 دوباره کشف و به جهان معرفی شدند. برت یک کاپیتان ارتش بریتانیا در یک وظیفه رسمی در خواجوراهو بود و دنباله‌ای ناشناخته را دنبال کرد. مجسمه‌های معبد خاجوراهای هند ظاهراً گفته می‌شود که مهاتما گاندی مجسمه‌های معابد خواجوراهو را بسیار مأیوس‌کننده می‌دانست و حامیانش را متقاعد می‌کرد که دیوارهای معبد را از نمایش «شرم‌آور و ناشایست» فرهنگ هند پاک می‌کنند. با این حال معابد تا امروز باشکوه ایستاده‌اند. متعجب خواهید شد اگر بدانید علیرغم اینکه معابد خاجوراهو به خاطر مجسمه‌های وابسته به عشق شهوانی آن مشهور هستند، تنها 10 درصد از کنده‌کاری‌های معبد خاجوراهو فعالیت‌های جنسی را به تصویر می‌کشد. 90 درصد بقیه هم حکاکی‌های معمولی و زندگی مردم عادی را که در آن زمان زندگی میکردند به نمایش گذاشته شده است. مجسمه‌هایی از سفالگران، نوازندگان، کشاورزان و زنان نیز وجود دارد. معابد بازمانده معابد خاجوراهو در سرتاسر جهان به خاطر مجسمه‌های وابسته به عشق شهوانی و حسی و کنده‌کاری‌های هنری، شناخته شده‌اند. این یک نمونه درخشان از معماری هند و فرهنگ آن در دوره قرون وسطی حاکمان Chandela است. این مکان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. تا قرن دوازدهم حدود 85 معبد وجود داشت، اما در قرن سیزدهم برخی از آن‌ها ویران شدند. امروزه تنها 22 معبد خاجوراهو در این مجموعه باقی مانده است.
غارهای مجارستان، گردشگران بسیاری را از تمام دنیا به خود جذب می‌کند. علاوه‌براین، مجارستان پر از شگفتی‌های طبیعی است که از دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و جنگل‌ها گرفته تا کوه‌های کوچک‌تر یا بلندتر، پارک‌های ملی، دره‌ها و دشت‌ها و... را شامل می‌شوند. از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که گنج‌ها معمولاً در زمین دفن می‌شوند و در مجارستان، این سیستم‌های غار کوچک و بزرگی هستند که نباید از دست بروند. مجارستان یکی از بزرگ‌ترین سیستم‌های غار در اروپا را دارد که از زیر مرز اسلواکی عبور می‌کند. در جای دیگر در بوداپست، یک سیستم غار گسترده در زیر شهر وجود دارد. بوداپست اغلب بهعنوان شهر اسپاها، شهر غارهای مجارستان، شناخته می‌شود. شاید بتوان آن را شهر غارها نیز نامید، زیرا تقریباً 200 غار کوچک‌تر و بزرگ‌تر در زیر پایتخت یافت می‌شود. غارهای مجارستان از همان چشمه‌هایی تشکیل شده‌اند که امروزه تامین‌کننده حمام‌های آب گرم هستند. اکثر غارها در آغاز قرن بیستم کشف شدند، زمانی که ساختمان‌های خانه و کارهای ساخت و ساز زهکشی انجام شد. بوداپست دارای 9 غار کاملاً محافظت‌شده است و 3 غار آن نیز برای بازدید عموم آزاد است. در ادامه این مقاله با غارهای معروف مجارستان آشنا خواهید شد. شما می‌توانید برای سفر به مجارستان و دیدن این جاذبه‌ها تور مجارستان را با قیمتی بسیار مناسب از ما خریداری نماید. معرفی غارهای کشور مجارستان یکی از غارهای معروف مجارستان با نام غار دره پال در حومه بوداپست قرار دارد. غار Pál-valley که بلندترین غار در مجارستان است در سال 1904 کشف شد و از سال 1919 نیز می‌توان به‌طور منظم از آن در قسمت 500 متری با چیزهای هیجان‌انگیز دیدن کرد. دمای این غار، حتی در فصل تابستان به 11 درجه سانتی‌گراد نیز می‌رسد. بیشتر بخوانید: دریاچه هویز مجارستان | با زیباترین دریاچه آبگرم دنیا آشنا شوید غار آبالیجت آبالیجت یکی از بزرگ‌ترین و بلندترین غارهای مجارستان است که در جنوب مجارستان، شهرستان بارانیا (منطقه پچ) قرار دارد. این غار از سال 1982 یک منطقه طبیعی کاملاً محافظت‌شده است. هر سال تقریباً 80000 نفر از منطقه شگفت‌انگیز بازدید می‌کنند و در آن گردش بی‌نظیر می‌توانند معجزات سیستم غار را تحسین نمایند. از سال 2000 این غار بهعنوان "غار شفا" نیز فعالیت می‌کند، زیرا هوای آن برای کسانی که بیماری‌های خاصی دارند مناسب است و در بهبود بیماری آن‌ها تاثیر خواهد داشت. غار tapolca این مورد نیز یکی‌دیگر از غارهای مجارستان است که حدوداً 14 میلیون سال دارد. در سال 1903 به طور تصادفی کشف شد، غار tapolca است. برای کاوش و گردش نیازی به پیادهروی ندارید، بلکه باید با قدرت بازوان خود پارو بزنید. مسیری که بازدیدکنندگان می‌توانند در آن قایقرانی کنند، 300 متر و دمای غار نیز 20 درجه سانتی‌گراد است. غار قلعه، بوداپست غار قلعه، یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های بوداپست به‌شمار می‌رود. این غار حدود 40 هکتاری تپه قلعه با دیوارهای ضخیم ساخته شده و یکی از غارهای مجارستان است که آلمانی‌ها از آن بهعنوان ایستگاه جنگی و انباری در جنگ جهانی دوم استفاده کردند. قسمت اصلی تپه از مارل بودا ساخته شده است. این لایه سخت سنگی بعدها از هوازدگی تپه قلعه جلوگیری کرد. طلوع چشمه‌ها برای ده‌ها هزار سال و پس از ضخیم شدن لایه سنگ آهک ادامه یافت. آب همچنین بر رشد حفره‌های جانبی در تماس مارن و سنگ آهک تأثیر گذاشت. چنین حفره‌هایی که در سنگ آهک آب شیرین ایجاد شده‌اند در سراسر جهان نادر هستند. بیشتر بخوانید: دریاچه بالاتون | دریاچه‌ای دیدنی در شهر بوداپست مجارستان غار کلیسای گلرت هیل از این غار با عنوان «غار سنت ایوان» نیز یاد می‌شود و مردم در گذشته برای گوشه‌نشینی در آن زندگی میکردند. گفته می‌شود که از آب حرارتی طبیعی کنار غار برای شفای بیماران استفاده می‌شده است. به احتمال زیاد همین آب، استخرهای حمام گلرت را تغذیه می‌کرد. در قرن نوزدهم، خانواده‌ای فقیر در غار زندگی میکردند که خانه‌ای کوچک در دهانه بزرگ ساختند. دهانه غار با تختهای بسته شده و از آن بهعنوان حیاط دهقانان استفاده می‌شده است. امروزه بهعنوان یک کلیسا عمل می‌کند. در سال 1945 ارتش سرخ شوروی بوداپست را تصرف کرد. به مدت شش سال، غار به فعالیت‌های مذهبی خود ادامه داد، اما در سال 1951 سازمان حفاظت ایالتی به عنوان بخشی از اقدامات فزاینده علیه کلیسای کاتولیک به کلیسای کوچک حمله کرد. درنتیجه این حمله، غار مهر و موم شد، مافوق صومعه، Ferenc Vezér، به مرگ محکوم شد و برادران باقی مانده بیش از ده سال زندانی شدند. با از هم پاشیدگی پرده‌آهنین، نمازخانه در 27 اوت 1989 با تخریب دیوار بتنی ضخیم که غار را مهر و موم کرده بود، دوباره باز شد. در سال 1992 کلیسای کوچک ترمیم شد و گروه پولین به غار بازگشت. امروزه راهبان به انجام اعمال مذهبی در داخل ادامه می‌دهند. این کلیسا دارای اتاق‌های زیادی است، همچون اتاقی که در آن تمام زیورآلات توسط یکی از پیروان وفادار نظم پولین در چوب سخت حک شده است. تراس مقابل در ورودی با افتخار توسط مجسمه سنت استفان که در کنار اسبش ایستاده محافظت می‌شود. بیشتر بخوانید: پارک ملی آگتلک | پارکی با غارهای شگفت‌انگیز در مجارستان غار بارادلا، یکی از غارهای معروف مجارستان این غار بیش از 25 کیلومتر در زیر سطح مجارستان و اسلواکی گسترش یافته است. تورهای معمولی غار در امتداد مسیرهای پیادهروی از سه ورودی متفاوت غار در سمت مجارستان حرکت می‌کنند، در حالی که عاشقان ماجراجویی، می‌توانند در تورهای مجهز غار با هدایت غارنوردان متخصص، جواهرات پنهان بیشتری را در تورهای مجهز کشف کنند. این غار، یکی از غارهای کشور مجارستان است که حدود 230 میلیون سال پیش در دوره تریاس، زمانی که این منطقه را آب پوشانده بود، شکل گرفت. فسیل‌های جانورانی که در آب زندگی میکردند روی هم انباشته شدند و سنگ آهک تشکیل دادند. چنین فسیل‌هایی هنوز با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند. پس از آن در اثر حرکات زمین ساختی، سنگ‌های آهکی به صورت عمودی شکسته شدند و تا حدی بالا آمده و کوه‌ها را تشکیل دادند. حفره‌ها و غارهای زیر سطح توسط آب جریان یافته از شکاف‌ها حک می‌شد و حتی در برخی مکان‌ها تا راهروهای وسیع و تالارهای بزرگ امتداد می‌یافت. سنگ‌های قطره‌ای که هم از نظر شکل و هم از نظر رنگ متفاوت هستند، دیدنی‌ترین عناصر غارها به‌شمار می‌آیند که طی فرآیندی طولانی و پیچیده شکل گرفته‌اند. آب باران که از شکاف‌های سنگ نشت می‌کند، دی اکسید کربن را از ناحیه ریشه جذب می‌کند. این مایع گازدار سنگ آهک را در خود حل می‌کند و سوراخ‌های بزرگ‌تر و بزرگ‌تری از آن شکل می‌گیرد. قطرات آب کربنات کلسیم محلول را منتقل می‌کند، در غارها رسوب می‌کند و به مرور زمان ساختارهای مختلفی را تشکیل می‌دهد. استالاکتیت‌ها از سقف آویزان می‌شوند، در حالی که استالاگمیت‌ها از روی زمین رشد می‌کنند و هنگامی که به‌هم می‌رسند، ستون‌های قطره ای ایجاد می‌شوند. در غار میانگین دما 10 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 95-100 درصد است. غارهای لیلا فورد مجارستان لیلافورد (Lillafüred) شهر کوچکی است که در شمال مجارستان واقع شده است، آن هم مملو از غارهای دیدنی و فوق‌العاده که گردشگران بسیاری را از تمام دنیا جذب می‌کند. سه غار فوق‌العاده در این منطقه وجود دارد که از بهترین غارهای کشور مجارستان به‌حساب می‌آیند.
رصدخانه باستانی پکن، یکی از مکان‌های تاریخی و گردشگری در کشور چین است که متأسفانه در بین گردشگران خیلی شناخته‌شده نیست. در هنگام سفر بهتر است که علاوه‌بر جاذبه‌های گردشگری که از قبل برای دیدن آن‌ها برنامه‌ریزی کرده و به سفر آمده‌ایم، در مورد سایر مکان‌های دیدنی آن شهر هم تحقیق کنیم. این‌کار ممکن است با یافتن یک جاذبه دیدنی و خاص حال‌و‌هوای ما را متحول کند و سفر را برای ما چندین برابر لذت‌بخش‌تر بسازد، اما متأسفانه اکثر مردم جهان، فقط مکان‌های معروف را می‌بینند و خودشان برای کشف جاذبه‌های مهجور مانده اقدامی نمی‌کنند. جاذبه‌ای که در مورد آن صحبت می‌کنیم همان رصدخانه باستانی پکن است که بازدید از آن، شما را وارد یک دنیای جدید می‌کند. در حقیقت با بازدید از این رصدخانه و تمام امکانات و همچنین بخش‌های مختلف آن شما به یک سفر تاریخی رفته و به قولی در زمان سفر نموده‌اید، چیزی که گردشگران معمولی از دیدن و درک آن عاجز و محروم می‌مانند. در این مقاله سعی داریم یکی از جاذبه‌های شگفت‌انگیز کشور چین را به شما معرفی کنیم. خواندن در مورد این جاذبه خاص برای کسانی که به علم ستاره‌شناسی و اخترشناسی علاقه‌مند هستند و همینطور کسانی که به کسب اطلاعات در مورد کشور چین که جاذبه‌های گردشگری و مکان‌های اعجاب‌انگیز بسیار زیادی دارد، علاقه‌مند هستند، جالب خواهد بود. شاید هم قصد سفر به چین و بازدید از این منطقه را دارید و می‌خواهید در مورد ویژگی‌ها امکانات و تاریخچه این رصدخانه بدانید. اگر همینطور است با ادامه این مقاله همراهی کنید تا شما را با جاذبه‌ای از کشور وسیع و بسیار پهناور چین آشنا کنیم. تاریخچه رصدخانه باستانی شهر پکن رصدخانه باستانی پکن که قدمت آن مربوط به بیش از 500 سال قبل است، در حدود سال 1440 میلادی و در زمان فرمانروایی و حکومت سلسله مینگ بنا شده است. از این رصدخانه به‌طرز عجیبی تا سال 1929 میلادی هنوز بهعنوان یک مجموعه اصلی اخترشناسی و مرکز نجوم بهره‌برداری می‌شد. شما در سراسر دنیا هیچ رصدخانه‌ای را نمی‌یابید که به مانند رصدخانه باستانی پکن چین نزدیک به 500 سال فعالیت کرده باشد. این رصدخانه در زمانی که بسیاری همه رصدخانه‌های هم‌دوره‌اش تخریب یا غیرفعال شده بودند همچنان فعال بوده و مورداستفاده ستاره شناسان قرار می‌گرفت. رصدخانه باستانی پکن که به منزله یک خزانه گنج در تاریخ کشور چین به حساب می‌آید، تمامی ابزارآلات و وسایل موردنیاز کار ستاره‌شناسی عملی را دارد. ساختمان این رصدخانه بدنه‌ای از جنس آجر دارد و ارتفاع آن هم 15 متر است. شکل و پلان این رصدخانه به صورت 40 در 40 و با این وجود مساحت این رصدخانه کاملاً مشخص است. این یعنی 1600 مترمربع که تمامی بخش‌های یک رصدخانه بزرگ و مجهز دارد و رصدخانه‌ای نسبتاً بزرگ است. در سال 1673 میلادی پس از ورود یکی از مبلغان مذهبی آیین مسیحیت به این کشور و اهدای اداره آن به او، 6 وسیله مخصوص نجوم و ستاره‌شناسی از اروپا وارد چین و این رصدخانه شد، ولی سعی شد که ظاهر این وسایل با شکل و شمایل رصدخانه و محیط چین سازگار شود. در نتیجه این اقدام که از طرف این مبلغ مذهبی یعنی فردیناند وربیست انجام گرفت، علم ستاره‌شناسی اروپا و چین ترکیب شد. این اتفاق زمین ترکیب و ادغام علم اروپایی و چینی را فراهم کرد. همه ابزاری که بر روی برج رصدخانه قرار دارند مربوط به همین دوران هستند. رصدخانه باستانی پکن با وجود اینکه دیگر در زمینه ستاره‌شناسی و نجوم فعال نیست، اما به یک نمایشگاه بزرگ برای نمایش تجهیزات و وسایل علم نجوم در زمان باستان تبدیل شده است. همچنین این رصدخانه هنوز هم در زمینه علوم نجومی و فناوری مؤثر است. بیشتر بخوانید: از دیوار چین تا شهر یانجین، باریک‌ترین شهر جهان امکانات رصدخانه پکن برای گردشگران این بنا جزء کهن‌ترین رصدخانه‌ها در تمام دنیاست. حتی اگر از فاصله دور و از بیرون این رصدخانه به آن بنگرید می‌توانید وسایل و ابزاری که مخصوص به کاربری در علم نجوم است را مشاهده نمایید. این مسئله سبب جذابیت بیشتر رصدخانه باستانی پکن و برانگیخته شدن حس کنجکاوی در بازدیدکنندگان می‌شود. این رصدخانه باستانی و بزرگ در عصر سلسله‌های کینگ و همینطور مینگ بنا شده است. 8 سازه بزرگ مربوط به دوران باستان 8 سازه غول‌پیکر که ترکیب آن‌ها از جنس مس است در این رصدخانه پر از طرح و نقش و حکاکی وجود دارد. این سازه‌ها در عصر امپراتوری بزرگ کینگ ساخته شده‌اند. شکل و ساختار و شیوه استفاده از آن‌ها به دوره باستان مربوط می‌شود، اما در دوره رنسانس در اروپا تزیینات و ریزه‌کاری‌هایی به سبک اروپایی در آن‌ها ایجاد شده است. این نکته بیان‌گر تأثیر گرفتن کشور بزرگ چین از فرهنگ سایر کشور‌هاست. همچنین می‌توان از طریق آن به پیشرفت و ارتقاء علم ستاره‌شناسی در چین پی برد. دانشمند سرشناس علم نجوم در چین یک سازه ساخته‌شده از جنس برنز را می‌شود در رصدخانه باستانی پکن دید که کار دست یکی از بهترین دانشمندان دوران پادشاهی یوان است. در این رصدخانه سازه‌های مدرن و جدیدتری یافت می‌شود که آن‌ها را یکی از نوابغ برتر دوران خودش ساخته است. این نابغه که ژو کوانگ‌کی نام دارد برترین دانشمند دوره کینگ است. مجسمه این مرد بزرگ را در محوطه رصدخانه قرار داده‌اند که به آسانی قابل‌مشاهده است. سایر ابزارآلات و وسایلی که در رصدخانه شهر پکن دیده می‌شوند به وسیله مبلغان مذهبی و افراد خارجی به این مکان آورده شده‌اند. تبادلات فرهنگی میان چین و کشورهای اروپایی هر آنچه از وسایل و ابزارآلات در رصدخانه باستانی شهر پکن چین وجود دارد حاصل ترکیب دستاوردهای نجومی و ستاره‌شناسی در چین و اروپاست. این مسئله گویای موارد زیادی در مورد مطالعات و تحقیقات نجومی در عصر باستان است. در واقع این موضوع نشان‌دهنده تبادل فرهنگی میان چین و اروپاست. 8 وسیله غول‌پیکر از جنس مس در این رصدخانه وقتی وارد رصدخانه باستانی پکن می‌شوید ابزار و وسایلی را می‌بینید که سایز و اندازه‌شان با ابزار نجومی امروزی کاملاً متفاوت است. این وسایل بسیار غول‌پیکر هستند. به‌طوری‌که پس از قرار گرفتن در کنار آن‌ها می‌توان انسان‌ها را به آهویی کوچک و این ابزار به یک فیل بزرگ تشبیه نمود. در ادامه همه این ابزار و وسایل را خدمت شما معرفی خواهیم کرد. کره زمین دارای مدارهای استوایی با جزئیات کامل کره زمین غول‌پیکری که در قسمت شمال شرق رصدخانه پکن در کشور چین قرار دارد، دارای تقریباً 5 تن وزن و بیش از 3 متر ارتفاع است. پس باید بدانید که با یک وسیله بسیار بزرگ و حجیم مواجه شده‌اید. این کره که آخرین وسیله ساخته‌شده در عصر کینگ به حساب می‌آید از جنس و ترکیب مس است. کار ترکیب و جنس مواد و بعد از آن تراشکاری و در آوردن آن به شکل کره زمین نشان‌دهنده سطح بالای علم و دستیابی به تکنولوژی در آن زمان است. این کره بسیار بزرگ با تمام مدار‌هایش نشان‌دهنده آن است که متخصصان علم نجوم در آن زمان چقدر بر این علم اشراف داشته و با چه دقت و مهارتی اقدام به ساخت این وسیله عظیم برای استفاده کار ستاره‌شناسی، به کار برده‌اند. کره‌ای به شکل مسطح برای تماشا و رصد ماه‌گرفتگی و خورشید‌گرفتگی در رصدخانه باستانی پکن کره‌ای به نام اکلیپتیک را می‌توانید ببینید که 2.7 تن وزن و 3.5 متر ارتفاع دارد. این کره مسطح در کشور چین اولین وسیله‌ای است که برای تشخیص خسوف و کسوف و بررسی کردن مختصات زودیاک با یک دستگاه جداگانه است. بیشتر بخوانید: آشنایی با معروف‌ترین و جذاب‌ترین شهرهای آبی چین سه‌پایه و وسیله نجوم آلتازیموت سه پایه و همچنین یک تلسکوپ منحصربه‌فرد در رصدخانه باستانی پکن چین یکی از ابزار ستاره‌شناسی و نجوم است که در این مکان شگفت‌انگیز وجود دارد. آثار دکوراتیو تزیینی متعلق به کشور فرانسه و دوره رنسانس در غرب، در این ابزار و وسیله‌ها قابل‌مشاهده هستند. وزن تلسکوپ آلتازیموت 7.36 و ارتفاع آن بیش از 4 متر است. سه پایه موجود در رصدخانه باستانی پکن 2 اهرم دارد که یکی از آن‌ها حرکت افقی و دیگری حرکتی به‌صورت عمودی دارد. وسایلی از جمله تلسکوپ آلتازیموت که بر روی آن نصب می‌شوند امکان حرکت به جهت‌های مختلف را دارند. کاربرد این ابزار شبیه به سه‌پایه‌هایی است که امروزه برای نگه‌داشتن و هدایت دوربین‌های عکاسی و فیلم‌برداری استفاده می‌شود. دایره افقی این دایره در قسمت انتهایی و جنوب رصدخانه باستانی شهر پکن قرار داده شده است که بیش از 3 متر ارتفاع و 1.8 تن وزن دارد. وسیله‌ای کروی با خط افق این وسیله کروی که از کهن‌ترین و قدیمی‌ترین ابداعات دانشمندان چینی به حساب می‌آید، دارای 3.36 متر ارتفاع، و 2.72 تن وزن است. این ابزار که در رصدخانه باستانی پکن قرار دارد در 14 زمینه کاربردی است. اصلی‌ترین این کاربرد‌ها یکی محاسبه ارتفاع ستاره‌ها و دیگری تشخیص زمان طلوع و غروب خورشید و بقیه ستارگان، خواهند بود. کره آسمانی کره آسمانی یکی‌دیگر از ابزارهای بسیار شگفت‌انگیز در رصدخانه باستانی شهر پکن است. این کره سماوی دارای وزن زیاد، یعنی 3.83 تن است و 3.72 مار ارتفاع دارد. جنس و ترکیب مواد به‌کاربرده شده در این وسیله، فلز مس است. اگر در بخش‌های غربی رصدخانه به نیمه بالای آن نگاه کنید قادر خواهید بود که این کره عظیم را ملاحظه کنید. در واقع گردشگران حتی از بیرون رصدخانه باستانی پکن و از فاصله و مسافت دور هم می‌توانند تمامی ابزار و وسایلی که بر پشت‌بام ساختمان این رصدخانه قرار داده شده‌اند را ببینند. وسیله کوادرانات در ستاره‌شناسی باستانی این وسیله علاوه‌بر نام کوادرانات به نام قطاع سمت‌الرأس نیز در بین سایر ملل شهرت دارد. کوادرانات نیز یکی‌دیگر از وسایل بسیار بزرگ و عظیم است که در قسمت شمال غرب رصدخانه قرار دارد. این ابزار وزنی 2.48 تنی و ارتفاع 3.61 متری دارد و ستاره‌شناسان و متخصصان نجومی قدیم از آن استفاده‌های فراوانی میکردند. مهم‌ترین کاربرد این وسیله تشخیص فاصله و مسافت ستارگان با یکدیگر و دوری و نزدیکی آن‌ها در محور افقی بوده است. تقویم نجومی می‌توان گفت که تقریباً همه تحقیقات و پژوهش‌های نجومی که در رصدخانه باستانی پکن انجام گرفته است به‌منظور شناخت و تسلط بر زمان بود. اندازه‌گیری محاسبه ارتفاع ستارگان و همچنین استفاده از سایه اشیاء برای تشخیص زمان یکی از دستاوردهای بزرگ محسوب می‌شود که تأثیرگذاری آن در چین و تمام جهان ملموس است. پدیده‌های کشف‌شده در این رصدخانه پر از شگفتی نکته جالبی که در مورد رصدخانه باستانی پکن باید بدانید این است که ابزار و وسایلی که توسط دانشمندانی چین باستان ساخته شده‌اند در کشف پدید‌های متعدد نجومی و اخترشناسی در رصدخانه باستانی پکن چین در زمان فعالیتش، نقش مهمی دارند. به‌طوری‌که بدون وجود آن‌ها این پدیده‌ها کشف نمی‌شد و علم نجوم نیز در این سطحی که امروزه ما می‌بینیم نبود، پس ما این کشفیات و پیشرفت‌ها را به دانشمندان و ستاره‌شناسان چین باستان مدیون هستیم که با تلاش‌های خود علم نجوم را به اینجا رسانده‌اند. اگر این علم و ابزار‌ها تحت اختیار افراد نالایق دیگری بود، مطمئناً از این کشفیات و سطح علمی بالا در نجوم خبری نبود. برای مثال ستاره‌شناسان در زمان باستان قادر به تماشای لکه‌های اختری و خورشیدی بودند و می‌توانستند راسته حرکات برخی ستاره‌های دنباله‌دار را ببینند و ابرنواختر‌ها را نیز مشاهده نمایند. در این رصدخانه همچنین کلاس‌های آموزشی ستاره‌شناسی و نجوم، برگزار می‌شد تا افراد علاقه‌مند به این زمینه علمی مخصوصاً جوانان بتوانند آموزش‌های لازمه را ببینند و به‌راحتی وارد این علم اعجاب‌آور شگفت‌انگیز شوند، پس با این وجود رصدخانه باستانی پکن را می‌توان بهعنوان یک آموزشگاه و مدرسه آموزش علم ستاره‌شناسی و اخترشناسی به حساب آورد. جاذبه‌های اطراف رصدخانه باستانی پکن این رصدخانه که در شرق ناحیه باستانی و تاریخی پکن واقع شده در مسافت نزدیک به ایستگاه قطار شهر پکن قرار دارد. یعنی فاصله خط مترو با این منطقه تنها 4 ایستگاه است. این موضوع باعث می‌شود که شما بتوانید دسترسی کاملاً آسانی به شهر پکن و جاذبه‌های دیدنی پکن را داشته باشید. پس از ورود به بزرگ‌ترین میدان داخل شهری جهان یعنی میدان تیان‌آنمن می‌توانید گشت‌و‌گذار در شهر و بازدید از مکان‌های گردشگری آن را شروع کنید. چند نمونه از این مکان‌های جالب شهر ممنوعه در پکن و کاخ سلطنتی که در آن وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به بنای یادبود رئیس مائو و سایر جا‌هایی که در طی قرن‌های زیادی شاهد پیشرفت‌های علمی نجومی و رصد آسمان و ستاره‌های متعدد بوده‌اند، اشاره کرد. بیشتر بخوانید: مقبره چنگیزخان مغول کجاست؟ | کشف قبر چنگیزخان کلام آخر در این مقاله تمام تلاش ما این بود که رصدخانه باستانی پکن را به شما خواننده محترم معرفی و شما را با چشم‌اندازها و جاذبه‌های آن آشنا کنیم. به‌طورکلی این مکان کمتر شناخته‌شده در شهر پکن می‌تواند یک تجربه به‌یادماندنی برای شما رقم بزند. یادتان باشد که برای بازدید از این رصدخانه می‌توانید از ساعت 9:30 صبح تا 16:30 وارد این ساختمان بزرگ و پر از شگفتی‌های علمی تاریخی شوید، البته این را هم بگوییم که رصدخانه در اواسط روز یعنی بین ساعت 11:30 تا 13:00 بسته می‌شود. مورد دیگری که باید بدانید این است که رصدخانه باستانی پکن در روزهای سه‌شنبه به طور کامل بسته می‌شود و امکان بازدید از داخل آن وجود ندارد، اما همانطور که قبلاً اشاره کردیم دیدن این رصدخانه از بیرون نیز منظره بسیار خوش‌آیندی دارد. به‌خصوص وقتی‌که تمام ابزار و وسیله‌های روی ساختمان آن به وضوح قابل تماشا هستند. بنابراین بازدید از داخل و همچنین بیرون رصدخانه را به شدت به شما توصیه می‌کنیم، زیرا هردوی آن‌ها مناظری را در اختیار شما می‌گذارند که نباید لذت دیدن و عکس گرفتن از آن‌ها را از دست بدهید. در مورد حمل‌ونقل و دسترسی به رصدخانه باستانی پکن، هم می‌توانید از اتوبوس استفاده کنید و هم اینکه با قطار یا حتی تاکسی خود را به این چشم‌انداز باشکوه برسانید.
تقریباً در نیمه‌راه بین میلان و ونیز، جاذبه ورونای ایتالیا یکی از محبوب‌ترین شهرهای ایتالیا، گردشگران بسیاری را از تمام دنیا به‌خود جذب می‌کند تا از هنر، معماری، اپرا و شهرت ادبی آن لذت ببرند. یک رودخانه در منحنی S فراگیر رودخانه آدیج که از کوه‌های آلپ سرازیر می‌شود، بر جاذبه‌های گردشگری شهر ورونا می‌افزاید. مرکز تاریخی ورونا، جایی که بیشتر جاذبه‌های گردشگری این منطقه را در بر دارد با 10 پل به محله‌های کرانه چپ متصل می‌شود. از آنجایی که این منطقه، اغلب تحت‌الشعاع همسایه پر زرق و برق خود، ونیز قرار دارد، معمولاً گردشگران سعی می‌کنند تا این دو شهر را در یک روز ببینند، اما واقعیت این است که بازدید از جاذبه‌های گردشگری ورونای ایتالیا به بیشتر از یک روز نیاز دارد. شما می‌توانید برای سفر به ایتالیا و دیدن این جاذبه‌های فوق‌العاده تور کشور ایتالیا را با قیمتی بسیار مناسب از ما خریداری نماید. معرفی جاذبه‌های گردشگری شهر ورونا شهر ورونا در سال 89 قبل از میلاد به مستعمره روم و همینطور یک شهر مهم تبدیل شد. چندین بقایای تاریخی از این زمان در ورونا وجود دارد، از جمله آمفی تئاتر رومی که جاذبه ورونا به‌شمار می‌رود. این شهر به مانند گذشته خود مملو از کلیساهای رومی از قرن 11 و 12 است. ورونا یک مرکز هنری مهم در رنسانس و قبل از آن، تحت خانواده قدرتمند دلا اسکالا بود. معماران برجسته قرن 15 و 16، فرا جوکوندو و میشل سانمیکلی، مسئول چندین ساختمان باشکوه و دیوارهای مستحکم شهر بودند. با این فهرست با جاذبه‌های ورونا بیشتر آشنا خواهید شد. بیشتر بخوانید: بهترین و شگفت‌انگیزترین سوغات ایتالیا را بشناسید آمفی تئاتر رومی محبوب‌ترین جاذبه ورونای شاید بتوان گفت که مهم‌ترین جاذبه ورونا این آمفی تئاتر است، یکی از بزرگ‌ترین آمفی تئاترها در نوع خود و در میان بهترین آمفی تئاترهای رومی که تاکنون حفظ شده‌اند. سالن ورونا در زمان سلطنت دیوکلتیان، حدود سال 290 پس از میلاد ساخته شد. تنها چهار طاق از دیوار بیرونی در ضلع شمالی باقی مانده است، اما نشیمنگاه طاقدار، همچنان دست نخورده است. در استفاده منظم 44 ردیف صندلی آن می‌تواند 22000 تماشاگر را در خود جای دهد. در ماه‌های ژوئیه و آگوست، خانه فستیوال اپرای ورونا، یکی از رویدادهای موسیقی تابستانی اروپا در جشنواره‌های بایروث و سالزبورگ به‌حساب می‌آید. این میدان یک طرف میدان عریض برا، در مقابل کاخ مالفاتی تشکیل می‌دهد که توسط سامیکله که یکی از مشهورترین افراد ایتالیا است، ساخته شده است. در مجاورت ساختمان طویل گرن گاردی، خانه نگهبانی قدیمی از 1614، دروازه و برج پورتونی دلا برا قرار دارد. کلیسای سن‌زینو ماگیوره کلیسای بزرگ قرن 11-12 سن زنو ماگیوره بهترین ساختمان رومی در شمال کشور ایتالیا محسوب می‌شود. اگر از صومعه زیبای رومی از طریق دروازه‌ای در کنار آن وارد شوید، حتماً درهای برنزی را در درگاه جلویی با نقش برجسته‌های رمانسک برجسته از مناظر کتاب مقدس و سکولار خواهید دید. فضای داخلی، دارای سقف چوبی غیرمعمول قرن چهاردهمی و سرستون‌های زیبای رومی است. در راهروهای کلیسا، نقاشی‌های دیواری مربوط به قرن 13 تا 15 و در گروه کر یک مجسمه مرمری از سنت زنو، اسقف قرن چهارم ورونا، متعلق به قرن چهاردهم قرار دارد. ضریح او در سرداب است که از نظر اندازه و برجستگی نسبت به سردر بالای آن کاملاً غیرعادی به‌نظر می‌رسد. در محراب مرتفع یک مدونای قرن پانزدهمی با قدیسان از Mantegna قرار دارد. طاق اسکالیگر (آرامگاه اسکالیگری) کلیسای کوچک دوست‌داشتنی سانتا ماریا آنتیکا که یک جاذبه ورونا است در قرن دوازدهم تکمیل شد و به کلیسای خانوادگی شاهزادگان دلا اسکالا تبدیل شد که در قرن‌های سیزدهم و چهاردهم بر ورونا حکومت میکردند. مقبره‌های گوتیک باابهت آن‌ها تقریباً آن را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و در بالای آن مجسمه‌هایی با زره کامل قرار دارند. بالای درب کلیسا تابوت و یک کپی از مجسمه سوارکاری Cangrande della Scala وجود دارد که در سال 1329 درگذشت. در سمت چپ نیز بنای دیواری جیووانی، متوفی در سال 1359 و تابوت ماستینو یکم مربوط به سال 1277 دیده می‌شود. درون نرده‌ها، زیر یک سایبان، تابوت‌ها و مجسمه‌های سوارکار ماستینو دوم و کانسینیوریو که در سال‌های 1351 و 137 درگذشته‌اند، قرار دارد. کلیسای جامع کلیسای جامع یک بازیلیکای رومی قرن دوازدهم با شبستان گوتیک قرن پانزدهمی است. در مجاورت آن، یک کمپین روی یک پایه رومی قرار دارد که توسط Sanmicheli طراحی شده بود، اما تا سال 1927 هنوز تکمیل نشده بود. در درگاه اصلی زیبای کلیسای جامع، پیکره‌هایی از دو پالادین شارلمانی، رولان و الیور، بین سال‌های 1139 و 1153 ساخته شده‌اند. در داخل اولین محراب به سمت چپ، برجسته اصلی کلیسا، تیتیان در 1525 و در انتهای راهرو جنوبی، مقبره گوتیک سنت آگاتا، مربوط به سال 1353 قرار دارد. ستون‌های مرمر قرمز و گروه کر مرمری بسیار چشم‌گیری در این جاذبه ورونا به چشم می‌خورد. صفحه نمایش در سمت چپ کلیسای جامع یک صومعه رومی ساخته‌شده در سال 1123 است که با یک کف موزاییک مسیحی اولیه در سطح پایین‌تر قرار دارد. بیشتر بخوانید: همه چیز درباره گوندولا سواری در ونیز ایتالیا برج سنت آناستازیا حتماً تا‌به‌حال بارها نام این جاذبه ورونا را شنیده‌اید؟ برج سنت آناستازیا، یک کلیسای آجری متعلق به اواخر قرن سیزدهم است که بر فراز میدان کوچکی در قلب ورونا قرار دارد و بهترین نمونه معماری گوتیک شهر به‌حساب می‌آید. بالای درگاه آن صحنه‌هایی از زندگی سنت پیتر حکاکی شده در سنگ و بالای آن‌ها هم نقاشی دیواری قرن پانزدهمی است. درست در داخل، یک جفت گروتسک حکاکی شده از سنگ مرمر، قلم‌های آب مقدس را در خود جای داده است و سمت چپ نیز توسط گابریله کالیاری، پدر هنرمند پائولو ورونز طراحی شده است. به خاطر داشته باشید که نقاشی دیواری سنت جورج و پرنسس اثر پیسانلو را اصلاً از دست ندهید. این برج ناقوس باریک با ارتفاع 72 متر، به خاطر 9 ناقوس‌هایش که به سبک سنتی معروف به زنگ زدن ورونز نواخته می‌شوند، معروف است. جیاردینو جستی در پشت قصر گیوستی قرن شانزدهمی، باغ دوست‌داشتنی Giardino Giusti قرار دارد، آن هم با مسیرهایی در میان هشت پارترس رسمی که هر کدام با الگوی متفاوتی از پرچین‌ها طراحی شده است و همراه با فواره‌ها و مجسمه‌ها جلوه‌ای خاص دارد. مسیری از پشت، از خاک‌ریز شیب‌دار به سمت باغی نه‌چندان رسمی با غار و مناظری از شهر منتهی می‌شود که با سروهای قدیمی زیبا قاب شده است. اگر چه این منطقه بزرگ‌ترین باغ ورونا نیست، اما در بین بهترین باغ‌های دوره رنسانس در ایتالیا قرار دارد، به خصوص در گرمای تابستان، این یک خلوت آرام از شهر و از جاذبه‌های گردشگری ورونا است. تئاتر رومانو و پونته پیتزا سراسر پل رومی پونته پیترا در دامنه تپه زیر کاستل سان پیترو، تئاتر رومی در قرن اول در زمان سلطنت آگوستوس ساخته و بین سال‌های 1904 تا 1939 حفاری شد. شما می‌توانید برای دیدن این جاذبه ورونا از خود تئاتر، بقایای صحنه را ببینید. بقایای بیشتری از سالن قابل مشاهده است که در گالری‌ها و تراس‌ها در دامنه تپه ساخته شده، از جمله کف صندلی ارکستر با سنگ مرمر هندسی منبت‌کاری شده. این تئاتر محل برگزاری جشنواره تابستانی جاز ورونا است. پل رومی، پونته پیترا، در طول جنگ جهانی دوم، مانند همه پل‌های ورونا منفجر شد، اما پس از جنگ، سنگ‌ها از رودخانه بیرون آمدند و به سختی مرتب شدند و دوباره در پلی که امروز از اینجا عبور می‌کند، جمع‌آوری شدند. رومئو و ژولیت با قدم زدن در شهر می‌توانیم بسیاری از بناهای تاریخی شگفت‌انگیز و چشمگیر و «palazzi» را که تاریخ قدرت و ثروت آن را روایت می‌کنند، گرامی بداریم تا برسیم به مهم‌ترین جاذبه ورونا، یعنی خانه ژولیت را بازدید کنیم. هزاران بازدیدکننده هر سال می‌آیند تا داستان جادویی این دو عاشق را دوباره زنده کنند. در اینجا بالکنی را خواهید دید که ژولیت در آن ایستاده بود و رومئو عشق خود را در آنجا اعلام کرد. سن فرمو ماگیوره از دیگر جاذبه‌های شهر ورونا فرمول ماگیوره است. سان فرمو ماگیوره در قرن هشتم به یاد مقدسین فرمو و روستیکو ساخته شد که در آن زمان گمان می‌رفت در این میدان به شهادت رسیده‌اند. در قرن یازدهم با ساختار کنونی جایگزین شد و دخمه تنها قسمتی است که از اصل آن باقی مانده است. کلیسای فعلی، بخش پایینی خود را به سبک رومی قرن یازدهمی و بخش بالایی را نیز به سبک گوتیک متعلق به قرن سیزدهم تا چهاردهم حفظ کرده است. نما به زیبایی با سنگ مرمر تزئین شده است. در این کلیسا یک صلیب چوبی متعلق به قرن چهاردهم و ستایش شبانان الساندرو تورچی قرار دارد. بیشتر بخوانید: معرفی 8 جاذبه دیدنی و تاریخی شهر ناپل ایتالیا محل اقامت در شهر پرجاذبه ورونای ایتالیا جاذبه‌های گردشگری ورونا، به استثنای معدود، در نزدیکی رودخانه آدیجه، جایی که رومی‌ها شهر خود را ساختند، قرار دارند. Castelvecchio، روم Arena، خانه ژولیت، Piazza delle Erbe، کلیسای جامع و چندین کلیسای پر از هنر، همه در این Centro Storico جمع شده‌اند. خوشبختانه برای گردشگران، چندین هتل نیز همینطور هستند.
